Bölüm 7

44 1 1
                                    

2 AY SONRA
Sabah gözlerimi açtığımda başımdaki ağrıya bu kadar içtiğim için sövüyordum. Yanımda Demokan yoktu büyük ihtimalle ya salondadır ya da erken çıkmıştır. Mutfağa indiğimde Demokan'ın evde olmadığının farkına vardım kendime sütsüz şekersiz kahve yapıp yanında sigaramı yaktım sabahları olmazsa olmazımdı. Kültabağım sigaram ve kahvemle odama çıkıp ne giyeceğimi düşünmeye başladım. Sonunda bugün giyeceklerimi ayarlayınca hızlı bir duşa girdim siyah ve doğal rengi olan saçlarımı düzleştirip açık tonlarda göz makyajım ve kırmızı rujumla makyajımı tamamladım. Kıyafetlerimi de giydikten sonra aynada son bir kez kendime baktım.

 Kıyafetlerimi de giydikten sonra aynada son bir kez kendime baktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bugün dersim yoktu bende nihan anneyi görmeye gidecektim. Nihan anne Demokan'ın annesiydi kendisine teyze ve ya hanım dememi istemediği için anne dedirtirdi açıkcası halimden mutluydum. Bana öz annemmiş gibi davranıp samimiyetini yıllarca bir damla bile eksitmemişti. Demokan'a Nihan annenin yanına gideceğimi haber verip arabama doğru yola koyuldum. Ev biraz uzaktı arabayla 45 dakikalık bir mesafesi vardı yavaş gidersem eğer 1 saate anca orda olurdum. Biraz daha hızlanıp eve geldiğimde arabamdan inip kilitledim. Kapıyı çaldığımda Selma teyze açtı bana gülümseyip hoşgeldin dedikten sonra eve girdim. Bütün ciddiyetimi kenara bırakıp bütün coşkumla

"Nihan sultan ben geldim nerelerdesin"
Diye salona doğru adımlarımı atmıştım.

"Kara kuzum gelmişş. Nerelerdesin sen hayırsız hiç uğramıyosun yanıma"
"Okulda dersler yoğun sultanım inan ki gelemedim vizeler de yaklaşıyor zaten yoksa ben seni unutur muyum ?"
Diyerek kocaman gülümsedim. Yemek yiyip, kahve içip bol bol dedikodu yaptıktan sonra kalkma vaktim gelmişti vedalaşıp elime bir poşet dolusu sarma kekten sonra arabama varabilmiştim. Demokan'a nerde olduğuna dair mesaj atıp barda olduğunu öğrendiğimde yolumu bara doğru çevirdim. Bara geldiğimde içeri girdim gözlerim Demokan'ı ararken çok geçmeden bulmuştum. Yanına gittiğimde ayağa kalkıp yanağımdan öptü.

"Ne yaptın bakalım Nihan sultanla"
"Dedikodu"
Diyip güldüm
"İçecek bir şeyler alıp geliyorum"
Kafasını sallağında ayağa kalkıp bara yöneldim bar taburesine oturup barmene elimle işaret yaptım
"Sek viski"
"Ağır gelmesin bebeğim"
Yavşak. Neden böyleler anlamıyorum ki
"Kes yavşamayı ver şu viskiyi"
Barmenin bozulduğunu surat ifadesinden anlamıştım. Önüme viskiyi koyduğunda elime alıp Demokan'ın yanına gitmek için ayaklanmıştım fakat biri omzuma dokundu. Elin sahibini gördüğümde şaşkınlığımı gizleyememiştim.

"Cansu ?"
Cansu bizim Demokan ile tanışmamıza vesile olan insan yani bir zamanlar onu seven kızdı benim de yakın arkadaşımdı.

"Duydum ki Demokan'la aynı eve taşınmışsınız sevgilisi misiniz"
İnsan bir nasılsın falan der bu işten bir şey çıkacaktı ama ezmesini bilirdim ben.

"Ayrı eve çıkmış olmamız sevgili olduğumuzu göstermez Cansucum. Bu arada iyiyim sormana gerek yok. Bu soruları bana soracağına yıllar sonra burada ne işin var ben sana onu sorayım"
"Benim olanı almaya geldim Karademir. Yıllar önce benden çaldığın insanı geri almaya geldim."
Benim olanı mı HAH güleyim bari bu kızdaki hayal gücü beni bitirecekti şeytan diyor ki koy kafayı burnunun üstüne yamulsun.

Benden Kalan (Güçlü Kadınlar Serisi 1 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin