"Γεια σας. Χρειαζόμαστε άμεσα βοήθεια. Έχουμε εγκλωβιστεί μέσα στο ασανσέρ." είπα ξέπνοη και περίμενα αγωνιωδώς την απάντηση του σωτήρα μου.
"Καταρχάς πάρε βαθιές ανάσες." μου ψιθύρισε και μούτζωσα την συσκευή με τον βλάκα που έμπλεξα.
"Και επίσης με ποιούς είσαι μαζί εκεί μέσα;" συνέχισε και ακούστηκε ένας θόρυβος σαν κάτι να έπεσε και να έσπασε.
"Είμαι με ένα πτώμα που μάλλον δολοφόνησα εγώ." φώναξα και σήκωσα αγανακτησμένα το αριστερό μου χέρι ψηλά.
"Πολύ ωραία!" απάντησε ικανοποιημένος σαν να του είχα πει πως λατρεύω την μερέντα.
Εντάξει τώρα είμαι σίγουρη πως ο μηχανικός είναι ψυχάκιας που το έχει σκάσει από το Δαφνί.
"Ε..ναι μήπως θα μπορούσατε να έρθετε και να μας απελευθερώσετε;"
ρώτησα ελπίζοντας να με ακούσει.
"Κούκλα μου, καλή δεν είσαι; Μην σε αποκαλώ τζάμπα έτσι και σε παραμυθιάζω." μου είπε εντελώς φυσικά και ήθελα να τον χαστουκίσω.
"Δεν ξέρω καν που βρίσκεσαι γιατί αν σε έχουν ενημερώσει δεν είμαι υπεύθυνος μόνο για έναν ανελκυστήρα." μου είπε με ένα ειρωνικό υφάκι ολοκληρώνοντας την προτασή του.
Πραγματικά θα του έδινα με μεγάλη ευχαρίστηση να πιεί τον χυμό που έγιναν τα ροδάκινα που μου έκαναν το τεράστιο καρούμπαλο το οποίο έχει εξαπλωθεί στο μέτωπό μου.
"Εντάξει τότε να σας δώσω τις πληροφορίες που χρειάζονται." είπα αρχίζοντας να παίζω με μια τούφα από τα μαλλιά μου τσιτωμένη.
"Άντε μπράβο. Αργείς λίγο αλλά τα πιάνεις εύκολα." μου απάντησε κάποιος που η φωνή του δεν ταίριαζε με αυτόν που μιλούσα πριν λίγα λεπτά.
"Γεια σας. Μήπως θέλετε να δώσετε το ακουστικό στον προηγούμενο κύριο για να ολοκληρώσω την συζήτηση που είχα;" ρώτησα διστακτικά ρίχνοντας μία γρήγορη ματιά στο πτώμα.
"Τι λες κοπέλα μου! Ο ίδιος άνθρωπος είμαι απλ..." μου είπε θυμωμένος ο μηχανικός αλλά εγώ ήμουν βέβαιη πως με ένα διαφορετικό πρόσωπο συνομιλούσα πριν.
"Εγώ άκουσα έναν νταλικέρη στη Συγκρού!" τον σταμάτησα και προσπαθούσα να καταλάβω τι γίνεται.
"Ήταν η σέξυ βραχνή φωνή μου." μου είπε και συγκράτησα το γέλιο μου.
"Τι χρώμα μαλλιών έχεις;" με ξάφνιασε με μια ερώτηση που δεν ήταν της παρούσης.
ESTÁS LEYENDO
It Began as a Mistake! #BC2018
Humor"Με εμπιστεύεσαι;" με ρώτησε με αγωνία ενώ κρατούσε σφιχτά τους καρπούς των χεριών μου. Η καρδιά μου ήθελε να τον ακολουθήσω ανεπιφύλακτα αλλά το μυαλό μου διαφωνούσε. Ο χρόνος κυλούσε και τα περιθώρια για να αποφασίσω είχαν αρχίσει να στενεύουν. Ας...
