Kruczy Umysł [Młodzi Tytani]

PROLOG

Złapałam głęboki oddech, wybudzając się z kolejnego koszmaru. Który raz to samo? Po pierwszym tygodniu przestałam liczyć.
Wlepiłam wzrok w ciemny sufit.
Dlaczego ciągle pokazywał mi to samo? Tak jakby jeszcze do mnie nie dotarło.
Wyplątałam się z cienkiego koca i podeszłam do szafki, na której leżała księga Azarath.
Spojrzałam na swoje ludzkie odbicie i westchnęłam. Przynajmniej nie wyglądam jak on.
Ale mam jego demoniczne moce.
Otwarłam księgę na losowej stronie i skupiłam się na drobnym azarathckim piśmie. Nic co by mi pomogło.W głowie ponownie odtwarzałam ten chory sen.
Trygon wyłonił się w czarno-czerwonego portalu. Wzrok zawiesił na świątyni, gdzie aktualnie znajdowałam się ja i Arella. Matka tłumaczyła mi o co chodzi z demonicznym spadkiem, który otrzymałam od ojca.
 Że akurat wtedy musiał się zjawić. Jakby miał to wszystko zaplanowane. Niedługo po śmierci Azar, kiedy wróciłam do Arelli.
 Moje pierwsze spotkanie z Trygonem i mam nadzieję, że ostatnie. Chociaż nie. Na pewno nie ostatnie. Skoro ma jeszcze wpaść do naszego wymiaru za kilka lat by go przejąć, tak jak to zrobił z innymi, to na pewno jeszcze się spotkamy.
Złożyłam przysięgę, że go powstrzymam. I muszę jej dotrzymać. Tylko jak?
Najpierw muszę dostać się na Ziemię, może tam coś zdziałam.
Przeczesałam w zamyśleniu czarne włosy i nagle mnie olśniło. W pośpiechu wyszłam z mojego mrocznego pokoju.

-----------------------
No witam, witam. Muszę przyznać, że nie do końca jestem zadowolona z tego prologu, ale nie wiem jakby to napisać. Po prostu wiem jak chcę żeby to wyglądało, a jednak nie potrafię.