Het begin van mijn band.

hoofdstuk 3

halleeeuuu allemaal.

Ik zit een heel klein beetje vast. Als jullie mischien ideeën hebben over wat erin moet zeg dat dan ff tegen mij want dan kan ik hoogstwaarschijnlijk weer verder schrijven.

foto= Larissa.

video= Bad Reptation - Avril Lavigne.

_____________________________________________________________________________

wat vooraf ging:

Na het eerste couplet stopt Larissa opeens. 'Waarom stop je? Het klonk zo goed.' zeg ik treurig. 'Jessica... Jij hebt een prachtige stem,' schreewd ze bijna. 'Ehm nee hoor... Ik kan niet zingen.' zeg ik. 'Oh ja? En wat was dat dan?' vraagt Larissa. 'Dat was niks. Ik werd gehypnotiseerd door die muziek.' Zeg ik. 'Het was anders wel super goed,' zegt Larissa.

hoofdstuk 3.

'Ja oke, ik geef toe. Ik heb vroeger in een band gezeten met een stel van mijn vriendinnen maar dat werd niks want ik was gewoon de enige die muziekaal was. Ze konden allemaal geen eens instrumenten spelen en ramden maar wat op die dingen,' Zeg ik. 'Ja maar ik kan wel gitaarspelen,' Zegt Larissa dan hoopvol. 'Alsof je met alleen een gitaar ver komt,' zeg ik treurig. 'Er moet zowieso nog een drummer en een toetsenist bij,' zeg ik. 'Ohw ja daar had ik niet zo snel aan gedacht.' Larissa kijkt naar de klok. 'Is het al zo laat?' zegt ze vlug en in paniek. 'Ik moet over een kwartier al thuis zijn en tot mijn huis duurt zeker nog een half uur,' zegt Larissa in paniek. 'Oké rustig maar. Een van mijn ouders wilt je vast wel naar huis brengen,' Zeg ik rustig. Man wat kan ik er toch slecht tegen als mensen gestrest gaan doen. Ik loop mijn muziek studio uit en twijfel wie ik zou vragen. Ik loop naar de woonkamer met Larissa die mij volgt. Gelukkig zit mijn moeder daar. 'Mam? kan je Larissa naar huis brengen?' vraag ik aan mijn moeder. Mijn moeder kijkt op van haar boek. 'Ja natuurlijk wil ik Larissa wel wegbrengen. We waren toch al van plan om uit eten te gaan,' zegt mijn moeder. 'We kunnen je wel onderweg afzetten,' zegt mijn moeder er nog even bij. 'Ja maar ik moet over een kwartier al thuis zijn,' Zegt Larissa in paniek. 'Bel anders je moeder maar even dat je wat later komt,' zegt mijn moeder. 'Ik heb geen beltegoed meer,' Larissa kijkt beschaamd naar de grond. 'Je mag mijn mobiel wel lenen. Wat is het nummer?' vraag ik. Larissa tikt het nummer in op mijn mobiel.

In die tussen tijd ren ik even snel naar de keuken want man ik sterf. 'Neem niet teveel hè,' Zegt mijn vader. 'Nee hoor,' zeg ik. Ik pak 2 koekjes voor mij en Larissa en Cola. Ik loop weer naar de woonkamer. 'Geregeld,' Zegt Laris en ze geeft mijn mobiel terug. 'Oké, hier ik heb wat te eten voor je!' Zeg ik met een glimlach. 'Oh lekker, ik sterf.' Ze pakt een beker met cola en een koekje. 'Wow jij kan snel eten,' zeg ik lachend.  Laris kijkt naar de grond. 'Rustig maar dat doe ik ook als ik vreselijke honger heb,' zeg ik gerust stellend. Snel eet ik mijn koekje op.

We kijken nog even wat tv en na een uurtje zegt mijn moeder dat we weg gaan. Laris en ik pakken onze jas en lopen naar de auto. Zoals ik al had verwacht is het net als altijd stil in de auto. Het enige wat je hoort is de radio. ik begin mee te neuriën met het lied. ''I don't give a damn 'bout my reputation. You're living in the past it's a new generation. A girl can do what she wants to do and that's. What I'm gonna do. An' I don't give a damn ' bout my bad reputation.'' Wel grappig eigenlijk dat ze zo'n liedje op de radio afspelen. Het is niet zo'n lied die je snel hoort op de radio.

'Volgens mij zijn we er,' Zegt mijn vader. Ik kijk uit het raam -voor de eerste keer tijdens deze hele autorit. We staan in een straat met allemaal rijtjes woningen. 'Wow. Dat is wel even iets anders,' zeg ik. 'Ja ik zei toch dat we niet zo groot wonen,' Zegt Laris. Ik doe de auto deur open en loop naar buiten. Laris volgt mijn voorbeeld en loopt in de richting van haar huis. We bellen aan en ik zie de moeder van Laris in de deuropening staan. Haar mond valt open wanneer ze het haar van Larissa ziet. 'Larissa je haar...' zegt haar moeder verbaasd. 'Uhm Laris je had het toch wel aan je moeder verteld?' vraag ik bang. 'Ja ze had het aan mij verteld, maar dat het zo mooi bij haar zou staan... Dat had ik echt niet verwacht,' Zegt haar moeder dolblij. Laris kijkt naar de grond en volgens mij is ze rood aan het aanlopen. TOET TOET hoor ik achter me. 'JAJA ik kom zo,' schreeuw ik terug. 'Mijn ouders hebben waarschijnlijk een beetje haast. Tot morgen Larissa. En tot ziens Mevrouw Dawson.' Zeg ik tegen ze en loop naar de auto terug.

Na een kleine 15 minuten komen we aan bij een restaurant die er heel chic uitziet. Hopelijk zijn hier niet weer van die kleine porties zoals in die chice restaurants in Union waar mijn vader altijd heen wou. Ik stap de auto uit en loop samen met mijn ouders naar binnen. Wanneer we binnen komen moeten we onze jassen al afgeven. Ik kijk naar de kaarten met afbeeldingen van het eten. Een oogje op het eten en ik zie dat we alweer dat dit echt een van die restaurants is. 'Pap, waarom?' Zeur ik. 'Waarom wat?' vraagt mijn vader. 'Waarom zijn we weer bij zo'n restaurant waar je meer betaalt dan dat je aan eten krijgt? We zijn hier in LA ik had gehoopt dat we een keer ergens heen konden waar grote porties waren!' Ga ik tegen mijn vader te keer.'Als je het niet goed vind dan ga je toch lekker ergens anders eten,' schreeuwd mijn vader terug. 'Ok dan doe ik dat,' schreeuw ik. Ik pak mijn jas en loop stampend het restaurant uit.

Ah fock waarom deed ik dat toch. Ik loop over straat. Deze stad is me helemaal onbekend. Ik kijk met mijn hoofd naar de grond. BOK. 'AUW,' schreeuw ik. Ik kijk weg van de vloer en kijk naar de persoon die net zomaar tegen me aanliep. 'Kan je niet kijken waar je loopt,' schreeuw ik tegen hem. 'Sorry hoor ik had je niet zien lopen,' Zegt de jongen terug. Hij kijkt me aan en dan glimlacht hij. 'Ben jij niet dat nieuwe meisje? Eehm Jesica toch?' vraagt hij. 'Eh ja dat klopt maar hoe weet je dat dan? Want je zit niet bij mij in de klas volgens mij,' zeg ik. 'Ja dat klopt. Ik ben Michael. Een vriend van mij zit bij je in de klas. Blaine heet hij. Hij wees je een keer aan in de pauze.' Zegt Micheal. 'Ohw...' zeg ik. 'Maar wat doe jij hier buiten, aangezien het avond is en je net nieuw bent is het niet een goed moment om de stad te verkennen,' zegt micheal tegen mij. 'Mijn vader wou weer eens bij zo'n heel shic restaurant eten waar je meer moet betalen dan dat je aan eten krijgt. En daar had ik geen zin in dus ik liep gewoon weg.' zeg ik tegen michael. En dan knort mijn buik opeens heel erg en kijk ik beschamend weg. 'Je hebt honger hè? Kom dan gaan we even wat eten ik heb ook nog niks gehad. 'Oké waar gaan we eten?' vraag ik. 'Bij de Mac,' zegt Michael met een big smile. 'Dat is nog eens iets anders dan de KFC waar ik altijd met mijn vriendinnen heen ging,' Zeg ik lachend. 

Nadat we samen hebben gegeten lopen we door de stad. 'Dat was echt eens iets anders,' zeg ik. 'Ja woon je ver weg?' vraagt micheal aan me. 'Nou ja eigenlijk wel,' zeg ik. 'Hoe ver is ver?' vraagt hij. 'Zo ongeveer een half uurtje lopen denk ik. 'Ik loop wel met je mee, als je dat niet erg vind,' Zegt michael. 'Nee natuurlijk vind ik dat niet erg. Jij kent de stad beter dan mij,' zeg ik tegen hem. Hij lacht. 'Dus...' zeg ik ongemakkelijk. 'Wat is de snelste weg naar de villa wijk?' vraag ik aan Micheal. 'Woon jij daar? Je maakt een grapje toch?' vraagt Michael. 'Ja ik woon daar. En nee ik maak geen grapje,' Zeg ik beantwoordend. 'Oké ik woon in die normale wijk daar tegenover dus we moeten praktisch dezelfde kant op.' zegt hij. 'Ohw handig,' Zeg ik. We lopen door de straten. Ergens midden op straat stopt hij. 'WIl je een lange of een korte route?' Vraagt hij. 'Het liefst zo kort mogelijk,' zeg ik. 'Oké.' We lopen een steegje in, wat ik mijn hele leven al eng vind. 'AHA, wie hebben we daar?' hoor ik iemand achter me zeggen en ik wordt tegen een muurtje aangeduwd.

_____________________________________________________________________________

PAM PAM PAM PAAAAAM *onheilspellend muziekje. Ja mensen een cliffhanger ;). Ik moet zometeen weg en ik wou dit hoofdstuk perse vandaag al posten vandaar deze uitweg. Ik ga natuurlijk zo snel mogelijk verder ;). En vergeet niet op die vote knop hiernaast te drukken ;). 

En nogmaals, ik zou het heel leuk vinden als jullie mij een paar ideeën op kunnen sturen van wat er moet gebeuren. Er is een grote kans dat ik het ga gebruiken.

xoxo fame_famke