ÖLÜME UÇAN KUŞ

BAZI SIRLAR

Aras

  O uykuya daldığından beri onu izliyordum. Çok masum uyuyordu. Uyanıkken olduğundan daha da masumdu doğrusu. Ona yalan söylemiştim. Burada okumak için geldigimi söylemiştim. Herkes okumak için Amerika'ya gitme hayali kurarken ben okumak için Türkiye'ye geldigimi söylemiştim. Kendimden nefret ediyordum. Ama buraya neden geldigimi ogrendiginde benden uzaklaşabilirdi. Düşüncelerimden arınmak istercesine onu izlemeye devam ettim.

Arada nefesi hizlaniyordu. Büyük ihtimalle kötü bir rüya görüyordu. Gördüklerinin onu korkutmasını engellemek istercesine ona daha sıkı sarıldım.

Her ne kadar onu sinir etmeyi sevsemde sanırım ondan hoslaniyordum. Bunu düşünmek kendime olan nefretimi daha da arttırdı.

Ben kimseyi sevemezdim. Ben birisini seversem yine birilerine zarar gelirdi.

Aynı iki yıl önce olduğu gibi...

Yine eskileri düşünerek dalmıştım ki Duru'nun sesini duydum. Ne dediğini anlamak için biraz daha yaklastim. "Gitme.." diye sayikliyordu.

"Duru uyan!" diyerek onu sarstım.

Bu hareketimle gözlerini açtı. Kısa bir süre bomboş baktıktan sonra "Korkunçtu." dedi.

" Ama gercek değildi." dediğimde sözümü kesti.

"Hayır, gerçekti. Ben gerçekten çok kötü bir şey yaptım." dedi.

Benimki kadar kötü bir şey yapmış olamazdı değil mi? Nasıl teselli edeceğimi bilmiyordum.

"Anlatmak ister misin?" kafasını salladı ve gözlerinden süzülen yaşlarla birlikte konuşmaya başladı.