Koca Bebek (DEVAM EDİYOR)

KB 11

Yol boyu camdan dışarı baktım ve kafamın içinde kendi kendime savaş açtım.Onu ilk kez göreceğim ama benim hayalim bu değildi yani onu ilk böyle bir olay sayesinde görmek değil sürpriz yaparak görmek istiyordum yemekler,mumlar,kırmızı elbise... hayaller hayatlar oldu resmen,galiba  birbirimizi ilk kez göreceğimiz bu günü ikimizde unutmayacağız.

Onu ilk kez göreceğim,boyu nasıl acaba  yada fotoğraflarda ki kadar kaslı mıdır ? genelde hep yan çekilmiş fotoğrafları var acaba kepçe kulak mı ? fiziği gerçekten o kadar mükemmel mi ? yo olamaz yani eğer öyle olsa bile bu haksızlık olur,onun bu kadar mükemmel yaratılması bize bir haksızlık.En çok da kokusu,kokusunu merak ediyorum...

İçimde iki türlü bir duygu hakim:bunlardan biri heyecan,biri korku...

1 Onu ilk kez göreceğim

2 Sağlık durumu nasıl 

Siz olsanız hangisini hissederdiniz ? yani hangisi daha hakim olurdu ? 

5 aylık sevgilisiniz birbirinizi canlı hiç görmediniz,5 aylık sevgilinizin şuan hastanede sağlık durumu nasıl bilmiyorsunuz...

İşin içinden çıkamıyorum,ama içimden bir ses onun sağlık durumunun iyi olduğunu söylüyor yani kötü bir şey olsaydı her türlü arkadaşları bana ulaşırdı,haberim olurdu ve  Ertan telefonu kapatmadan önce bahsederdi o yüzden olsa gerek iki türlü duygu da şuan içimde eşit sayılır.

Şuan size gelene kadar yolda kaç tane ağaç olduğunu sayabilirim,evet işsiz gibi kafam dağılsın diye gelene kadar bütün ağaçları saydım işe yaradı mı ? Tabi ki hayır saçmalık..

Acaba hastane de mi evde mi ? hastanede ailesi varsa onu nasıl göreceğim ki ya da evdeyse  nasıl göreceğim ? Annesi beni biliyordu,benim yüzümden olduğunu da biliyor mu acaba ? benden nefret etmiştir kesin.Onu ilk gördüğümde ne yapacağımı bende bilmiyorum hiçbir şey olmamış gibi ellerini tutarak buradayım imajı sergilesem olmaz zaten benim yüzümden,boynuna atlasam sıkı sıkı sarılsam ne münasebetle sarılacağım Allah'ım ben ne yapacağım ya ! Serdar Ortacın da dediği gibi kafamda  deli sorular....

En iyisi düşünmemek ya doğaçlama,içimden nasıl davranmak geliyorsa o an ne yapmam gerekiyorsa o bu kadar basit kasma kendi Azra,dik dur ve cesur ol sonuç ne olursa olsun korkak olmaktan iyidir. İskenderun'a girdiğimizi fark ettiğimde Ertanı aradım geleceğimden onunda haberi yoktu,beni Baranın yanına götürebilecek tek kişi oydu. Gece yarısı 02:10 geçe İskenderun'daydık,yazık çocuk tek başına geri dönecekti inşallah başına bir iş gelmez.

"Ertan ben İskenderun'dayım gelip beni alır mısın ?"şaşırdığını ses tonundan anlamıştım.

"Nasıl yani sen burada mısın ?"

"Evet,o nasıl ?"

"Tamam dur gelince konuşuruz bunları tam olarak neredesin ?

"Çarşı üst geçidinin oradayım"

"Tamam İnönü Okulunun orada bekle beş dakikaya oradayım"

"Tamam,görüşürüz"telefonu kapattıktan 2 dakika sonra dediği yere gelmiştik arabada inmeden gelmesini bekliyorduk,Ayşe ve Hasan beni sakinleştirmeye çalışıyorlardı yalnız gerçekten iyi değildim.Çok geçmeden önümüzde beyaz bir araba durdu Ertan'ın aradığını görünce arabanın ona ait olduğunu anlamıştım.

"Geliyorum" dedikten sonra direk kapattım sanırım şimdi sıra Hasana teşekkür etmekteydi.

"Sana tüm kalbimle teşekkür ederim gerçekten hakkını ödeyemem bugün bana öyle bir iyilik yaptın ki,üstelik beni tanımadığın halde  hakkını helal et,Allah seni de sevdiğine kavuştursun"