Favorite Oblivion

Chapter IV

DISCOMBOBULATED BY her sudden appearance, I couldn't handle this anymore. Hindi ko na nga alam kung bakit kalmado pa rin ako habang kumakain kami sa mesa na ako lang dapat ang nakaupo tapos ngayon... ngayon...

I slapped my forehead for the nth time but my brain wasn't still good to think of the right things to do.

Six hours ago, we were also at the dinning area, sitting here but the difference now...

The long table was pulled out and placed at the middle of the wide space in kitchen. Only two seats were left here, which were occupied by Gelatin and I. Two calming beds placed at the rubber carpet at the farther side, opposite to the sliding glass door. There was also a ground cupboard for accessories and food.

Bakit umabot sa puntong nagpagod ako para sa set up na 'to?

I glared at Gelatin. "Alam mo, hindi ko matandaan na pinayagan kitang tumira dito." I sarcastically smiled at her.

Umayos siya sa pag-upo. She faced me. Nginisian niya pa ako bago magsalita. "Nalasing ka. Dinala kita rito. Nagdrama ka na mag-isa ka tapos sabi ko, gusto mo rito na lang din ako. Pumayag ka..."

"What?" I gulped. "D-did I really let you—"

"Oo nga. Sabihin ko pa ba lahat ng nangyari kagabi—"

"Nope! You don't need to." Biglang uminit ang mukha ko nang maalala na iba na ang dami ko nang gumisint at kung paano ko siya nakita kaninang umaga.

Niyakap niya ang dalawang hayop na kakawag-kawag ang buntot. "Mababait ang mga alaga ko. Pakiramdam ko magiging close kayo—"

"Make sure na malinis at mabango lagi ang area na 'to. Ayaw ko ring umabot sa ibang parte ng bahay ang mga balahibo nila," I instructed. "I will give you a week. Kapag nakahanap ka na ng matitirahan—"

"I-isang linggo?! Pa-parang..." She scratched the tip of her right brow.

"Then make it two. Okay na? Let's sign  an agreement. We will have our own physical copies," I officially declared.

"B-bakit kailangan ng agreement?" I looked at her as she asked me that question. Child-like expressions of her implied that she's not aware of what she had done.

Pure and innocent.

My type.

I mean...

Psh. I cleared my throat. "Para hindi ako mahirapan sa mga susunod na mangyayari," I answered.

She gave me a clueless face, continued caressing the head of her pets. "Ay, oo nga pala. Ipapakilala na kita," she enthusiastically said after realizing it. "Ito si Milo. Kulay milo kasi siya dati kaya iyon ang pangalan niya." Gelatin pointed the dog with shades of light brown and white. "Ito naman si Bacon. Mahilig din 'yan sa bacon. Napulot ko lang sa eskinita ng pinuntahan natin kanina. Yung dating may-ari ng bahay na tinuluyan ko ang totoong amo kaso iniwan. Tapos parehas nga pala silang lalaki."

"So Milo and Bacon," I uttered their names while my eyes were stuck on the Bacon guy. "Seems familiar," I whispered. Nang iangat ko kay Gelatin ang tingin ko, umiwas siya ng tingin.

I sighed when I realized I had no words to say. Akala ko mae-estatwa na ako sa kinauupuan ko nang bigla na lang tumalon si Bacon papunta sa 'kin. It's a big dog for pete's sake!

Gelatin went to the rescue but instead of grabbing Bacon, she almost gripped my pet. Shit...

"So-sorry!" Narinig ko ang sinabi niya pero hindi ako nakasagot dahil napako ang mata ko sa bagay na umagaw ng atensyon ko.

Ang puti ng dibdib niya...

No! Mabilis ako napailing saka iniwas ang tingin sa paraang hindi niya mahahalata. Dahil sa nangyari at nakita ko, pakiramdam ko kumislot ang bagay sa ibaba ko.

"Kuya Zac, ayos ka lang ba? Namumula ka," puna niya sa 'kin na parang walang alam sa nangyayari.

I held my neck then massaged my temple but it didn't change the fact that I was feeling something. I breathed in and out, concentrating to release the tension. Hanggang sa maramdaman ko na lang na hinawakan niya ang magkabilang hita ko at malapit sa 'kin ang mukha.

"Kuya? Okay ka lang?"

I sniggered with my situation. She's no help. She's adding fuel to the fire. I couldn't take it anymore.

"W-wait!"

Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya. Lumakad ako papunta sa pinto at pumasok ng bahay. Halos takbuhin ko ang direksyon ng kwarto ko at mabilis na nagkulong.

Panting, I handed my forehead.

What was that? Am I cursed or sort of spelled? I know she's pretty, sexy, and— shit...

I clenched my fist as I tried to control myself but my other head was feeling the opposite. I looked down and I saw how proud my member was.

"What did you do, Gelatin?" I cursed under my breath as I held it. Slowly, I gulped then bit my lower lip.

It's growing and I knew I have something to do about it. Hindi ito ang unang beses pero hindi ko na tanda ang huli. Hindi man sobrang tagal pero nakalimutan ko.

I rested my body at the back of the door. I stayed still. Ibinaba ko ang suot na shorts kasama na ng brief at tinitigan ang pagkalalaki kong sumasaludo.

Am I really doing this?

Of course.

Ano pa bang magagawa ko?

I held it again. My heartbeats went fast as I started to move my hand. Dahan-dahan pero sagad, mula ulo hanggang maramdaman ko na ang kamay ko sa puson ko.

I strengthened my limbs as I felt the tension and intimacy that were already building up inside me.

Dire-diretso lang ang ginagawa ko hanggang sa bigla na lang may kumatok sa pinto. Hindi ko inalis ang kamay ko pero sinubukan kong makinig sa likod ng pinto dahil alam kong si Gelatin lang naman 'yon.

Siya na dahilan ng ginagawa ko.

Shit... Nasa likod siya ng pinto. Bigla kong naalala ang mapuputi niyang dibdib. Hindi ko nakita nang buo pero ito na ang epekto sa 'kin. Nahawakan niya lang saglit ang kahabaan ko pero wala naman siyang ginawa roon. Ganito na lang ang naramdaman ko.

Napahigpit ang hawak ko. Losing my control, I bit lower lips as I continued. Pero napatigil ulit ako nang kumatok siya.

"Kuya?"

T-that voice. Naiinis ako na ganoon niya pinapalambing ang boses niya.

"A-ano?" I said under my breath.

"Am, okay ka lang ba talaga? Sorry kanina kay Bacon. Pasaway kasi siya."

Hindi ko masyadong inintindi ang sinabi niya pero ang laki ng tulong ng boses niya sa bawat hagod ng kamay ko. My member was too hard and proud.

"Jeez... hell..." I murmured curses. "M-malapit na," I whispered.

"Po?" she unexpectedly responded. Gulat man ako na nasa likod pa rin siya ng pinto ay hindi na ako nakapagsalita dahil nararamdaman ko na...

"Kuya, pasok ako!"

I wanted to respond so I tried. But... Instead of shouting a protest, I exclaimed a moan.

"Noooo!"