Koca Bebek (DEVAM EDİYOR)

KB 10

Onsuz dört gün geçirdim,ölü gibi olduğum dört gün geçirmek oluyorsa evet geçirdim.Numaramı silmişti,whatsapp'tan bakamıyordum ama sürekli açık mı değil mi diye kontrol ediyordum.Ayrılmış olmamız seni stalklamayacağım anlamına gelmez.Kendimi derslerime verdim bir şeylerle uğraşırsam en azından gün çabuk biterdi,ama aynı şeyi geceler için söyleyemem..

Akşam saat 22:15 telefon elimde sürekli çevrim içi mi diye bakıyordum ki yanlışlıkla arayana kadar.Hemen geri kapattım,ekranım kapanmadan hemen geri aradı şok oldum ne yapacağımı bilemedim açtım,tam yanlışlıkla oldu diyecekken,sesin ona ait olmadığını anladım.

"Alo efendim ?" Sesin kime ait olduğunu anlamam biraz zordu tabi."Kimsiniz?"arabada oldukları sesten belliydi."Ben Ertan" neler olduğu konusunda en ufak bir fikrim yoktu."Ertan,neler oluyor?"Telaşlı bir şekilde bağıra bağıra konuşuyordu"Baranı hastaneye götürüyoruz  kapat sonra ararım,annesini aramam lazım"Hastane,Baran kalbim şok verilmiş gibi birden hızlı hızlı atmaya başlamıştı

"Ertan ne hastanesi Baran o nasıl,çabuk bana Baranı ver!"

"Bilinci şuan yerinde değil,galiba intihar etmiş hastaneye götürüyoruz annesine haber verim seni arayacağım benden haber bekle"

"Bana bak Ertan o iyi mi ? Bunu benim yüzümden mi yaptı ?"

"Bilmiyorum Azra siz ayrıldınız ?"

"Şey evet yani ayrıldık"

"Tamam benden haber bekle" dedikten sonra konuşmama fırsat vermeden kapatmıştı,belli acelesi vardı.O an "Sihirli Annem" dizisinde ki "Betüş"zamanı durdurmuş her şey,herkes  beynim de buna dahil durmuştu sanki,ellerimi saçlarıma götürdüm diz kapaklarımın uyuştuğunu hissediyorum  onları daha fazla ayakta durmaya zorlamak istemediğim için sırtımı duvara verdim ve yere oturdum,dizlerimi karnıma kadar çektim ve başımı yasladım,düşünmeye çalışıyordum ama sanki düşünme yeteneğimi kaybetmiş gibiydim.

Sevdiğim adam koca bebeğim,şuan ne halde kim bilir.Ben burada ne yapıyorum,onun yanında olmam lazım destek olmam lazım,ellerini tutup;ben buradayım bak ,demem lazım.

Kalk Azra kalk ve ait olduğun yere,onun yanına git !

Oturduğum yerden kalktım ve  arkadaşım Ayşe'nin odasına gittim,oda boştu aklıma ondan başka kimse gelmedi ve oda da yok çok güzel ! Belki de yirminci kez aramam sonucunda Ayşe hanım telefonu açma nezaketinde bulunmuştu çok şükür.

"Neredesin sen "

"Bahçedeyim bizim sınıftakilerle yeni geldim ne oldu ? sen iyi misin !?"Ayşe  arkadaşları söz konusu olunca fazla korumacı,onun bu huyunu çok seviyorum.

"Ayşe hemen odaya gel ! acil gerçekten hemen gel"sesimin ağlamaklı çıktığını fark edince fazla üstelemedi.

"Tamam,sen odada sın değil mi ?geliyorum hemen "gerçekten bu kızı seviyorum,biraz fırıldak yerinde durmuyor filan ama seviyorum deliyi.Telefonu kapattıktan sonra ortalama beş dakika sonra  nefes nefese odama geldi."Ne oldu Azra sen iyi misin ne oldu acil olan ne !"benim için endişelendiği her halinden belliydi,nefes nefese koşarak gelmiş olmalı ki hızlı hızlı nefes almaya  çalıyordu."Ayşe,Baran!" kafasında ki baş örtüsünü şaşkın ifadesiyle çıkardı.

"Ne olmuş Barana ?"

"Hastanedeymiş,galiba o intihar etmiş onun yanına gitmem lazım Ayşe,onun yanında olmam lazım,lütfen gidelim lütfen " o kadar kendimi kaybetmişim ki elime koluma hakim olamıyordum Ayşe ellerimi tutarak iki yanda birleştirdi,beni sakinleştirmeye çalışıyordu bir şeyler konuştuğunun farkındaydım ama onu duymuyordum,sadece görüyordum.