ÖLÜME UÇAN KUŞ

ARAS

ARAS

Şaşkınca bakarak

"Jared...Sen...Gerçek misin?.."dedi.

Gülerek bakıyordum.

"Yakisikliligim karşısında beynin kısa devre yaptı galiba.Ben Aras."

dedim ve elimi uzattım.

Hemen ayağa kalktı uzattigim elimi sıktı ve "Ben de Duru." dedi.

Kalktığı sandalyeye oturarak "Eee nasılsın?"dedim.

"Sen gelmeden önce iyiydim." diye cevapladi. Sırıtarak yüzüne baktım. Canı sıkılmış bir şekilde dikiliyor yüzümü inceliyordu. Göz göze geldiğimizde gözlerini kaçırdı ve ellerini masaya koyarak "Sen kimsin? Burada ne işin var? Neden pat diye odama giriyorsun?"dedi.

"Ben Aras. 17 yaşındayım. Annelerimiz eskiden beri arkadaslarmis. Annemin adı Derya bu arada. Arabam yok. Evim yok. Yakışıklı bir bekarım. Yarışmaya Amerika'dan katılıyorum. Bir de artık senin odan benim de odam sayılır. Ne de olsa artık burada sizinle kalicam."

"Ne?!! Sen burada.. bizimle...Niye?"

"Ben Türkiye'de yaşamayı istediğim için annemgil bana burada ev ariyorlardi. Tabii annenle bu konu hakkında konuşmuslar. Senin annen de benim anneme evinizde boş bir oda olduğunu, ayrıca bana göz kulak olacağını söylemiş. Annem ilk başta kabul etmemiş ama annen çok ısrar edince annem kabul etmiş. Sonuç olarak artık burdayım."

************

************

DURU

Ne diyeceğimi, nasil davranacagimi bilemiyordum. Ben yaşitlarimla hic iyi anlasamiyordum.(Aslında hiç kimseyle iyi anlaşamiyordum ama neyse bu konumuz degil) Okul yetmemiş gibi evde de benimle yaşıt biri vardi artik. Hem de kendini beğenmiş ukala birisi. Bunun korkunç tarafı ise ben bu çocugu yaklaşık bir yıl önce rüyamda görmüştüm.

Yarın okul var ve ben aklımı kurcalayan şeyler yüzünden  bir türlü uyuyamiyordum. Onca derdim vardi zaten bir de bu çıkmıştı başıma. En iyisi tumblra girmekti. En azından orada gerçek hayatımdan biraz olsun uzaklasıyordum.

Kapım çalınca irkildim bir an."Duru girebilir miyim?" diye fısıldadi dışarıdaki. "Gel."dedim aynı sessizlikte.

"Şeyy..Ben uyuyamadim da.. Biraz konuşsak olur mu? dedi.

Sabah ki neşeli halinden eser yoktu.

Hatta aglamis gibiydi.

"Olur."dedim yarın okul vardı ama zaten uyuyamiyordum. Yatakta oturur pozisyona geldim o da yatağın ucuna karşıma geçip oturdu.

"Az önce çok kötü bir haber aldim. En yakın arkadaşlarımdan birisi dün gece intihar etmiş." Gözünden bir damla yaş süzüldü. Ağlıyordu. Ayağa kalktım ve yanına oturup ona sarıldım. Başını omzuma koymus hıçkırarak ağlıyordu. Hayatimda ilk defa bir erkeği ağlarken görüyordum.

"Onun hiçbir sorunu yoktu. Sorunu olan hep bendim. O hep benim sorunlarimi cozmeme yardim ederdi. Onun gibi birisi intihar ettiyse ben..." "Sen öyle bir hata yapmazsın Aras." diyerek sözünü kestim.

"Çünkü artık yanında ben varım."

Defalarca silerek tekrar tekrar yazdım. Umarım etkileyici bir bölüm olmuştur. Bol bol Yorum ve vote istiyorum.