Ahsen'den
Uyuamıyordum.Garip geliyordu olanlar.Mert hastaneye geldiğinde benimle konuşmak istedi ama ben ve lanet olasıca gururum izin vermedi konuşmasına.Güvenlikleri çağırıp arttırdım onu.Acaba...Bi kere dinlese miydim? 2 gün geçmişti.2 gündür uyuyamıyordum.Olanları mantıklı düşünmeye çalıştıkça mantıklı gelmiyordu.Kafamda deli sorular.Kızlar çoktan yatmıştı ve saat 1 e geliyordu.Içimde Mert'e karşı pişmanlık vardı.Son bi kez dinlemem gerekirdi belkide .Bunları düşünme Ahsen .Kalktım ve salonu toplamaya karar verdim.kafami dağıtmam gerekiyordu.Yaklaşık 82828 yıldır aynı yerde duran bardakları ve abur cubur poşetlerini topladım.Bardakları hareketli bi şarkı açıp dans ederek yıkamaya başladım.Tabi yarısını kırdım.Olabilir.Sonuçta bardaklar kırılmak için varlar efendim.Salona geçtim ve yerleri süpürdüm.Çıkan ağrı dağı kadar olan toz ve pislikleri poşetlere koyup pardon çuvallara koyup çöpe attım.Yukarı çıktım ee bi kahveyi hakkettim.Suyu kaynatıp kendime şekerli bi kahve yaptim.Salona geçip oturdum saat 2 olmuştu. Mert'e karşı olan düşüncemi atamamıştım aklımdan.Onu aramaya karar verdim.Son bi kez de olsa dinleyecektim. Aradım.Çaldı...Çaldı...Telefon açıldı
Bir kız uykulu bir sesle
"Alo" dedi şaşırmıştım bozuntuya vermeden.
"Ben Mert'in arkadaşıyım onunla önemli bi konuda konuşmam gerek " dedim kız
"Bi dakika " dedi ve Mert'e seslendi
"Mert aşkım uyan"...