His Life

▪️Κεφαλαιο 30▪️

«Μαρίνα μου ποσό χαίρομαι που σε βλέπω ! Χρόνια και ζαμάνια που λένε !» Αναφώνησε ο φίλος και επι χρόνια οικογενειακός γιατρός της , Αιμιλίος .

«Αιμιλίε μου !» Είπε και έπεσε στην αγκαλιά του . «Αχ ποσό σε πεθύμησα !» Συμπλήρωσε και τον κοίταξε χαμογελώντας στα πράσινα του μάτια . Ο Αιμιλιος ήταν μόλις έξι χρόνια μεγαλύτερος από την Μαρίνα και είχαν γνωριστεί πριν πολλά χρόνια στην σχολή της όταν εκείνη σπούδαζε και εκείνος ολοκλήρωνε την ειδικότητα του . Έπειτα έδεσαν οι σχέσεις μεταξύ τους ώσπου γνώριστηκαν και με  τον Αλέξανδρο όντες συμφοιτητές στην σχολή  και έκτοτε συνήθιζαν να βγαίνουν μαζί σαν μια παρέα .

«Τι σε φέρνει από το ιατρείο μου κοριτσάκι ;» Την ρώτησε , σταυρώνοντας τα χέρια του γύρω από το στέρνο του . Η μαρίνα έτριβε τα χέρια της νευρικά και απέφευγε να τον κοιτάξει στα μάτια .

«Εσυ θα μου πεις ! Ελπίζω μόνο να είναι για καλό !» Αναστέναξε . Ο Αιμιλιος έπιασε σφιχτά τα χέρια της προκειμένου να καταπαυσει το ασταμάτητο τρέμουλο που είχε κυριεύσει το λεπτοκαμωμένο κορμί της .

«Μην μου αγχώνεσαι ! Ξάπλωσε στο κρεβάτι για να σε εξετάσω !» Της είπε δείχνοντας της το άσπρο δερμάτινο κρεβάτι του ιατρείου . Εκείνη έβγαλε την ζακέτα της και έπειτα ξάπλωσε ανάσκελα κοιτάζοντας το εκρού-κίτρινο ταβάνι με τις μεγάλες λάμπες φωτισμού .

«Είχες κάποια συμπτώματα ;» Την ρώτησε και εκείνη στένεψε τα φρύδια της φέρνοντας στην θύμηση της καθε σημάδι που την έκανε να ανησυχήσει τόσο πολύ .

«Από όταν άρχισα να τα παρατηρώ , είχα συχνές ζαλάδες και υπερβολική σιελόρροια . Φοβάμαι μηπως είχε να κάνει με τον διαβήτη μου Αιμιλιε . Αν θυμασαι έχω μεγάλο ιατρικό ιστορικό !» Κάγχασε ενώ μέσα της έτρεμε πως κάτι κακό θα της συνέβαινε και το παιδί της θα μεγάλωνε χωρίς την μητέρα του για ακόμη μια φορά .

«Άλλου με παραπέμπει αυτό αλλά δώσε μου λίγο χρόνο να το διαπιστώσω !» Της απάντησε .

«Κάτι ανησυχητικό ;» Ρώτουσε επίμονα .

«Μην βάζεις πάντα το νου σου στο κακό Μαρίνα ! Ακόμη και κάτι ανησυχητικό αν είναι όπως το χαρακτηρίζεις εσυ , υπάρχουν εκατοντάδες μέθοδοι θεραπείας . Το μεγαλύτερο ποσοστό τον παθήσεων σήμερα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με τα σύγχρονα ιατρικά επιτεύγματα .» Προσπάθησε να την καθησυχάσει . Την επόμενη στιγμή τα ακουστικά του ακουμπούσαν το στήθος της . Εξέτασε εξονυχιστικά το εσωτερικό της στοματικής της κοιλότητας αλλά πλέον μπορούσε να πει με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα πως αυτό που της συνέβαινε θα της άλλαζε ριζικά την ζωή .