Chapter Nine

176 4 0
                                    

Namjoon's POV

Yep, I'm a weakling.





Nasa school kaming lahat ngayon. It has been 4 days since those girls move in.

Napatingin ako kay Jin na kumakain sa harap ko.

Napatigil ito ng mapansin niyang nakatingin ako.

"What?"tanong niya habang sumisipsip ng soda niya.





"Have you seen the girls? Hindi sila pumasok ngayong umaga. "i asked him. I saw him smirked.

"why bother asking? Ayaw mo niyan malaya tayo ngayon. Hahaha"natatawang sagot nito. Napailing ako. They can't really take things seriously.

Their lives are on the line. Anytime, without those girls, pwede silang sugurin at patayin ng mga bampirang yun.

Napatingin ako sa katabing lamesa namin. Nandoon ang iba at nakikipaglandian sa mga gf for the day nila.

Asan na ba kasi ang mga babaeng iyon?!-----

"We're here. "sabi ng boses sa isip ko. Napatingin ako sa paligid. Wala.


"Don't bother looking for us. Nasa gym kami. Another student had died. Better watch those boys baka mamaya demon na pala ang kinakalantarya nila. "babala ni irene. Napatango ako. 

"Just tell me if somethings wrong. We'll be right there. "dagdag pa niya. Hindi na ako umimik. Nawala na din ang kakaibang tunog sa isip ko. Kakaibang tunog ito habang nasa isip ko si irene---sounds wrong... Habang kinakausap ako ni irene. There.

Ilang araw ng may nagtatangkang manakit sa mga kaibigan ko. Buti nalang talaga at nasa malapit lang sila irene dahil kung hindi--- deads.

Minsan talaga nagsisisi ako na hindi ako lumaki in a shadowhunter way.
Dahil sa kaduwagan ko, lumaki tuloy akong gwapo----hindi marunong lumaban.

V's POV

Naglalakad ako palabas ng school. Nakakatamad pumasok. Sa park lang muna ako tatambay.

Ng malapit na ako sa park, bigla akong may naramdamang kakaiba.

Parang ayaw sumunod ng katawan ko. Nakatayo lang ako malapit sa traffic light na naka Red pa.

Wala akong kasabayang tumawid. Ilang segundo  nalang at pwede ng tumawid!! And yun na nga! Naggreen na.

"Irene... Ikaw ba yan?!"sigaw ko sa isip ko. Parang kasi may ibang pumapasok sa isip ko. "Paghindi ka talaga tumigil susunigin ko ang mga gamit niyo mamaya!This is not funny!"dagdag ko pa.

"Halikaaaa...tae..."bulong ng boses sa isip ko. Automatic na nagtuluan ang mga luha ko.

That voice....







"Tae.... Halika.... Samahan mo ako..."nakita kong nasa harapan ko na si Steph, my childhood friend.


Naglalakad ito palayo kaya nagmadali ako para sundan ito.




"Steph...I... I miss you...."umiiyak na sabi ko. Lumingon naman ito at ngumiti. May kakaiba akong naramdaman sa ngiti niya.. Parang... May mali...

Pero... Si steph ito... Bumalik na siya...

....

"Taehyung..."irene. Nasa isip ko na naman tong babaeng ito. Hindi ko siya pinansin. Patuloy lang ang pagsunod ko kay Steph.





RevelsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon