Lovely Demon [NL]

003

Amy Doak is een Populair meisje uit de klas van Damiana. Ze vind Damiana raar en ze wil dat van alle kanten laten merken!

---

Position Of View -Amy D.

Ik sloeg mijn mooie, blonde, lange haren over mijn rechter schouder toen ze weer eens voor mijn schouders lagen. Ik vind het er zo behaard uit zien als het op deze manier, over mijn schouder lag! Alleen weet ik zeker, dat áls ik het zou doen, iedereen het ook ineens zou doen. Maarja, ik snap het wel. Iemand die zo populair en knap is als mij, wordt natuurlijk altijd geïmmiteerd.

Eindelijk is school afgelopen (voor vandaag) en liep ik naar het fietspad waar het al behoorlijk druk was. Even kijken bij wie ik kan meeliften.. Iedereen natuurlijk, maar ik wil iemand die knap en sterk is. Iemand die geen moeite heeft om met zijn tweeën de brug op te fietsen, met mijn dunne lichaam, wat 42 kilo meer betekend. Ik ben lang en dun en daar ben ik behoorlijk trots o-

"Hey Amy! Kom snel achter op." Riep David terwijl hij iets remde. David.. Ik bespioneerde hem al een maand op Instagram, Twitter en Facebook! Hij is super knap, en super lief! EN populair! Zonder te twijfelen sprong ik achterop en pakte hem gelijk bij zijn heupen vast. Voor 'de grip' natuurlijk. ;)

"Hou maar strakker vast, als je wilt.." Zei hij gauw en ik voelde me warm van binnen worden. Is dit een hint? Ik hield hem iets strakker vast en voelde zijn goed-getrainde spieren door zijn shirt heen boren.

We fietsten en praatten over van alles en nog wat tot dat ik Damiana zag. Ze was weer aan het praten. Tegen lucht. Ik kneep Duke zachtjes en hij maakte een 'hmm' geluid als teken dat hij luisterde. "Kijk: Damiana."

David keek iets naar rechts. "Zooo.." Zei hij en ik kneep hem iets harder. Wat zo? Vind hij haar knap?!

David en ik fietsten nu naast haar en verbaasd keek ze om, haast angstig. Ik greens. Je mag angstig wezen,  slodder.. 'Hey.' Zei ik en sloeg mijn haar naar achter. "Tegen wie praatte je?"

David lachte en moest moeite doen om zijn lach in te houden. Hah, die had 't dus ook gezien. Net goed voor die snol, om zo vernederd te worden. "Dat vroeg ik me net ook af." Zei hij grijnzend terwijl hij haar uitdagend aankeek.

Ik keek naar Damiana en ze was onderhands hartstikke rood geworden. "Je bent een Freak-"

Ik wilde verder gaan maar werd hellaas onderbroken door Davids goddelijke stem. "Uhm, laten we het bij freak houden aangezien ik niet veel tijd meer aan deze kneus wil besteden." Zei hij afschuwend en we fietsen weg. HAHAHA B'TCH.

~Position of View Damiana~

Ik voelde me vernederd. Maar zooo erg was het natuurlijk niet, het had erger kunnen zijn.

"Trek je er niks van aan, ze hebben niks te doen." Zei Péedh terwijl hij met zijn handen aan zijn stuur kneep. Als het klei was, zou het nu in 2 stukken op de grond liggen.  "En het is niet waar, je bent geen freak." Ik giechelde en keek hem vanuit mijn ooghoeken aan. "Dankje.. Denk ik?"

°

°

°

We fietsen door en praatten over eten, Péedh wist blijkbaar niet wat taart is.

"Dus taart is een soort van Cake, wat dan in lagen is verdeeld, met jam, of iets anders, ertussen met aan de buitenkant verziering?" Herhaalde hij en ik knikte als teken dat hij gelijk had.
We stonden nu in de achtertuin. Ik deed gauw mijn fiets in de schuur terwijl Péedh naar het einde van de steeg was gelopen en zijn fiets bij een boom had verstopt. Hij mag misschien niet zichbaar zijn, maar alles wat hem niet aanraakt is wel zichbaar. 

Hij kwam gauw terug en zijn ogen stonden appart. Het leek wel alsof hij zich ergens voor schaamde. "Is er iets? Je weet dat je me alles kan vertellen. Ik bedoel, wie moet ik iets doorvertellen over een persoon, die alleen ik kan zien?" Péedh grinnikte zachtjes en maakte van zijn lippen één dunne streep. "Ik heb nog een vraag.." Zei hij uiteindelijk terwijl ik uit de schuur stapte en richting m'n huis liep. "Tell me."

Hij was nog even stil, maar daarna moest hij lachen. "Je hebt me nu wel uit zitten leggen wat taart is, maar wat is cake?" Ratelde hij ineens en ik keek opzij. "Ik zal je cake voeren zodra ik naar binnen ben gegaan en deze tas in mijn kamer heb gegooit." zei ik hem ontzettend, heel ontzettend bedoel ik dan, lief. 

"Voeren?" Vroeg hij op een emotieloze toon en ik stapte naar binnen. "Jup."

Ik liep naar binnen, deed mijn schoenen uit en begroette mijn vader, die zoals gewoonlijk op de bank zat. "Hey Pap." Hij antwoorde terug en vroeg vaag naar mijn dag. Na de korte interview liep ik naar boven, met Péedh achter me aan. Eenmaal in mijn kamer schoof ik mijn tas in de hoek van de kamer.

"Dusss... Dit is mijn kamer."

--

EINDE VAN HOOFDSTUK 3 GHEHEHEHHE.\

Ik wil dat dit boek uitkomt. NU PLS.

Okeeee, bedankt voor het lezen.

Vote-Comment-Fan

VCF