11.02.2017
"Her yanış, yeni bir doğuştur."
•
Öznur, Izmir de yaşayan bir üniversite öğrencisidir. Küçüklüğünden beri yetimhane de arkadaşı Asu ile yaşamış, 18 yaşına geldiklerinde oradan ayrılıp bir eve çıkmışlar ve okula oradan devam etmişlerdir. H...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌹
Araba tanıdık bir evin önünde durdu. "Şaka yaptığını söyle." dedim mırıldanarak.
"Şaka gibi mi duruyor?"
"Hayır."
Başını bana çevirdi. "Ailemin yanında olmak neden seni korkutuyor? Sıcak bir aile ortamından ne zarar gelebilir ki?"
"Ailen ile bir problemim yok. Böyle ortamlar da huzursuz oluyorum sadece." dedim eve bakmaya devam ederek.
"Huysuzlanma yemezler." dedi gülerek. "Alt tarafı bir kahvaltı yapıp çıkıcaz, annem ısrar etmeseydi seni getirmezdim."
"Tamam neyse." dedim arabanın kapısını açarak, ondan önce demir kapıyı açarak eve ulaştım.
Meltem Hanım, evin arka tarafında olan bahçeye kurmuştu masayı. Sıcak havanın altında, masanın üzerinde olan kahvaltılıklar oldukça iştah açıcı görünüyorlardı, yada ben açtım.
"Serkan siz geçin oğlum masaya, ben çayı alıp geliyorum." Meltem Hanım sıcak bir gülümsemeyle bize baktı.
"Yardım edilecek hiçbirşey yok tatlım. Sen oturabilirsin, olsa da yaptırmam zaten."
"Anne babam nerde?"
"Geldim." Murat Bey, Meltem Hanım'ın arkasında belirdi. Çift basamağı inerek Meltem Hanım'a sarıldı ve yanağını öptü. Bakışlarımı onların üzerinden çekerek masaya, Serkan'ın yanına oturdum.
Kahvaltıya başladığımızda, çatal bıçak seslerinden başka ses yoktu ortada. Arada sadece tuz istemeler, çay doldurmalar ve gülümsemeler eşlik etti. Karşımda oturan Murat Bey'in gözleri üzerimdeydi, yüzümde ki baskıyı görmeden de hissediyordum ve hiç de hoşlanmıyordum. Neden bana öyle dikkatli bakıyordu? Ilk tanıştığımızdan beri farklı davranıyordu bana. Acaba birşey mi soracaktı da soramıyordu? Cesaretimi toplayıp soracaktım birgün.
"Masayı toplayana kadar kahve hazırlarım. İçeriz değil mi?" Meltem Hanım, masada ki boşları tepsiye yerleştirmeye başlarken gözlerini üzerimizde dolaştırdı.
"Benim için sıkıntı yok. Siz hemen kalkmayacaksanız şöyle karşılıklı bir kahve içeriz." dedi Murat Bey Serkan'a bakarak.
"Işimiz vardı ama önemli değil, içtikten sonra da gideriz." Serkan cebinden telefonunu çıkarak gelen mesaja baktı.
Meltem Hanım'a masayı toplamasında yardım ettim, kahvaltılıkları mutfağa taşıdığım da beni bahçeye gönderdi, gerisini kendisi halledecekti. Rahatsız olsam da sustum, kendimi mahcup hissettim. Mutfakta ki sürgülü kapıyı açarak bahçeye çıktım. Bugün hava çok güzeldi, güneş ayrı bir ısıtıyordu beni. Öyle hissediyordum. Vücudumda ki bütün kemiklerim ısınmıştı.
