1. Cheryl

118 12 7
                                    

Η μέρα της θυσίας ήταν κοντά. Υπερβολικά κοντά.

Ήταν η νύχτα πριν την ημέρα της θυσίας, και η Cheryl δεν μπορούσε να κλείσει μάτι. Μάταια στριφογύριζε στο κρεβάτι της όλη τη νύχτα. Ότι και να έκανε ο φόβος και η αγωνία δεν θα την άφηναν να κοιμηθεί. Αύριο εκείνη ή κάποιος συγγενής της, θα πέθαιναν με έναν πολύ βάρβαρο τρόπο. Αναρωτήθηκε αν και η αδερφή της δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Ως "κακοί" πρέπει να είναι πάντα σκληροί και να μην νοιάζονται.

Έτσι ακριβώς ήταν και οι γονείς της. Ή τουλάχιστον έτσι προσπαθούσαν να δείχνουν... Η μητέρα τους η Ursula, στριφογύριζε στο σπίτι όλο το βράδυ, έχοντας δικαιολογία ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Όμως η Cheryl, ήξερε τον πραγματικό λόγο. Ήξερε ότι η μητέρα της, που από έξω φαινόταν σκληρή σαν πέτρα, μέσα της σπαραζε και την βασανιζε η σκέψη ότι θα χαθεί ένα μέλος της οικογένειάς τους. Αυτή η οδυνηρη στιγμή που έφτανε, θα τους άφηνε βαθύ τραύμα για ολόκληρη τη ζωή τους...

                           ☆☆☆

Ξημερώσε, και η Cheryl είχε καταφέρει να κοιμηθεί μόνο λίγες ώρες. Ο ήλιος που έμπενε από τις μαύρες κουρτίνες των παράθυρών της, φώτισε το δωμάτιό της και την ξύπνησε γλυκά. Άνοιξε τα μάτια της και κοιτάχτηκε στον μεγάλο καθρέφτη που είχε απέναντι από το κρεβάτι της. Τα καστανά μαλλιά της, που έπεφταν σε απαλές μπούκλες μέχρι τη μέση της, ήταν ανάκατα από τον ύπνο και τα άλλοτε ζωντανά πράσινα ματιά της ήταν θολά χωρίς ζωή. Ένιωθε κενή. Αυτή ήταν η μόνη λέξη για να περιγράψει το πως ένιωθε εκείνη τη στιγμή. Όμως έπρεπε να σηκωθεί και έπρεπε να πάει στην Απαγορευμένη Γέφυρα και να πάρει μέρος στις θυσίες. Μόνο στη σκέψη αυτή είδε το ήδη άσπρο σαν πορσελάνη δέρμα της, να χλομιάζει ακόμη περισσότερο... Ούτε την σκέψη δεν αντέχε, πως θα άντεχε να είναι πραγματικά εκεί;

Σηκώθηκε και πήγε μέχρι την ντουλάπα της. Φόρεσε ένα μαύρο φόρεμα με δαντέλα που κάλυπτε όλο της το σώμα και ένα ζευγάρι μαύρες μπαλαρίνες. Κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες και προσπέρασε την μητέρα της που καθοταν στο σαλόνι, κοιτώντας με πόνο τον ανεκφραστο πατέρα της. Για μια στιγμή κοντοστάθηκε, και άκουσε την συζήτηση των γωνιών της.

- Severous, νομίζω ήρθε η ώρα, είπε η μητέρα της ψιθιριστα.

Ο πατέρας της, ξεφευγοντας από τις βυθισμενες σκέψεις του, γύρισε απότομα και κοίταξε την κόρη του.

- Cheryl, φώναξε την αδερφή σου. Φεύγουμε, της είπε αδιάφορα και ξερά.

Η Cheryl, μη μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυά της, ανέβηκε γρήγορα στις σκάλες για να μην την δουν οι γονείς της. Πήγε στο δωμάτιο της αδερφής της, ενώ την βρήκε να κλαίει επάνω στο κρεβάτι.

-Jessica ήρθε η ώρα...

- Γιατί σε εμας Cheryl, γιατι; της είπε και έτρεξε στην αγκαλιά της.

- Ξέρεις ότι είναι η τιμωρία της οικογένειας μας εδώ και αιώνες... Ίσως τώρα ήρθε η ώρα να μάθεις γιατι γίνονται οι θυσίες... Ξερεις τον μύθο του Ξορκιου που άλλαξε τον κόσμο, σωστά ;

- Ναι... μα τι σχέση έχουμε εμείς με αυτήν την ιστορία

-Λοιπόν... Ο λόγος που μόνο η οικογένεια μας είναι μπλεγμένη σε αυτές τις θυσίες όλα αυτά τα χρόνια είναι γιατί-

- Κορίτσια. Είπα πρέπει να φύγουμε, τους μίλησε η μητέρα τους που μπήκε ξαφνικά στο δωμάτιο.

Τα κορίτσια κοιτάχτηκαν και την ακολούθησαν αμιλητες. Καθώς πέρναγαν από τα βρόμικα και σκοτεινά σοκάκια της γειτονιάς, όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω τους. Καθε σκοτεινός μαγος βρισκόταν στον δρόμο λες και θα έχανε το απόλυτο θέαμα.

Τα 2 βασιλεία, ενωνονταν με μία παλιά και πέτρινη γέφυρα. Ώστε να μην μπορεί κανένας να περάσει στο αντίπαλο βασίλειο, υπήρχε ένα αόρατο τείχος μπροστά τους, που σταματούσε όποιον το προσπαθούσε. Ο μόνος που θα μπορούσε να περάσει, είναι ο εκλεκτός ή η εκλεκτή που θα σκοτωνόταν στις θυσίες.

Η Cheryl και η οικογένεια της έφτασαν μέχρι το τείχος και αντίκρισαν απέναντι τους την βασιλική οικογένεια του Άσπρου Βασιλείου. Ήξερε τον τρόπο με τον οποίο θα γινόταν η επιλογή. Θα περπατούσαν όλοι προς το τείχος αλλά μόνο ο εκλεκτός θα κατάφερνε να περάσει στη γέφυρα.

Η καρδιά της χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζε πως θα σπάσει. Εκείνη και η Jessica κρατούσαν σφιχτά τα χέρια τους και κοιτάζονταν με απόγνωση. Ξεκίνησαν να περπατάνε προς τη γέφυρα μέχρι να φτάσουν στο αόρατο τείχος.

Και τότε έκαναν το μεγάλο βήμα.

Γεια σας!!! Ελπίζουμε να σας άρεσε το πρώτο part της ιστορίας μας. Θα μας βοηθούσε ένα vote η ένα σχόλιο σας♡♡

The spellWhere stories live. Discover now