3.

83 29 4
                                    

Sessizlik her zaman bir acı oldu ama ben senin gidişinin ardından bağırmamayi öğrendim...

Yaşamda böyle insan bir süreden sonra ağlamayı bagirmayi unutur insan çünkü kalbinde acıyla sızlayan acıya çare bulamaz. Ve sessizlikle kalbine bir ağırlık yükler

Böyle işte sevmek kolay diyorlar ama her gün bu acıyla birlikte kalbin kavrulurken hayattan zevk
Almak yaşamak her gün bir daha ölmeye çalışmak zor.

Bazen aynaya bakıyorum ve parcalarımın her yere ayrılmasını kahbolusumu sana karışımımı izliyorum .Bunun çaresi ise senin kalbinde yer olduğum yerde yasamima devam etmektir. .

Gözlerinin o güzel gözlerinin bana care olurken başkasına bakması beni çok acıtıyor kalbimi parçalıyor umarım beni anlarsın sende beni gerçekten seversin çünkü ben seni ömür boyu kalbimde ilelabet yaşatıcam .

Yaşatcam çünkü sen olmayınca bende ağaca tutunamam bende kırık dalla yere düşerim rüzgârla suruklenip kaybolurum. Nolur beni bu lanet olası dünyada yaşat bana hayat ver .dikenli tarafimi kopart ve sızlayan yerime bastır bu acı beni etkilemez ama senin yok oluşun beni bitirir...

" yer boşlukta seni gördüm
Her yağmurda seni çizdim
Her gecede seni sardım
Küçük siyah kalbime "


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umudumun kırıntıları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin