The 40 days plan

κεφάλαιο 8

Την επόμενη μέρα η Emma την πέρασε στο σπίτι  της Olivia. Είχαν συμφωνήσει να κοιμάται κάθε μέρα σε ξεχωριστό σπίτι. Δεν μπορούσε να πάει στο σπίτι της. Την στεναχωρουσε να βλέπει τους γονείς της να κλαίνε και αφού δεν την έβλεπαν ήταν χαμένος χρόνος. Ξύπνησε και πάλι πρώτη. Το σπίτι  ήταν άδειο μιας και φέτος οι γονείς της θα την άφηναν μόνη για 1 εβδομάδα. Κατέβηκε κάτω όπου ήταν η κουζίνα. Ως φάντασμα, πνεύμα καλύτερα, δεν είχε την ανάγκη να φάει,να πιεί ή ακόμα και να κοιμηθεί. Δεν ένιωθε καμία από αυτές τις ανάγκες. Το κεφάλι της ήταν γεμάτο σκέψεις, δεν ήθελε να βάλει σε κίνδυνο κανέναν,Αν πήγαιναν στο σπίτι και δεν έβρισκαν  τίποτα για να τους βοηθήσει μετά τι θα έκαναν; κι αν επέστρεφε στο σώμα της πραγματικά ,θα είχε κινητικα προβλήματα ή όλα θα γίνονταν όπως πριν; κι αν δεν γίνονταν; Όλα αυτά την έκαναν ακόμα πιο αγχωμένη. Μέσα από τις σκέψεις της την έβγαλε η Olivia. Είχε μόλις ξυπνήσει.

<Καλημέρα Olivia >

<Καλημέρα Emma. Έτοιμη για αύριο;>

<έτσι νομίζω. >

Ένα χαμόγελο φάνηκε στο πρόσωπο της Olivia

<πάντα κυνηγαγα την περιπέτεια. Ήθελα να εξερευνω καινούργια πράγματα. Ξέρεις....οπως στις ταινίες. Ποτέ δεν περίμενα όμως να βρίσκομαι σε τέτοια κατάσταση. Οι μέρες περνάνε και εγω δεν έχω φερθεί Ούτε μια μέρα σαν πραγματική φίλη. Συγνώμη Emma >ομολόγησε η Olivia κλαίγοντας τώρα

Η Emma την αγκάλιασε σφιχτά

<Olivia μην το λες αυτό. Δεν έχεις κάνει ποτέ κάτι που να με στεναχωρησει. Αυτή τη στιγμή κάνεις πολύ σημαντική δουλειά που είσαι δίπλα μου και θες να βοηθήσεις. Θα τα καταφέρουμε. Θα γίνουν όλα όπως Πριν >απάντησε η Emma γλυκά

Τα κορίτσια έμειναν αγκαλιασμενες για αρκετή ώρα. Ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν εκείνη τη στιγμή.
______________________________________

Την συνηθισμένη ώρα τα 8 παιδιά συναντήθηκαν στις ίδιες κούνιες. Έκατσαν στις ίδιες θέσης και άρχισαν την συζήτηση.

<λοιπόν χθες ο Greg έκανε μια πολύ καλή υπόθεση μπορώ να πω. Ας ετοιμάσουμε το σχέδιο.> είπε η Madison

<ξέρουμε ότι το σπίτι είναι σε απομονωμένη περιοχή πάνω σε ένα λοφο. Πόσο δύσκολο θα είναι να μπούμε μέσα; >είπε ο Carter

<το θέμα είναι ότι δεν είναι σε καλή κατάσταση. Έχει να κατοικηθεί εδώ και 7 χρόνια. Δεν έχουμε ιδέα πως είναι μέσα > του απάντησε η Amelia

<θα πρέπει επίσης να προσέχουμε ώστε να μην μας δούνε. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να νομίζει κάποιος > πετάχτηκε η Harper

<έχω περάσει απο αυτο το σπίτι 2 φορές. Είναι αρκετά μεγάλο όμως η καγκελόπορτα που υπάρχει είναι διαλυμένη. Θα είναι εύκολο να μπούμε > είπε ο Greg

<ωραία ωραία. Αφού περάσουμε την καγκελόπορτα λοιπόν υπάρχει ένα μεγάλο δρομάκι μέχρι την πόρτα. Ας ελπίσουμε να είναι και αυτή χαλασμένη ώστε να μπούμε εύκολα μέσα > επισήμανε στον Greg η Emma

<Εντάξει Έχουμε βρει περίπου πως θα μπούμε. Το θέμα είναι τι θα βρούμε στο σπίτι. Εννοώ ψάχνουμε κάτι συγκεκριμένο; > ρώτησε ξαφνικά η Aria

Τα παιδιά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.

<ψάχνουμε για οτιδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει. Ίσως έχουν βιβλία, αρχεία ή ακόμα και σημειώσεις ξεχασμένες. Όλα είναι χρήσιμα σε τέτοιες καταστάσεις > της απάντησε η Emma

<Εντάξει κατάλαβα. Άρα ας ξεκινήσουμε καλύτερα στις 8.30 απο αυτο εδώ το σημείο> είπε η Aria

Η Emma συμφώνησε μαζί της καθώς και όλα τα υπόλοιπα παιδιά.

< λοιπόν... Πρέπει να οργανωθούμε.
Greg ψάχνεις στο ίντερνετ οτιδήποτε μπορεί να φανεί χρήσιμο για το σπίτι,οδός, σχέδιο σπιτιού ώρες που περνάει η αστυνομία αν περνάει. Carter φέρνεις τον φακό που έχεις και ο καθένας τον δικό του Επίσης. Αύριο θα είναι μεγάλη νύχτα. Όποτε
θελήσετε να φύγουμε θα φύγουμε. Δεν αφήνουμε κανένα πίσω. Θα μπούμε 8 και θα βγούμε 8> ανακοίνωσε η Emma

Κανείς δεν περίμενε να γίνει και κάτι παραπάνω. Θα πήγαιναν απλά για μια εξερεύνηση στο σπίτι του λόφου. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
Ύστερα η ώρα πέρασε και όλοι σιγά σιγά μαζεύτηκαν στα σπίτια τους ετοιμάζοντας τα απαραίτητα για την αυριανή μέρα.