Bazen unutmaya çalışırsın ama unutamazsın, kalbinden silmek istersin ama yapamazsın işte canın ozaman çok yanar...
Bugün yine yazıyorum sana ,kulağına sessizce kelimeleri fısıldıyorum. Ama kelimeler boğazımda düğümleniyor.Seni unutmıyalı yıllar oluyor. Bazen kalbimi söküp atmak istiyorum içindeki senide gömüp kaybetmek ama sanki ben unutmaya çalıştıkça daha çok bağlanıyorum sana engel olamıyorum unutmak çok zor derlerdide inanmazdım ama gerçekten çok zormuş unutamamak
Ben her gün bu Okyanusta boğuluyorum. İçine hapsoluyorum. Bazen bir rüzgar gibi üflüyor suratıma yalnızlık, bazen ise çukur gibi içine çekiyor beni bu sensiz yalnızlık...
Yine unutamadigim onca gün. Yine yazdığım onca mektup ve yine kalbi kırık ama küçük bedenini bir nebzede olsa ayakta tutmaya çalışan bir umut. .
Benim boynumda siyah bir ip var sanki sana asılı ve kopamıyorum evet Çektikçe daha çok dibe atıyorum. Aklımdan çıkman için her yolu deniyorum ama olmuyor Sensiz nefes olamıyorum. Çelimsiz bir çocuk gibi ayakta duramıyorum...
Unutmak zor seni sensiz bu hayat zor, gerisi boş gelir bana...
Unutamayan bütün kalplere....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudumun kırıntıları
PoetryBu sevenlere gelsin Açık yaraları olupta dikiş izleri olanlara. . Biz sevemekten aciz Sevilmeye mahkum insalarız Biz yalana meyilli Güvenmeye yüz tutmuş insalarız Biz Aşk için ölen insanlarız. ..?? Biz sevilipte sevilemeyen Yaşıyıpta nefes alm...