Lovely Demon [NL]

001

Yo ppl.

Dit is een nieuw verhaal!1!!!!! :D :D :D :D

Ik hoop dat je het wat vind en dat je het blijft doorlezen.

Uploaden zal ik sowieso 1 keer in de week proberen en heel erg bedankt voor het lezen, laat ook gerust een comment achter.

Byeee x Radioactief.

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

!! WAARSCHUWING !! In dit verhaal kunnen nogal groffe scheldwoorden vermeld zijn !! Deze zijn vermeld door ze schuin in het verhaal te zetten!

Ik voel dat ik mijn zachte deken tegen me aan had gedrukt en even doezel ik weer weg, totdat ik mijn moeder hard hoor momperen. "Verdomme Damiana! Zet die klote wekker uit!" Hoorde ik hard in mijn oren dreunen. Ja, ik slaap samen met mijn zusje en moeder, want mijn broer moet een eigen kamer omdat hij een jongen is en ouder is, en mijn andere broer van 19 moet natuurlijk ook een andere kamer. Ik zuchtte en voelde ergernis in mijn borst branden, dit vind ik echt irritant. Je hoeft niet gelijk te schelden toch?

Boos ramde ik op mijn telefoon en drukte op het knopje. "Je kan het toch ook rustig zeggen?" Mompelde ik kwaad. En ja.. Soms ben ik nogal brutaal. Ze smeet haar deken weg. "Rot op ja? Ik hoef niet meer tegen je te praten. Heb je geen respect voor me ofzo? Kijk hoe jong je bent en dan denk je zo tegen me te praten?" Ratelde ze door. Ik slaakte geërgerd een zucht en stond op, griste mijn kleding van mijn kast en stampte snel naar de badkamer.

Nadat ik gedoucht en tanden gepoetst had smeerde ik wat foundation langs mijn neus en onder mijn ogen om mijn wallen te verbergen. Ja ik weet het, foundation is daar eigenlijk niet voor maar het maakte me niet echt uit. Het had heeft een beter resultaat dan zonder make-up. Dusja. Gauw kleedde ik me aan en liep naar beneden. Mijn vader zat daar als gewoonlijk op de bank, in zijn boek te lezen. Ik voelde me al gelijk kwaad toen ik hem zag, op de een of andere manier was mijn liefde voor deze man die me zou hebben opgevoed, als sneeuw voor de zon verdwenen, maar dat kwam natuurlijk door al die dingen die hij me had aangedaan.

"Hoi." Zei ik zonder hem aan te kijken en liep gelijk naar één van de stoelen aan tafel. Ik zette mijn tas naast mijn voeten neer en keek op de klok. Vijf voor half acht, zo laat al? Om half acht moet ik altijd vertrekken als ik optijd wil zijn.

Gauw keek ik in de snoepmand boven de kast, er zaten chocoladewafels in en dus pakte ik er 2 van, wikkelde ze in folie en liet ze vallen in mijn tas. Ik checkte even of ik drinken in mijn tas had en gelukkig zat er een flesje met water in. Het was Vrijdag en ik heb de eerste 2 uur verzorging. Het is eigenlijk gewoon koken en niet verzorging van baby's enzo.

Gauw nam ik een slokje drinken en toen pakte ik mijn fietssleutels. "Tot straks!" Riep ik tegen iedereen en liep naar de voordeur.

Ik stapte op mijn fiets en fietste naar school. Het was heerlijk rustig en auto's lieten me voor, waar ik érg blij om was. Toen ik ongeveer 3/4 van de tocht had gefietst had ik het gevoel dat er iemand achter me aan het fietsen was. Gauw hield ik mijn adem in, met de hoop dat de persoon mijn gehijg niet hoorde. Ik maakte een bocht naar rechts en ging harder fietsen. Al gauw kwam ik op de brug en ging naar beneden. Even hoefde ik niet meer te trapen, maar daarna moest het toch wel weer.

Ik reed verschillende mensen voorbij toen ik doorhad dat er niemand meer achter me was en ging een andere brug op. Ik was opgelucht toen ik de school zag, dus stalde ik mijn fiets snel in de fietsenstalling. Nu liep ik op het plein naar binnen, gelukkig was mijn kluisje recht voor de ingang en hoefde ik niet nog eens een heel eind te lopen.

Ik opende mijn kluisje en propte er mijn jas in. Mijn boeken deed ik bijna nooit in mijn kluisje, dus ik was hier lekker snel klaar mee. Ik draaide me om en botste tegen een best knappe jongen aan. Hij had zwart, warrig haar en groen-achtige ogen. Ik keek hem geschrokken aan. "Oh sorry.." Mompelde ik snel. Hij grijnsde, Die grijns.