His Life

▪️Κεφαλαιο 6▪️

Το επόμενο πρωί η Μαρίνα ετοιμάστηκε για να επιστρέψει πίσω στο νοσοκομείο. Δεν μπορούσε να υποχρεωθεί ξανά στον Αχιλλέα για την μεταφορά της . Κάλεσε ένα ταξί και περίμενε στην είσοδο του ξενοδοχείου υπομονετικά . Ο καιρός αυτό το πρωινό δεν ήταν τόσο ευχάριστος . Τα σύννεφα είχαν κρύψει τον ήλιο και η θερμοκρασία είχε ελαττωθεί αισθητά . Η Μαρίνα τύλιξε τα χέρια γύρω της για να ζεσταθεί . Την ίδια στιγμή κατέφθασε και το ταξί . Σε λίγα μόλις λεπτά είχε φτάσει ήδη στον προαύλιο χώρο της κλινικής . Εκεί στέκονταν η Λινά η οποία έπειτα από πολλές πιέσεις δέχτηκε να αφησει λίγο τον μικρό προκειμένου να ξεκουράσει του κουρασμενο της κορμί .

"Να μου τον προσεχείς ! "Είπε η Λινά και η Μαρίνα της εγνευσε θετικά . Όταν ήτανε τον  μικρό είχε τα μάτια της δεκατέσσερα . Δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό της να γίνει αιτία ο Γιάννης να πληγωθεί . Ακόμη και για το ατύχημα έριξε ευθύνες στον εαυτό της που οι ανασφάλειες της την έκαναν να φύγει και ο μικρός έτρεξε πίσω της χωρίς να προσέξει στον δρόμο .

Κάλεσε τον πρώτο ανελκυστήρα και με την σύγχρονη και γρήγορη τεχνολογία βρέθηκε αυτομάτως στον έβδομο όροφο όπου βρισκόταν και το δωματίου του παιδιού . Άνοιξε την πόρτα και αντίκρυσε μπροστά της τον Αχιλλέα με τον Γιάννη να παίζουν και να γελούν .

"Τι κάνουν εδω οι άντρες ; Σας ενοχλώ ; "τους πείραξε .

"Όχι Θεια Μαρίνα ! Σε περίμενα !" Είπα ο μικρός και άνοιξε τα χεράκια του για να την αγκαλιάσει . Είχε αναρρώσει σχεδόν τελείως . Σίγουρα θα είχε κάποιες δυσκολίες στην κίνηση όμως είχε τα λογικά του και αυτό ήταν το κυριότερο . Καθόταν στην άκρη του κρεβατιού και πείραζε τα πλούσια μαλλιά του Αχιλλέα .

"Είναι τρέλα ο μικρός ! "Επισήμανε ο Αχιλλέας .

"Σου πάνε τα παιδιά Αχιλλέα ! Πιστεύω πως θα ήσουν πολύ δεμένος με την ανήψια σου ! "Ψιθύρισε έτοιμη να κλάψει . "Αν την είχα μαζί μου ... δίπλα μου !" Ολοκλήρωσε και γύρισε από την άλλη πλευρά ώσπου να σκουπίσει τα δάκρυα της χωρίς να γίνει αντιληπτή .

"Σου υποσχέθηκα κάτι Μαρίνα ! Μην τα παρατάς ! "Την προειδοποίησε και έδωσε τέλος στην θλιβερή συζήτηση .

Από την άλλη πλευρά ο Αλέξανδρος βρισκόταν στο γραφείο του . Σε λίγο ξεκινούσε η ώρα των επισκεπτηρίων . Μια ώρα κρίσιμη για όλους ! Ήταν αδύνατον να αποφύγει το επισκεπτήριο . Ήταν πάνω από όλα γιατρός και έπρεπε να ελέγξει την πορεία της υγείας των ασθενών του αφήνοντας στην άκρη τα προσωπικά του ζήτηματα .