Wendy's POV
Apat na buwan na, puro ensayo lang ang inaatupag namin.
Kailangan naming lumakas, kailangan naming maging karapat dapat sa mga mata ng Clave.
Sa dalawang buwan, ang laki ng pinagbago namin.. Naging mas bato ang puso nila eonnie pagdating sa labanan.
Napakarami na naming napatay na mga downworlders. At sa tuwing ginagawa namin yun hindi ko mapiligilang matakot sa kanila.
Nagmamakaawa sa amin ang iba namin pinapatay pero walang awa silang pinapatay nila eonnie.
"WENDY FOCUS!!" Nagulat ako sa pagsigaw ni seulgi. Huli na ng makita kong parating na ang suntok ni Yeri.
Isa pa to, siya talaga ang pinakamalaki ang pinagbago.
Tinulungan niya akong makatayo. Nagpatuloy ulit kami sa pageensayo hanggang matapos kami ng bandang alas kwatro.
---
"Be home early Wendy." paalala sa akin ni Irene. Tumango naman ako.
Tinulungan niya ako sa coat ko.
I bid goodbye. Tumango lang siya.
---
"Hey.." tawag ko sa kanya. Ang lamig lamig ngayon kasi magpapasko na. May snow na din.
"Oh, wendy.."nakangiting sagot nito. We've been like this for 4 months now.
I tucked my hair behind my ear. Minsan talaga ay naiisip kong madaya ako, unfair ako kayla eonnie.
Ako pwedeng maging ganito pero sila... Ni hindi nga nila naexperience ito... Kung kelan nakaaminan na saka naman may dumating na hadlang.
"Kanina ka pa ba?" tanong ko. Umiling siya. Nahalata kong nilalamig siya kaya nilagyan ko siya ng shield ng hindi niya nalalaman. Tumigil naman siya sa pagkuskus sa braso niya.
"So saan tayo? Saan mo gusto?" tanong niya. He held my hand and kiss it. I smiled.
"Sa dati nalang.... "sagot ko. I hid my burning cheeks. Natawa naman siya.
Umorder na kami...
"Wash room lang ako ha?" paalam ko. Tumango lang siya.
Papasok na ako ng Wash room ng may humawak sa braso ko. Napalingon ako, akala ko si Mark.
"Wendy.."
Sumama bigla ang mood ko.
"Yes Yerin?" cold na sagot ko. Napansin kong uneasy siya. Palingon lingon siya sa paligid.
"Be careful... Kumikilos na uli siya.. Gusto niyang mapatay kayo.. Please..pigilan niyo siya..." mabilis na saad nito.
"Huh? Bakit? Sinong siya?!" naguguluhang tanong ko.
"You guys killed his Family so he's after all of you now. Ginamit niya kami noon pero hindi niya na kami mapilit ngayon kaya inuuna niya na kami...."naluluhang saad niya.
Niyakap ko siya.
"Calm down. Sumama ka sa akin..."
"No, kailangan kong iligtas si SinB. Kaming dalawa nalang ang natitira. Iniwan ko siyang nagtatago nung nakita kita kanina. I have to go back to her. "sabi nito.
"I give you shield... Hindi mo na kami kailangang alalahanin.. He can't hurt us." nilagyan ko na siya ng shield. Umiiyak pa din siya. Umiling siya.
