Il Gran Finale

4. Offer

Brandon woelde. Hij had ook gedroomd. Alleen had hij er een slechter gevoel bij. Hij wist dat het werkelijkheid zou kunnen worden. De laatste weken had hij met Mila een fantastische relatie opgebouwd, maar ergens wist hij dat hij Jonas nooit zou kunnen overtreffen. Hij zag haar graag, maar misschien moest hij haar juist daarom wel loslaten. Het enige wat hij wou, is dat ze in de toekomst gelukkig zou zijn. Brandon was helemaal in zijn gedachten verzonken. Hoe jammer hij dat ook vond, hij zag Mila's toekomst niet met hem. De laatste dagen waren heftig geweest, heel heftig. Maar ondanks alles had hij er, in tegenstelling tot een aantal jaren voordien, geweldige vrienden bij. Alex en Charlie waren nu zijn gekke vrienden en bij Jimmy kon hij terecht met al zijn vragen in ruil voor liefdesadvies. Wat nog het meest bizarre was, dat is dat Jonas nu een van zijn beste vrienden was geworden. Hij was de meest normale van de groep en met hem sprak hij over serieuze dingen. Hij dacht aan het moment op de scène, ze keken elkaar zo verliefd aan en hij had het niet eens erg gevonden. Tuurlijk deed het pijn, maar ze nam hen niks kwalijk. Hij woelde verder, hij wil haar gelukkig zien. "Wat er ook gebeurd, niets belet mij om aan haar zijde te blijven staan, ook niet wanneer Jonas er nog dichter bijstaat." Hij bleef denken. Dit ging niet makkelijk zijn, maar hij moest er met haar over praten. Brandon sloot zijn ogen waardoor er een traan naar beneden liep. "Waarom is iemand graag zien zo verdomd moeilijk?" dacht hij nog. Met die gedachte viel hij uiteindelijk in slaap.

De vakantie was eindelijk begonnen en iedereen was bezig met andere dingen. Jonas had het moeilijk met het afscheid van Fenne, Alex en Jules waren hun reis naar Australië aan het voorbereiden, Jimmy kreeg de kans om mee te doen in een groot pianoconcert, en Charlie week geen moment van zijn zijde. Ze was als een soort muze voor hem geworden. Brandon had auditie gedaan voor een grote dansstage en Mila had hem geholpen met repeteren en probeerde er tegelijk ook te zijn voor Jonas. Ze wou niet dat hij in een leegte achterbleef. Na twee dagen besloten ze om allemaal samen af te spreken, ze konden elkaar niet meer missen.

"Heeeeeeeeey" Charlie kwam zo hard aangerend dat Mila bijna op de grond viel. Ze liet haar niet meer los. "Ik heb je ook gemist hoor Charlie, maar zo lang geleden is het nu ook weer niet." Ze lachten allebei. Iedereen begroete elkaar. Eindelijk hadden ze rust, geen intriges meer, geen mysteries en vooral: geen geesten. "Brandon... kom eens." Jules had net een mail ontvangen van zijn stage in Australië. "Wanneer ga je het aan Mila vertellen?" "Wat aan Mila vertellen?" vroeg Brandon verbaasd. "Je naam staat op de lijst, Brandon." Jules schoof zijn iPhone onder Brandon's ogen. Brandon voelde zich betrapt. Mila wist inderdaad niet dat die auditie voor een dansstage in Australië was. "Kijk man, ik heb er geen probleem mee. Maar je moet het haar echt wel vertellen." Brandon staarde voor zich uit. "Ik durf haar niet alleen achterlaten, ookal is het dan makkelijker voor haar om de knoop door te hakken." Zijn ogen begonnen te tranen. "Hoe bedoel je? Mila kan toch gewoon mee?" Een traan liep van zijn wang. "Neen, dat is het net. Ik wil niet dat ze meegaat. Ik wil haar ruimte geven. Ik...ik wil dat ze bij Jonas blijft." Jules wist niet goed wat hij moest zeggen. Brandon offert zichzelf op... om Jonas en Mila terug bij elkaar te brengen? Hij moest het even laten doordringen, maar uiteindelijk begreep hij het. Jules legde zijn hand op de schouder van Brandon. "Hey, je staat er niet alleen voor. Dat beloof ik. Maar je moet het er echt met haar over hebben." Brandon's mondhoek krulde omhoog. Hij was Jules nog vergeten, dat was misschien wel zijn allerbeste vriend geworden, en dat op zo een korte tijd. Hij ging dit kunnen, hij moest dit kunnen. Voor Mila. Voor Jila.

Oké, het Jila deel gaat langer worden dan verwacht. Oeps.

Dit stukje kwam er gewoon ineens uit, maar ik hoop dat jullie het toch een beetje leuk vonden.

Brandon is a good kid ;)

Reacties = lief