December

342 15 1
                                    

သိပ္​လွတဲ့ ဒီဇင္​ဘာ....

အစိမ္​း အျပာ ရဲ႕ ​ေရာင္​စံု ကာလာ​ေတြၾကား~
မ်က္​လွည္​့ဆန္​စြာ
ၾကည္​ႏူးဆြတ္​ပ်ံ့မႈတို႔ ​ေရာ​ေထြး​ေနဆဲ....

မျမင္​ႏိုင္​တဲ့ အလွတရားတို႔ကို~
ခပ္​​ျဖည္​းျဖည္​း သြန္​ခ်ရင္​း
က​မၻာ​ေျမႀကီးက တခမ္​းတနားႀကီး ႐ွိ​ေနခဲ့တယ္​..

ရြက္​​ေႂကြတို႔ ​ေလအ​ေ၀ွ့မွာ ျမဴ း​ေပ်ာ္​ခ်ိန္​~
​ေျမျပင္​​ေပၚ၀ယ္​ ျမက္​ပင္​႐ိုင္​းတို႔က
​ေပါ့​ေပါ့ပါးပါး​ေလး လွပစြာ ယိမ္​းႏြဲ႔​ေနၾကတယ္​....

ဒီ​ေန႔ရဲ႕ စမ္​း​ေခ်ာင္​း​ေလး~
အ႐ွိန္​အဟုန္​နဲ႔ ​ေျခဆန္​႔လို႔
သံစဥ္​တို႔ကို ခပ္​သာသာ ညည္​းရင္​း စီးဆင္​း​ေနျပန္​တယ္​...


အခ်ိန္​​ေတြ ၾကာၿပီးသြားတဲ့​ေနာက္​မွာ~

နားခိုရာတို႔ တ​ေရြ႔​ေရြ႔ ​ေျပာင္​းလဲလာတဲ့အခါ~

နားဆင္​​ေနၾက ​ေတးသြားတို႔ဟာ အစားထိုးလာခဲ့တဲ့အခါ~

ရင္​းႏွီးခဲ့တဲ့ ၀န္​းက်င္​မွာလည္​း အ​ေရာင္​​ေတြ မွိန္​လာတဲ့အခါ~

ငယ္​ရြယ္​ျခင္​း ဆိုတာ ကင္​း​ေ၀းခဲ့ခ်ိန္​မွာ​ေတာ့....

ကိုယ္​ဟာ

တည္​ၿငိမ္​ရင္​့က်က္​စြာ ရပ္​တည္​​ေနတဲ့ ဒီသစ္​ပင္​အိုႀကီး​ေအာက္​

​ျဖည္​းျဖည္​းသာသာ လဲ​ေလ်ာင္​း​ေနရင္​း

ကမၻာ​ေျမရဲ႕ ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ စက္​၀န္​း~
အသက္​၀င္​​ေတာ့မယ္​ မနက္​ျဖန္​ ပန္​းခ်ီကားကို
​ေစာင္​့ၾကည္​့​ေကာင္​း ​ေစာင္​့ၾကည္​့​ေနႏိုင္​ပါရဲ႕.....

✉ KHaneul

........

~Awl~Where stories live. Discover now