Lumabas ako ng kwarto ng makaramdam ako ng uhaw. Nagpapatutor kasi sa amin sila Bomi, classmates namin sa science.
Wala kaming relasyon, nakakapagod na. Tsaka wala na naman si seulgi, para saan pa ang pagiging ganon ko kung hindi naman ito makikita ni Seulgi. I want her to see it so I can return the feeling she caused me. I want to hurt her too.
I was so destroyed when she left me.
Ginulo ko nalang ako buhok ko to remove the thought.
Wake up Jimin, Move on na.
Napansin ko kaagad ang mga pamilyar na mga maleta sa dulo ng hagdan..
Muntik pa akong madulas sa gulat.
Seulgi....
"Great timing. Call your friends Jimin. " rinig kong Sabi ni Irene. Hindi niya pa ako nakikita, narinig niya siguro ang isip ko kaya nalaman niyang nandito na ako.
Nagsilingunan naman sila hyung.
Pinandilatan pa nila ako ng mga mata. "Go! Ppali" utos ni Namjoon hyung. Hindi naman ako sumunod. Sino sila para sundin ko.
Naglakad lang ako papuntang kusina. She must be right there with them kaya hindi ako lumilingon sa kanila. I don't wanna see her...?
"V!! Jungkook!!"malakas na sigaw ni Joy. Napatalon ako sa gulat, halos mabuhusan pa ako ng iniinom kong tubig.
Nakarinig naman ako ng mga yapak. Nagtatakbuhan ata ang mga loko.
Babalik na sana ako sa itaas kaso..
."You, Sit beside namjoon."Utos ni Yeri. Kusa namang sumunod ang katawan ko. Puta.
Doon ko lang nakita si Seulgi. Nakaupo siya sa harap ko at nakatingin lamang sa sahig. Walang emosyon ang mga mata niya.
Naalala ko nung huli kaming magkita, sinaktan ko siya....pinagbabato at hampas ko siya. She even told me to shoot her kung hindi kulang pa para sa akin ang ginagawa ko. I had been too harsh on her. Ilang gabi akong hindi nakatulog ng dahil doon.
I can't believe I can be like that just because of too much love.
Napansin niya ang tingin ko kaya napaangat ang tingin niya sa akin...
Nagtaasan ang mga balahibo ko...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
