Het begin van mijn band.

hoofdstuk 4

heeeey.

Hier is hoofdstuk 4! Jep I know het gaat allemaal lkkr snel. En dat komt omdat ik inspiratie heb. Ik begon het idee voor dit verhaal toen ik de film ''Lemonade Mouth'' zag. Met het idee dat het precies zo zou gaan. Nou niks is wat het lijkt want in hoofdstuk 2 week het al een hele andere kant op. En ook in hoofdstuk 3. Ik heb dat jullie het wel leuk vinden. Enne vergeet niet op die vote knop hier rechts te drukken. En ik ben zo aan het inprofiseren dat het gewoon grappig begint te worden. Daarom wil ik jullie dus echt vragen om mij te helpen. Oké genoeg gepraat ENJOY dit hoofdstuk! c:

Foto= Michael.

video= Simple Plan - This Song Saved My Life. Ik vind hem er wel een beetje bij passen. Jullie niet dan?

_____________________________________________________________________________

wat vooraf ging:

We lopen door de straten. Ergens midden op straat stopt hij. 'WIl je een lange of een korte route?' Vraagt hij. 'Het liefst zo kort mogelijk,' zeg ik. 'Oké.' We lopen een steegje in, wat ik mijn hele leven al eng vind. 'AHA, wie hebben we daar?' hoor ik iemand achter me zeggen en ik wordt tegen een muurtje aangeduwd.

_____________________________________________________________________________

hoofdstuk 4.

Ik wordt vastgegrepen en ik probeer me los te worstelen. Wat niet zo'n slimme poging is aangezien ik gelijk een vuist dicht bij mijn oog krijg. Ik voel iets over mijn gezicht stromen. I woordt duizelig en proef in mijn mondhoek een een ijzige substantie. Bloed. Mijn hoofd zou nu het liefst wegvallen en dan zou ik op de grond liggen maar ik hou me sterk. 'Zo zo, Michael... als het goed is krijgen wij nog iets van jou,' hoor ik iemand zeggen. Een ding is zeker het is niet degene die mij de grond in heeft gebeukt want ik voel alweer dat er in mijn arm geknepen wordt. 'Ja je krijgt het morgen van mij. Ik beloof dat ik het geld dan bij elkaar heb,' hoor ik michael in paniek zeggen. 'Maar hou Jessica erbuiten,' zegt hij. 'Mischien kunnen wij wel wat met haar aan,' Zegt de man die mij vasthoud. Ik geef hem een knietje wat goed was want direct laat hij me los. Daarna verlies ik mijn bewustzijn en het laatste wat ik hoor is het kreunen van die man. Het geschreeuw van Michael en wat geworstel. Het laatste wat ik voel is een arm om me heen en ik wordt opgeteld. Daarna val ik helemaal weg en wordt alles zwart.

Ik probeer naarboven te zwemmen. Weg uit deze droom wereld of eerder nachtmerrie stad. Ik zwem naar boven. 'Jessica?' hoor ik heel vaag iemand zeggen. Ik probeer mijn ogen open te doen. Het lukt om ze tot kleine spleetjes te maken waar ik genoeg door kan zien. 'Jessica? Jessica! Omg ik dacht...' de stem stopt opeens. 'Wa- Waar ben ik?' vraag ik. Mijn ogen willen al iets meer open. 'Je bent thuis Jessica,' Zegt de stem. Dan willen mijn ogen helemaal open. Ik kijk recht in de ogen van Michael. 'Michael?' vraag ik. 'Ben jij dat?' 'Ja. Omg je weet niet half hoe blij ik nu ben. Ik zou het mezelf nooit permiteren als door mijn fouten iemand dood zou gaan?' zegt hij. 'Als ik aan de andere kant van mijn bed kijk zie ik Larissa zitten. Ze loopt naar me toe. Ik geef haar een dikke knuffel en ik hoor haar snikken. 'Hee wat is er? Je hoeft niet te huilen,' zeg ik gerustellend. 'Jes je weet hoe je mij hebt laten schrikken. Ik was bijna mijn beste en enige vriendin kwijt,' Hoor ik Laris zeggen. 'Laris ik ga je niet in de steek laten dat beloof ik je,' zeg ik tegen Larissa. 'Ohw ik moet weg naar school,' zegt Larissa. 'Oh oké, Ik zie je wel weer,' zeg ik en Larissa loopt de deur uit waardoor ik alleen met Micheal wordt gelaten. 'Moet jij ook niet naar school?' vraag ik aan Michael. 'Nee ik ben de eerste 3 uur vrij,' Zegt hij blij. 'Ohw oké. En dan heb je nu tijd om mij bij te praten,' Zeg ik tegen Michael met een grijns.'Eehm waar moet ik beginnen,' zegt Michael. 'Begin maar bij wat die 2 sukkels van je wouden,' schreeuw ik bijna. 'Nou oké. Maar ik kan je vertellen dat het geen prettig verhaal is,' Zegt Michael. 'Je maakt me alleen maar nieuwsgierig,' zeg ik en ik probeer een beetje duivels te kijken. Michael lacht en ik haal deze blik van mijn gezicht.

'Het begon 4 weken geleden. Ik had nogal veel problemen thuis,' Begon hij. 'Mijn moeder is 3 maanden terug overleden en mijn vader zit nu de hele dag door in de kroeg. Zijn verdriet weg te drinken. Doordat mijn vader nooit thuis was ging ook steeds vaker de deur uit. Ik kwam een stel jongens tegen op straat die heel aardig tegen me deden. Ze namen me elke dag mee naar een plein. Ergens bij een station waar wel meer van dat soort mensen kwamen. Op een gegeven moment kwam ik daar gewoon elke dag. Elke maand was er een feest. Een soort van meeting zeg maar. Één van de jongens had blijkbaar allemaal alcohol en drugs mee gesmokkelt. Hij wou ons veraden. Hij had de politie gebeld dat er drugs en al die zooi was. En  ik had deze meeting samen met mijn vriendin georganiseerd dus wij moesten overal voor opdraaien. Wij probeerden de politie te overtuigen van dat wij er niks mee te maken hadden. Wij gebruiken zelf toch niet dus ze gingen een test bij ons doen om te kijken of we wel clean waren. Natuurlijk waren we clean. We zijn 15 jaar oud en houden ons eraan dat we nog niet mogen drinken. Vooral ik nu ik weet wat het met mijn vader doet. Toen we bij het politie bureau wegkwamen liep ik in mijn eentje naar huis. Toen ik bijna thuis kwam werd ik een steegje in getrokken. Die jongen die die drugs had meegekomen zei tegen mij ''Jij gaat me alles van dat spul terug betalen. En weet je hoeveel dat is? Dat is 400 euro. En die 400 euro ga je me terug betalen. Ik wil het volgende week hebben begrepen.'' Natuurlijk zei ik dat het goed was want met die jongen valt niet te focken. Ik heb nu 200 euro verdiend aan klusjes, Maar ik kom nog 200 tekort dus zou ik mijn drumstel moeten verkopen,' Zegt hij treurig.

'Ohw nee jij gaat die drumstel mooi niet verkopen,' zeg ik tegen hem. 'Hoe kom ik anders vandaag nog aan al dat geld?' vraagt hij. 'Dat krijg je van mij. Er valt vast wel wat te regelen met mijn vader. 'Oh ja zo cool dat je vader Woody Harrelson is!' zegt Michael. 'Hoe weet je dat hij mijn vader is?' vraag ik. 'Eeh ik was hier de hele nacht,' zegt hij. 'Dat is trouwens een mooi moment over gister avond te vertellen,' Zegt hij. 'Ja wat is er gebeurd?' vraag ik.

'Nadat jij was gevallen had ik een van die jongens in hun ogen geslagen. Ik pakte jou op en rende weg. Toen we bijna bij de wijk reden kwam jouw vader langs in de auto,' Zegt hij. En dan zie ik dat hij Michael een blauw oog heeft. 'Heeft een van die jongens je een blauw oog geslagen?' vraag ik en ik wijs naar zijn blauwe oog. 'Ja,' zegt hij. 'En vader had ons dus gevonden?' vraag ik. 'Ja dat klopt. Hij is echt aardig. Ik snap niet waarom je zo tegen hem tekeer was gegaan. Alles beter dan mijn vader,' zegt Michael. Hij kijkt naar de grond. Ik ga rechtop zitten en geef hem een knuffel om hem te troosten.'Ik weet ook niet wat er de laatste tijd mis is met mij. Het is vast al die stress van de verhuizing. Maar ik ga alles proberen te doen om jou te helpen,' zeg ik zachtjes tegen hem. Hij lecht zijn armen om me heen en zo zitten we dan totdat mijn vader dit perfecte moment onderbreekt en raar naar ons kijkt.

_____________________________________________________________________________

Hmmm weer een cliffhanger. Ik ga dat nu 4 ever doen >_<. Vergeet niet met ideeën te komen. Oh en die vote knop is er niet voor niets. haha. Het is maar een simpele klik met de muis >_<. Sorry doet moest even. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. En vergeet niet reactie's, vote en become a fan c:. Btw dit hoofdstuk draag ik op aan Renske! Zij is degene die mij altijd steunt en er altijd voor mij is in moeilijke tijden.

xoxo fame_famke