Living with Zerrie (Dutch Fanfiction)

** They scare me **

POV Perrie 

"En?" vraag ik als ik het pashokje uitkom. 

"Wauw, wat een prachtige jurk," zegt Ave

"Ik vind hem geweldig!" 

"Ik ook! Wat vind je van die van mij?" vraagt Ave

"Hij staat je prachtig, de pumps maken je benen nog langer en je kan zo de modellenwereld in," 

Ze glimlacht en Ave en ik kijken samen in de spiegel naar onze outfits. 

"Meisje je hebt een erg mooi figuur," zegt een stem achter ons. We draaien ons om, een man met een net pak aan en een vuile grijns op zijn gezicht bekijkt Ave van top tot teen. Zijn tanden zien er perfect wit uit en met zijn naar achter gekamde haren ziet hij eruit als een creepy kerel met foute bedoelingen. Ik kijk naar Ave en zo te zien denkt ze hetzelfde als mij. 

"Wil je eens een rondje draaien?" vraagt hij. En hij laat zijn perfect witte tanden zien. 

POV Ave 

Wat is dit voor engerd? Wat een pedo, zeggen ik en mijn vriendinnen altijd voor de grap. Maar nu durf ik helemaal niks meer te zeggen. 

"Eh," ik weet niks anders uit te brengen en blijf als versteend staan. 

"Zou u ons met rust kunnen laten?" vraagt Perrie

"Had ik jou wat gevraagd? Nee. Dus laat je vriendin even een rondje draaien," 

O mijn god. Dit wordt met de seconde enger. Waarom zou een man zomaar op ons af komen lopen en dit allemaal zeggen?

"Pardon? Ik ben haar moeder hoor!" zegt Perrie verbolgen.

"Nog beter," zegt de man. Hij veegt met zijn hand langs zijn gladgekamde haren en pakt daarna een mondspray uit zijn zak en sprayed een paar keer in zijn mond. 

Gadverdamme. Wat moet ik doen? Perrie bij haar hand pakken en wegrennen? Het pashokje in duiken, gillen? 

"Ik eh, ik wil nu wel naar huis," zeg ik. Waar kwam dat vandaan? Kom op zeg, het is een man. Hij doet heus niks, je hebt een verkeerd beeld. 

"Ja, ik ook. Zouden we er langs mogen?" vraagt Perrie. 

"Ik had toch iets anders gevraagd," zegt hij weer. Hij doet een stap dichterbij en maakt een vuist van zijn hand. 

Ik wordt bang. Ik kijk richting Perrie, ze kijkt strak naar de man en volgt elke beweging die hij doet. 

"Dit is de laatste kans, ga nu weg of ik bel mijn bodyguard," zegt ze 

"Nu is het genoeg," de man wil nog een stap dichterbij doen. Ik begin als een gek te gillen. De man schrikt, en er komen gelijk mensen aangerend. Een bewaker van de chanelwinkel komt aanlopen en duwt de man een eindje achteruit. 

"Wat is er aan de hand, meisje?" vraagt de bewaker. 

Ik kijk geschrokken naar de bewaker en dan naar Perrie. 

"Die man kwam naar ons toe, zomaar. We kennen hem niet en hij zei een paar dingen tegen haar. Niet bepaald leuk, en het kwam een beetje creepy over. Ik werd er ook bang van, eerlijk gezegd," zegt Perrie rustig. Ze pakt mijn hand en knijpt er even in. 

"Mag ik vragen wat de man precies zei?" 

Kom op. Je bent oud genoeg om het zelf te zeggen. Het is nu klaar, zeg gewoon wat hij zei en dan koop je met Perrie de jurk.

"Hij zei, Meisje je hebt een erg mooi figuur. En, Wil je eens een rondje draaien. Toen we zeiden dat we wouden gaan en dat hij aan de kant moest deed hij een stap dichterbij. Toen zeiden we dat we een bodyguard zouden bellen en toen kwam hij op ons af lopen en hij maakt vuisten van zijn handen. Ik schrok en ik gilde,"