Koca Bebek (DEVAM EDİYOR)

KB 16

Said :"Evet gençler an itibarı ile Adana'ya girmiş bulunuyoruz saatimiz kaç hemen bakalım,saat 03:16 geçiyor "

Hemen ilerde duran mavi tabeladan gideceğimiz yerin mesafesine baktı.

Said :"Oha ! sizin okula 1 buçuk saat diyor siz nerede okuyorsunuz ya"

Baran :"Ne 1 buçuk saat mi ? resmen kayseri'ye geldik bari gelmişken oraya da uğrayalım."

"Neden öyle diyorsun,ne güzel işte 1 buçuk saatimiz daha var"

Baran :"Aşkım orası öyle de ama git git bitmiyor bu yolda Said'de haklı şimdi"

Ayşe :"Mecbur gideceğiz sınavım var gerçekten girmem gerek o sınava bak bölüm dersim."

Said :"Tamam tamam sakin ol gidiyoruz işte"

"Son saatlerimiz"dedim asık bir suratla,kafamı kaldırdı gözlerimin içine baktı

Baran :"Ne son saatleri,bizim önümüzde daha bir ömür var "

"Seni seviyorum"

"Seni seviyorum"

Kocaman sarıldı bana,hiç bırakmayacakmış gibi sarıldı bu duygu o kadar güzel bir duygu ki hangi süslü cümlelerle anlatsam az kalır,benim 6 kişilik bir ailem var ama o sevgiyi doğru düzgün hiç tadamadım babam bana bir kere bile sarılmadı,bana öyle bir sarıldı ki asla unutamayacağım şefkati hissettirdi,sıcaklığı verdi öyle bir öptü ki kendimi sanki hep ona ait mişim  gibi hissettim,o kadar güzel baktı ki bu dizilerdeki romantik aşıklar gibi bakışlarından anladım kalbinde ki yerimi.

Ellerimle sardım onu,burnu saçlarımda kokusuyla boğulmak istiyor adeta bir yandan piyano çalar gibi narince gezdiriyor parmaklarını saçlarımda,hiç konuşmadan  yaklaşık 20 dakika öylece durduk son saatlerimi pişman olmadan değerlendirmek istiyordum.

"Uykum geldi"ellerini saçlarımın arasından nazikçe çekti kollarımdan tutarak beni dizine yatırmaya çalıştı.

"Gel dizlerime yat"hayır diye çırpındım adeta,kaslı kollarını benim yağ tulumu kollarımla çarpıştırmaya kalkıştım utanmadan,direndim ona.

"Hayır,istemiyorum" suratında anlamsız bir yüz ifadesi ile ellerini serbest bıraktı.

"Neden ?" galiba istemiyorum dememin ardında başka şeyler anlamıştı.

"Çünkü omzunda uyumak istiyorum"içine çektiği nefesini rahatlamışcasına dışarı bıraktı sağ eliyle kafamı nazikçe omzuna yerleştirdi,elleri yüzüm kadardı,ellerini  kaldırdım avucunu açtım masum,sevgi dolu küçük bir öpücük kondurdum ve yanağıma koydum uyumadan önce okunan mutlu sonla biten bir masal gibi beni mayıştırdı,gözlerimi kapatıp güzel şeyler düşünmemi sağlayacak kadar temiz bir sahneydi.

Ayşe :"öhöm öhöm !" tövbe yarabbim,tamam siz sohbet ederken arkada yeterince sevişmiş olabiliriz ama en fazla bu yani başka bir şey yapmışız gibi Ayşe'nin önden  "arkamı dönüyorum" mesajını almamla sinirlerimin fırlaması bir oldu.

"Bir şey yaptığımız yok Ayşe !" şalını düzelttikten sonra karşılık vermesi gecikmedi.

Ayşe :"Tamam Azra yani ne dedik sanki bağırıyorsun !"

"Bence neden bağırdığımı biliyorsun"

Ayşe :"Geldik diyecektim,sende hiçbir şey demiyorsun yani Baran" Baran,kendisine seslendiğini duyduğunda sabır çeker gibi el hareketi yaptı onu gördüğü andan beri pek hoşlanmamıştı doğru düzgün sohbet de etmediler hoşlanmaması için hiç bir sebep yok ama neden hoşlanmadı bende bilmiyorum.

Baran :"Yarabbi sabır !"

"Baran niye böyle yapıyorsun ne dedi sanki kız sana " görmemesi için ellerini hemen tuttum ve indirdim,görüp huzursuz olmasını istemedim sonuç olarak buraya benim için geldi.

Baran :"Sevmedim ben bu kızı !"

"Ala ala neden sevmedin ? ne yaptı kız sana,konuşmadınız bile neyini sevmedin !"gerçekten beni fazla sinirlendirmişti,o kız bana ne kadar büyük bir iyilik yaptı ama beyefendi pişkin pişkin el hareketleri yapıyor

Baran:"Sağlam ayak değil de ondan !"

"Sen ne dediğini farkında mısın ya neyini gördün sağlam ayak değil diyorsun!" tabi bu sohbetimiz yeterince kısık sesle oluyor aynı zamanda sesi baya yüksek çıkan müziğin de etkisi var tabi.

Baran :"Görmedin mi Said'le konuşurken başını açtı"

Yani duyduktan sonra şöyle bir düşündüm,gerçekten görmemiştim ama açmış mıdır ki ? yani Ayşe kapalı bir kız ama o kadar dindar değil bazı sevdiği,güvendiği erkek arkadaşlarının yanında da açardı o yüzden burada da açmış olabilir doğrusu,baran da bunu gördüyse böyle tepki vermesi de normal sevmez çünkü o böyle şeyleri hem Said'in anlattığı maceralarından sonra onun yanında başını açması yani açtıysa tabi yanlış.

Said :"Çifte kumrular geldik,şimdi ne yapacağız ?"

Baran :"Kalacak yer var mı burada ? uyumadan yola çıkmayalım bu arada benim de 8'de sınavım var "

"Nasıl yani senin de mi sabah 8'de sınavın var ?"

Baran :"Evet aşkım,malesef."

"İnanamıyorum ya gerçekten inanamıyorum,her şey üst üste geldi mümkün değil sınava yetişemezsin yetiştin diyelim hiç uyumadan nasıl gireceksin sende çalışmadın lanet olsun ya !"

Her şey üst üste geldi kendimi çok kötü hissediyordum hepsi benim suçum Baranın bu hali,Ayşe'nin sabah sınava hiç çalışmadan uykusuz girecek olmasının üstüne birde Baranın sınava yetişememesi çıktı.Said desen sırf otobüs olmadığı için onca yol araba sürdü ve hepsi benim suçum kendimden nefret ediyorum.

Baran :"Aşkım tamam sakin olur musun,ben sınava girmesem de olur bir bahane bulurum hocaya"

"Hayır Baran sakın,o zaman kendimi daha suçlu hissederim hem lise de değiliz Üniversite okuyorsun ne bahanesi bulacaksın"

Baran :"Bak şunun şurasında az zamanımız kaldı lütfen ben bunlarla tartışmak istemiyorum,bak ne kadar güzel saatler geçirdik tadını çıkaralım"

"Ama !"

Baran :"Azra!" 

İkimizde haklıydık benim yüzümden sınava giremeyecekti,gerçekten az zamanımız kalmıştı ve çok güzel saatler geçirmiştik.İlk defa ikimizde haklıydık....