BOSS Series 1: My boss, His daddy

BOSS • 2

Isang mahabang buntong-hininga ang pinakawalan ni Alisson ng makalabas siya ng building.

She's tired. Her body is shouting at her, making her want to come home fast, lay down on her bed and sleep. But then she can't do that. Ngayon pa na hindi siya nag-iisa sa buhay.

Hindi naman sa kinakapos siya sa pinansyal na aspeto, pero mas gusto niya kasi na pinaghahandaan na kaagad ang para sa hinaharap kasi hindi naman natin masasabi ang buhay ng tao. Who knows? Baka mamaya, pagkasakay niya ng dyip, 'di ba? Pero huwag naman sana.

Itinext niya ang kapit-bahay na si Aling Mameng para abisuhan ito na pauwi na siya at para makapaghanda na ito.

"Ateng!" She looked at her back and saw Rose with Jiro walking toward her direction. "Pauwi ka na?"

Tumango siya doon ng nangingiti habang nakatingin sa magkahugpong na mga kamay ng dalawang kaibigan.

Tingnan mo nga naman. Dati halos magkalmutan na ang dalawang ito sa sobrang pag-aaway tapos ngayon heto at sila na.

"Kayo ba, uuwi na rin?" Magkasabay na tumango ang mga ito na bahagya na rin niyang ikinatango. "Siya, ingat. Diretso mo na ng hatid sa bahay nila si Rose, ha Jiro? Huwag ng idaan sa kung saan." Makahulugang pang-aasar niya na sinundan ng isang malakas na tampal ni Rose sa kanyang braso.

"Ang gago lang, ateng. Parang sira 'to!"

She can't help but to giggle on Rose's reaction to what she said. The girl was blushing and can't look at her directly from the eyes while the man just chuckled.

She waved her hand while still giggling. "Joke lang. Ikaw naman, Rosas, hindi na mabiro."

"Heh! Bawal mag-joke! Hindi funny." Bumusangot pa ito kapagkuwan. "Maiba tayo. Kamusta naman kayo ni Blue?"

Automatic siyang ngumiti ng matamis ng marinig ang pangalan na iyon. "We're both doing good." Tumatango-tango niyang sagot.

"Love mo na talaga, ano?"

She nod again. "Oo naman, Jiro. It's been already three months since that day. At saka sino bang hindi mapapamahal kay Blue? He's worth the love and he deserve to be loved."

"Kaya sobrang blooming mo lately, ateng. Hiyang ka kay Blue."

She suddenly felt shy on that.

Marami ngang nakakapansin na iba ang aura niya ngayon. Marami ang nagsasabi na mas gumaganda raw siya and they would even tell that she's inspired and inlove although she's not.

Magsasalita na sana siya pero hindi iyon natuloy ng makita niyang nakatayo sa likuran ng dalawang kaibigan ang bago nilang boss.

She gasped as she unconsciously stepped back.

"Sir!" She exclaimed after getting her composure back.

Tumingin rin ang dalawang kausap niya dito saka bumati.

"Uwi na kayo, sir?" Napansin niya ang malawak na pagkakangiti ni Rose na animo'y kilig na kilig ito at nakausap ng malapitan ang gwapo nilang boss.

"No. May meeting pa akong dadaanan. Kayo ba? Ingat kayo sa pag-uwi." The man genuinely answered that made her shocked.

The Liam she knew is not like this. Madalas na snob ito sa mga taong nagtatanong sa kanya o kaya naman ay tanging tango o pag-iling lamang ang isasagot nito na siyang dahilan kaya natatakot ang iba na makipag-usap sa kanya.

"Kayo rin po, sir William. Ingat din po kayo."

Nangingiti siyang napailing doon. Kung makipag-usap kasi ang babae dito ay parang hindi nito kasama at katabi ang boyfriend.