İnsan birini sevince gerçekten çok başka oluyor,ondan önce,ondan sonra.Ben Barandan önce ; fazla aksi,sinirli,duygusuz,erkeklerle nasıl konuşulması gerektiğini bilmeyen,sevgi,ilgi nedir bilmeyen bir insandım,duygularım yoktu,kibirli mutsuz bir insandım.Onunla konuşmaya başladığımız ilk zamanlar bana neden böyle olduğumu sormuştu,"Herkesin yaşadığı kendine büyüktür "diye bir laf var,çok severim bu lafı.Bende aile sevgisi olmadığı için böyle birine dönüşmüştüm ve ona beni değiştiremeyeceğini;kabul ediyorsa böyle etmesi gerektiğini söyledim,bay çok bilmiş;
"Bunu bilemezsin ve emin ol seni değiştireceğim.Günü geldiğinde de bu lafını hatırlatacağım."
"Boşuna yorulma,huylu huyundan vazgeçmezmiş."
O günleri bile hatırlıyorum.Ben balık hafızalıyım dır ama onunla ilgili hiçbir şeyi unutmuyorum neden ? sevgi,birine değer vermek böyle bir şey mi gerçekten ? ne bilmiyorum ama bu duygu çok güzel onu biliyorum.
Keskin prensiplerim vardı benim;Özür dilemekten de,dileyecek bir şey yapmaktan da nefret ederdim ama ne olursa olsun özürdilemezdim.Zamanında yaptıklarım için özürdilemedim diye biyolojik annem den çok dayak yemiştim.
"ÖZÜR DİLE!"
"DİLEMEYECEM!"
"ÖZÜR DİLE!"
"DİLEMEYECEM!
"EŞŞOLEŞŞEK!" bayıltana kadar döverdi.Anlayacağınız o durumdayken bile özürdilemedim,bana göre utanç bir ayıp gibi bir şeydi."Seni Seviyorum" bu cümleyi mesajda bile yazmaya utanan bir insandım,ağlamak dan nefret ederdim kimsenin yanında ağlamazdım,hiçbir zaman 32 dişimi gösterecek şekilde gülmezdim.Sert bakışlarım vardı,çoğu arkadaşım böyle baktığım zaman insanları korkuttuğumu söylerdi.Sert olmayı seviyordum,kendimi korumam gerekti gevşek,ağzı yerlerde bir kız gibi davransaydım o aptal kızlar gibi bir çok erkek tarafından üzülürdüm.Kendimi böyle koruyordum adeta,bu bana güç veriyordu.
Değişim sürem hayatıma o girdikten sonra başladı,5 ay olmuştu bu beni değiştirmesi,huylarımdan vazgeçebilmem için yeterli bir süreçti.
Okul için,Adana için gayet güzel bir hava,fazlasıyla güzel bir gün.Kahvaltımı yaptık dan sonra saat 1 de olduğunu öğrendiğim dersime yetişmek için hazırlanmaya başladım;dişlerimi fırçaladım ve uzun saçlarımı hazırlanana kadar bağlamayı tercih ettim.Bu dolap kilitleme işine bir türlü alışamamıştım,neyse ki anahtarı hemen buldum,yırtık bir jean pantolon giydim bana kalsa etek giyerdim ama malum "BARAN" faktörü,üzerime pileli saten bir gömlek giydim altıma da topuklularım,eylineri ustaca sürdükten sonra rujumu da sürüp çantamı kaptığım gibi çıktım.Hatice'nin beni güvenlik noktasında beklediğini biliyordum,geç kaldığım zaman beklemez giderdi.Okula girdiğimiz de daha binaya adım atmadan dışarı çıkan arkadaşlar sayesinde 2 saatin boş olduğunu öğrendik,bugün gerçekten harika bir gün !
Yukarıda yapılan peynirli gözlemenin kokusunu takip eder gibi yukarı kantine gidiyorduk o sırada Sümeyye'nin seslenmesiyle gözlemenin kokusu da gitti sanki.
"Kızlar,hey kızlar buraya gelin !"
Hatice erkeklerden pek hoşlanmadığımı bildiği için bana baktı,
"İki laflayıp gidelim,baksana yanı gene kalabalık" onun bulunduğu çardağa doğru giderken sevdiceğim,yiğidim,erim aradı..Allah kahretsin bir kere daha aramış !Sıçtık..
"Aşkımmmmmmm !"
"Niye bu telefon açılmıyor..."
"ilk iki saat boşmuş bizde bahçedeyiz hatice ile ,duymamışım"Tam o sırada yanımdan geçen bir hayvan sesli sesli konuşuyordu..

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koca Bebek (DEVAM EDİYOR)
ChickLitİsmi çoğu genç kızın dudaklarında... Kubatoğlu ailesinin ilk çocukları,herkesin göz bebeği Baran Kubatoğlu. Eğlencesine düşkün,aşk defterini kapatmış her gün başka bir kızla alemlere akma peşinde olan,bakanların gözlerini büyüleyecek kadar karizmati...