Living with Zerrie (Dutch Fanfiction)

** A romantic disaster **

POV Ave 

Ik sta voor de spiegel en doe mijn make-up. Mijn mascara zit er al op en ik heb lichte oogschaduw opgedaan. Ik doe mijn eyeliner op en breng wat blush aan. Daarna doe ik nog wat lipbalsem op en klaar. Mijn haar hangt los over mijn schouders. Ik heb besloten gewoon natural te gaan dus ik heb een strakke spijkerbroek aan met een tanktop erboven. Schoenen? Of geen schoenen? Meh, ik ben toch in mijn eigen huis. Ik check nog een laatste keer mijn outfit en loop dan naar beneden. Als ik beneden aankom gaat de bel. O my god, Calum. 

"Hey," ik open de deur en kijk in de ogen van Calum. Ik zie hem naar mijn outfit kijken. Shit. Ik had iets leukers moeten aantrekken. 

"Weet je, ik ken je nog maar sinds gisteren. Maar je ziet er geweldig uit!" zegt hij alsof hij mij kon horen twijfelen. 

"Dankje, jij ziet er ook leuk uit!" ik bekijken zijn outfit. Hji heeft een spijkerbroek aan met een t-shirt erboven. Gewoon normaal, net als ik. Hij stapt naar binnen en ik sluit de deur achter hem. We lopen door naar de woonkamer. Als we binnenkomen, ruiken we de lekkere geur van eten. Ik ruik borito's. 

Ik loop met Calum naar de keuken waar Zayn de tafel aan het dekken is en Perrie staat te koken. Ze kijken allebei op als we binenn komen lopen. 

"Hi!" zegt Perrie. Ze veegt haar handen af aan een doekje en komt op ons aflopen. "Perrie," Calum en Perrie geven elkaar een hand.  

"Calum," Hij geeft Zayn een hand. 

"Zayn, maar ik neem aan dat je dat wist," zegt Zayn.

"Ja, dat klopt," zegt Calum met een big smile. 

"Het eten is klaar, neem plaats," zegt Perrie terwijl ze een schaal borito's op tafel zet. Daarna zet ze een schaal met rijst op tafel, en een schaaltje pindasaus. 

"Calum, als je iets niet lust hoef je het niet te nemen. En, ben je vegetarisch of zoiets?" vraagt Perrie. 

"Nee ik ben niet vegetarisch, en borito's is een van mijn favoriete maaltijden. Dank je,"

We beginnen te eten. Ik voel Calum zijn knie tegen de mijne. Ik duw zachtjes terug. Even later legt hij zijn hand op mijn been. Ik twijfel of ik mijn been weg moet trekken. Ik eet rustig door terwijl Calum zijn hand niet weghaald. Ik voel me verliefd. En niet zo'n beetje ook. 

** 1 uur later **

"Ik moet gaan. Bedankt dat ik mee mocht eten en tot de volgende keer," zegt Calum. 

"Doei!," zeggen Zayn en Perrie. Ik loop samen met Calum naar de deur en wacht tot hij zijn jas en schoenen aan heeft getrokken. Ik open de deur en hij stapt naar buiten.

"Ik vond het echt leuk," 

"Ja ik ook. Ik kan niet wachten om weer iets leuks met je te gaan doen," zeg ik. 

"Laten we het dan nu maar meteen doen," Calum kijkt me lachend aan. 

"Huh? Nu?" vraag ik. Hij knikt. Ik zie zijn lippen dichterbij komen. Ik ga mee in het moment en sluit mijn ogen. Ik voel zijn lippen tegen de mijne komen hij slaat zijn armen om mij heen. Ik doe hetzelfde, waarom weet ik niet. We staan een paar seconden zo. 

"Ave, ik vind je echt leuk," 

"Ik jou ook Calum," 

"Ik ga, ik app je nog oke?"

"Is goed. Doei!" ik kijk hoe hij de straat uit fietst. Dit was echt de beste avond van mijn leven. 

** Volgende ochtend ** 

Ik sta vroeg op. Vandaag is het helaas nog maar dinsdag. Gelukkig hoef ik maar 2 uurtjes naar school. Van 8 tot 10. 

Als ik klaar ben met alles fiets ik naar school. Vandaag heb ik het eerste uur Duits en het 2e uur Wiskunde. Na school ga ik naar de stad een cadeautje kopen voor vaderdag. 

Ik zit weer op de fiets, deze keer naar de stad. Ik zet mijn fiets in een rek, naast een drukke weg. Ik heb een shirt laten maken met daarop allemaal foto's. Van Zayn en mij, van Perrie en Zayn, van One Direction, van Perrie mij en Zayn, van mij en One Direction en nog veel meer foto's. Ik loop langs verschillende winkels en af en toe glip ik een winkel in om even een kijkje te nemen. Als ik bij de winkel aankom waar ik het shirt heb laten maken moet ik even wachten. De meneer achter de balie zoekt het shirt voor me op. Ik betaal en bedank man als ik de winkel uitloop. Ik loop terug naar mijn fiets. 

Myrthe omhelst Calum en zoent hem. Ik hoor ze lachen en ik zie dat zijn hand op haar heup ligt. Nog een zoen, en nog een. Myrthe pakt Calum nu bij zijn hoofd en geeft hem een zoen. Deze keer blijven ze vrijlang staan. 

Ik versteen. Ik kan mezelf niet meer bewegen. Ik kan het niet geloven.. de jongen waar ik gisteravond mee heb gezoend en die bij mij is blijven eten en die mij omhelsde en die mij in de winkel hielp en die samen met mij er een geweldige puinzooi van had gemaakt in die winkel, die jongen staat nu te zoenen met mijn beste vriendin. Wacht, hij staat niet te zoenen met haar. Zij staat te zoenen met hem. Ik kan het niet geloven. Ik voel iets nats over mijn wang glijden en proef een paar seconden later iets zouts op mijn lippen. Ik sta nog steeds te kijken hoe mijn beste vriendin zoent me.. een soort van mijn vriendje. 

Myrthe kijkt om zich heen en ze ziet me. Haar blik blijft gericht op mij. Ik sta als een lantaarnpaal aan de grond genageld. Ik kan niks doen. Het lukt  me gewoon niet. Ik zie Calum zijn hoofd ook in mijn richting draaien en snel laten Myrthe en Calum elkaar los. Opeens besef ik wat er gebeurd, ze komen naar mij toe. Ze komen naar me toe. Ik moet hier weg. Ik kijk om me heen zoekend naar een uitweg. Ik zie mijn fiets aan de overkant van de weg staan. Calum en Myrthe zijn nog maar op een kleine afstand en als ik nu een sprintje trek red ik het misschien nog net. Het lijkt wel alsof iets in mij ontwaakt. Hetgene wat mij net vastnagelde aan de grond zorgt ervoor dat ik nu kan wegrennen. Ik draai me om en begin te lopen. Ik ren en kijk alleen maar naar mijn fiets. Ik begin harder te rennen, ik blijf gefocust op mijn fiets. Mijn fiets is mijn enige uitweg. 

"AVE! NEE! STOP!" ik hoor Calum schreeuwen. 

Ik krijg een enorme klap van links. Mijn ogen zijn gesloten en ik lig op iets kouds en hards. Ik voel iets warms lang mijn wang glijden en mijn been voelt ook warm aan. 

"AVVVEEEEEEEEE" Myrthe gilt mijn naam. Ik hoor hoe rennende voetstappen naast me stoppen. 

"Iemand bel 112!" een vrouwenstem schreeuwt het. Ik wil ook mijn mobiel pakken. Ik kan niks zien, alles is zwart. Mijn hoofd klopt en ik hoor een piep in mijn achterhoofd. Ik probeer adem te halen maar iets aan de linkerkant van mijn borstkas steekt en zorgt ervoor dat mijn ademhaling piept. 

"AVE! A-HA-HAAVE!" Ik weet dat dit Myrthe haar stem is. Ze breekt, ik hoor haar hijgen en huilen. Ze zit naast me. Dat kan niet anders. Ik hoor sirene's dichterbij komen. Ik kan mijn ogen heel even openen en zie mensen om me heen staan. Ik voel dat ik ergens wordt opgelegd en wordt opgetild. Dan wordt alles echt zwart. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WOWOW! NOG 11 DAGEN !!!!! En wat vinden jullie? Had iemand dit verwacht? Ik wel ;p 

Bij 15 votes ga ik verder! Als jullie het record verbreken, dus hoe snel jullie 15 votes halen, dan doe ik de volgende keer een dubbele update! Het record staat op 4 uur, dus binnen 4 uur 15 votes! Moet lukken toch? De tijd gaat nu in en jullie hebben tot 20.00 uur vanavond! 

xxx