Dikiş izleri var ruhumda
Kapanmayan yaralar
Açılmayan sayfalar var.
Tozlanmaya yüz tutmuş
Kırılmaya mahkûm
Üzülmeye bi çare
Kalpler var.
Ne kıranı belli
Ne de seveni
Giden kırmış
Gelen sevmiş besbelli.
Gelen sevmeyi bilmiş
Giden üzmeyi
Biri hoşgeldin diyememiş
Biri ise elveda demeye aciz
Hep susmuşlar
Sustukça bitmişler
Bittikçe yanmışlar
Hem de kül olurcasına
Ne yaraları kapanmış
Ne de kül olan yangınları bitmiş
İşte bu onların öyküsü
Açık yaralar kapalı dünyalar
....
Biz aciz
D.k
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudumun kırıntıları
PoetryBu sevenlere gelsin Açık yaraları olupta dikiş izleri olanlara. . Biz sevemekten aciz Sevilmeye mahkum insalarız Biz yalana meyilli Güvenmeye yüz tutmuş insalarız Biz Aşk için ölen insanlarız. ..?? Biz sevilipte sevilemeyen Yaşıyıpta nefes alm...
