The spell

4. Jessica

Γεια σας!!! Λοιπόν βάλαμε την σημείωση πάνω-πάνω ώστε να την διαβάσετε. Θέλουμε να σας πούμε, ότι θα ήταν τεράστια βοήθεια για εμάς, αν προτείνατε στους αναγνώστες σας, να διαβάσουν την ιστορία μας σε ένα κεφάλαιο μιας ιστορίας σας. Αν το κάνετε αυτό για μας, να μας ενημερωσετε, ώστε να προτείνουμε και εμείς μια δική σας ιστορία στα επόμενα κεφάλαια♡

Τώρα  μπορείτε να απολαύσετε το νέο part!

Έκλεισε τα μάτια της. Έχασε για λίγο την ισορροπία της, αλλά μόλις βρήκε ξανά το πάτημά της, κοίταξε γύρω της. Κατάλαβε τι είχε γίνει. Γύρισε πίσω της, και είδε ότι η οικογένειά της είχε μείνει πίσω από το διάφανο τείχος. Μπορούσε να διακρίνει τη μεγάλη λύπη που ένιωθαν όλοι τους, ιδιαίτερα η Cheryl. Ασταμάτητα δάκρυα κυλούσαν από τα  θολωμένα μάτια της. Φοβόταν, φοβόταν πολύ. Κοίταξε την αδερφή της, με ενα βλέμμα που ζητούσε βοήθεια. Ήξερε όμως πως αφού ήταν η εκλεκτή, κανείς δεν θα μπορούσε να τη βοηθήσει πλέον.

Είδε την Cheryl να κλαίει με λυγμούς όπως ποτέ άλλοτε, να φωνάζει, να ορίεται. Όμως ότι και να έκανε δεν θα είχε νόημα. Το πεπρομένο της ήταν να πεθάνει, και τώρα το ήξερε.

Χωρίς να ελέγχει το σώμα της, περπάταγε λες και κάποιος την τραβούσε από ένα σκοινί. Κατευθυνόταν προς το αντίθετο βασίλειο, και μόλις πέρασε τη μέση της γέφυρας, η εμφάνισή της άρχισε να αλλάζει.

Τα μαύρα σγουρά μαλλιά της, μετατράπηκαν σε ξανθά και ίσια που της έφταναν μέχρι τις γάμπες, τα πράσινα μάτια της άλλαξαν σε ανοιχτά γαλάζια, και τα ρούχα της άλλαξαν ολότελα. Πριν φορούσε ένα μαύρο μακριμάνικο φόρεμα το οποίο έφτανε μέχρι τα γόνατά της, ενώ τώρα μία άσπρη μακριά τουαλέτα με χρυσές λεπτομέρειες.

Συνέχισε να περπατά, μέχρι που πέρασε στο Άσπρο βασίλειο. Πόσο διαφορετικό ήταν! Όλα ήταν όμορφα, καθαρά και φωτεινά. Λίγο πιο μακριά μπορούσε να διακρίνει ένα θεόρατο και επιβλητικό λευκό κτίριο. Λογικά θα είναι το παλάτι, σκέφτηκε η  Jessica. Καθώς σκεφτόταν αυτά, είδε 5 άτομα να την πλησιάζουν. Όταν ήρθαν αρκετά κοντά της, άκουσε μία αντρική φωνή από πίσω της να φωνάζει  "Υποκλίσου στην βασιλική οικογένεια του Καλού βασιλείου". Τρομαγμένη εκείνη, έκανε ότι της είπε ο άντρας από πίσω της, παρόλο που δεν ήξερε ποιος είναι. Υποκλίθηκε. Και τότε ο Βασιλιάς  και η Βασίλισσα της έδωσαν ένα υποτιμητικό βλέμμα.

Ένιωσε κάποιον να δένει τα χέρια πίσω της και την έβαλε μέσα σε μια άμαξα. Τα παράθυρα της άμαξας ήταν κλειστά και ο χώρος πολύ στενός, με λιγοστό οξυγόνο. Προσπάθησε να ηρεμήσει και να χαλαρώσει από την μεγάλη ταραχή, ευχόταν να μην βγει ποτέ από την άμαξα...

-Φτάσαμε, την ενημέρωσε αδιάφορα ο αμαξάς. Όλοι της συμπεριφέρονταν με τον χειρότερο τρόπο...

Κατέβηκε από την άμαξα, και επιτέλους μπόρεσε να αναπνεύσει κανονικά. Βρισκόταν μπροστά από το παλάτι.

Προχώρησε στην είσοδο, με δεμένα ακόμη χέρια, και 2 στρατιώτες άνοιξαν την μεγάλη πύλη σε εκείνη και τον φρουρό που την συνόδευε. Προχώρησε και παρατηρούσε με πολύ θαυμασμό τον πολύχρωμο και καλοδιατηρημένο κήπο, που είχε κάθε λογής λουλούδια και δέντρα. Στην μέση, είχε ένα μεγάλο άγαλμα του βασιλιά που ήταν πάνω σε ένα άλογο. Δεν είχε ξαναδεί ποτέ στην ζωή της μια τέτοια εικόνα, πάντα ζούσε μέσα στην φτώχεια και στο σκοτάδι. Δεν είχε ξαναδεί τόσο ανοιχτά και χαρούμενα χρώματα, γεμάτα ζωή. Χάρηκε, που είχε την ευκαιρία να δει έστω και για λίγο πως είναι έξω από την μονοτονία που είχε εγκλοβιστεί όλα τα χρόνια της ζωής της...

Στην συνέχεια, έφτασαν στην είσοδο του κάστρου. Όσο σκεφτόταν πως πλησίαζε η ώρα, φοβόταν όλο και περισσότερο. Όμως προσπαθούσε να το ξεπεράσει. Ήθελε μέχρι και την τελευταία στιγμή, να φανεί γενναία και περήφανη.

Κατέβηκαν κάποιες σκάλες, μέχρι που έφτασαν στα υπόγεια του παλατιού. Ήταν σκοτεινά, βρώμικα και τρομακτικά. Ένιωσε σαν στο σπίτι της! Ο φρουρός την οδήγησε σε ένα κελί, βγήκε έξω και κλείδωσε την πόρτα πίσω του. Τώρα ήταν και πάλι μόνη της. Κάθησε στο πάτωμα, αγκάλιασε τα γόνατά της και προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της ότι όλα θα πάνε καλά, αν και μέσα της ήξερε πως αυτό δεν ισχύει.

Σκέφτηκε πως για να την κλείσουν σε ένα κελί χωρίς καθόλου προμήθειες, θα την άφηναν εκεί μέσα μέχρι να πεθάνει από την πείνα. Ξαφνικά άκουσε γοργά βήματα στο διάδρομο, και είδε το λουκέτο να ξεκλειδώνει. Η πορτα ανοιξε, και σηκώθηκε γρήγορα από το πάτωμα ταραγμένη.

Εκείνη τη στιγμή ένιωσε ένα ρήγος. Αν ήταν μόνη της ή με την αδερφή της θα έκλαιγε. Αλλά τώρα, εδώ, ήθελε να τους δείξει πως τίποτα δεν θα την τρόμαζε μετά από αυτά που είχε περάσει. Βέβαια αυτό ήταν ένα ψέμα, γιατί αυτό που θα ερχόταν θα ήταν πολύ χειρότερο από οτιδήποτε της είχε συμβεί ποτέ στη ζωή της...

Να και το pov της Jessica... πως σας φάνηκε; Σκεφτήκαμε ότι μπορεί να βγει λίγο βαρετό, καθώς δεν έχει διαλόγους αλλά κυρίως περιγραφή, όμως προσπαθήσαμε να το κάνουμε όσο πιο ενδιαφέρον μπορούσαμε.
Επίσης, τι πιστεύετε ότι θα κάνουν στην Jessica;
πείτε μας κάτω στα σχόλια😉

Η συνέχεια δεν αργεί να έρθει...
Stay tuned!♡