Benden Kalan (Güçlü Kadınlar Serisi 1 )

Bölüm 5

Arabadan inip Demokan'ı eve götürdüm. Geri dönüp arabamı kilitledikten sonra, salonda sayıklayan bana ait, ait olduğum adamla karşılaştım. Birbirimize aittik ikimizin de ilkiydik birbirimize ihanet etmiş olmamız birşeyi değiştirmezdi, dönüp dolaşıp geleceğimiz yer aynı yerdi başka sığınacak dalımız yoktu çünkü.

"Beni bıraktın başkasının oldun. Neden yaptın ?"
Sürekli bunları söylüyordu salonun ortasında iç çamaşırlarımla kalana kadar soyundum ev benim evimdi karşımda ait olduğum adam vardı hem daha rahat ediyordum. Yerdeki kıyafetlerimi umursamadan Demokan'ı kaldırıp kolunu omzuma attım. Odamıza çıkartıp boxerı kalana kadar soydum. Başka türlü uyuyamazdı, kafası güzel olsa bile uyanır üstünü çıkartır geri uyurdu. Baş ucuna yaklaşıp alnına öpücük kondurdum.

"Özür dilerim yakışıklım bir anlık hırsla gözüm döndü. Beni affet."
Aşşağı inip ilk önce karnımı doyurdum. Sonra da bu kafayla uyuyamayacağımı anlayınca bir şişe kırmızı şarap açıp kadehime doldurdum.
Düşünüyorum her zaman yaptığım gibi, bana hep düşüncelerim yüzünden kafayı yiyeceğimi söyler Demokan düşüncelerimle aklımı oynatacağımı ama beni hiç bırakmayacağını söyler. Bu sefer de bırakmasın istiyorum ona hayatımı borçluyum ben. Bana sevmeyi öğretti nasıl güçlü olacağımı, nasıl korunacağımı öğretti. Benim hayatımın tümü Demokan dı onsuz olamam onsuz ziyan olurdum. Biten bir şişe şaraba ve sigaraya karşı gün doğmuştu gözlerim kapanırken aklımda sadece yaptığım hata ve bana ait olan yukarda uyuklayan adam vardı.

Çalan alarm sesiyle gözlerimi açtım ama yatağımdaydım, en son salonda uyumuştum Karahan getirmiş olmalıydı. Üstümde onun tişörtü, baş ucumda halâ dumanı tüten kahve vardı. Kahvemi elime alıp aşşağı indim. Karşımda bütün heybeti ve her kadını baştan çıkartabilecek vücudu ile duruyordu.

"Konuşabilir miyiz ?"
Bana dönüp kafa salladı koltuğa oturup ne konuşacağımı kafamda tasarladım.

"Ben... yani şey... özür dilerim tamam mı büyük bir hata yaptığımın farkındayım. Sana benden başkasının dokunması, bak bu zamana kadar böyle bir şeyi aklımın ucundan bile geçirmemiştim her zaman birbirimize ait oluruz sanıyordum. O bar köşesinde seni başka biriyle dudak dudağa görünce nevrim döndü Demokan ne yapıcağımı bilemedim gözüm döndü resmen."

Konuşmamın tamamını dikkatle dinlemiş ve sesini çıkartmamıştı. En sonunda ağzını açtığında diyeceklerini tüm dikkatimle anlamaya çalışarak dinledim.

"Tutku büyük aptallık yaptım ama kafam yerinde bile değilken o kadına dokunup dokunmadığımı bile bilmezken gidip başkasına dokundun sen. Ben seninle birlikte olurken bile canını yakarsam diye düşünürken, sen gidip başkasının altındaydın. Beni dinlemedin şimdiye kadar her kelimesi mantık kokan sen beni yargılayıp dinlemeden başkasına gittin. Eğer bundan sonra her hatada başkasına gideceksen, ben böyle bir şey istemiyorum. Başka hayatlar yaşarız anladın mı ? Aynı evin içinde yabancı oluruz ama olmaz dersen de ikimizin de yine birbirimize yeniden güvenmesi lazım."

Hayatta ağlamam dediğim şeyler vardı ama şimdi akan yaşlara engel olamıyordum ondan başkasıyla olmayı düşünemiyodum bile.

"Ben sana güveniyorum her zaman güvendim. Senden başkasıyla olmaz demokan bu iş nereye kadar gider bilmiyorum ama gittiği yere kadar gidicek anladın mı şimdi bana sakın yabancı zırvalıklarını söyleme ne sen ne ben başkasıyla olamayız ve olmıcaz. Eğer benim baktığım gözlere başkası bakarsa beni en iyi sen tanıyorsun neler yapabileceğimi tahmin edersin. Şimdi derse geç kalıyoruz kalk hazırlan."

Bir şey demesine izin vermeden üst kata çıkıp kıyafetlerimi giydim (multimedyada kıyafetleri var) Hafif bir makyaj yapıp siyah deri ceketimi elime aldım. Tekrar aşşağı inip demokanı beklemeye başladım. Siyah kot pantolon, siyah kaslarını belli edecek şekilde v yaka bir kazak asker botları ve deri ceket giymişti. Yanına yaklaşıp yanağına öpücük kondurdum. En iyisi hiçbir şey olmamış gibi davranmaktı. O da öyle olacaktı biliyorum ama aramızdaki sorun halâ kalkmamıştı. Belimden tutup beni kendisine yaklaştırdığı an ne olacağını biliyordum yıllarca aç kalmış gibi öptü beni eli kalçamı kavrarken bir elimi saç diplerinde birleştirip okşamaya başladım. Zor da olsa ondan ayrıldığımda

"Geç kalıyoruz, gidelim artık."

Dedim kafa sallayıp kalçama vurduğunda yandan bir gülüş attım. Evden çıkıp arabaya bindik. Çok geçmeden okula vardığımızda arabadan inip demokan elini belime atıp kendisine çekti. Beni dersliğime bırakıp dersine gidecekti biliyorum bunu her zaman yapardı. Dersimin olacağı sınıfa geldiğimizde saç diplerime öpücük kondurup gülümsedi. Yanağından öpüp dersliğe girdim. Girer girmez bana dönen bakışlarla tek kaşımı kaldırıp etrafa göz attım. Bizim bölümün ineği olan mert yanıma gelip

"Seni birisi sordu Demokandan başka bir erkek seni sorduğu için şaşkınlar"

"Kim sordu adını söyledi mi?"

"Adını söylemedi ama kafeterya da olacağını söyledi"
Kafa sallayıp kafeteryaya doğru yola koyuldum.
Okulumuz büyük ve labirent gibiydi yani ilk yılım olsaydı kesinlikle kaybolurdum ama avucumun içi gibi bildiğimden çok geçmeden gelmiştim. Kafeterya da tek bir kişi vardı sırtı dönük lacivert takım elbiseli biriydi.

"Hey"
Tanımadığım birine ancak böyle seslenebilirdim fakat beni soran adamın tanımasam bile ismini bildiğim biriydi. Oydu barın sahibi ve yattığım kişi afı neydii Timur.

"Ne işin var burda ?"
"Seni görmeye geldim yoksa beni gördüğüne sevinmedin mi?"

Sesinde ciddiyet vardı ama bu ciddiyet yüzüne yansımıyor sanki beni gördüğü için mutlu gibi duruyordu.

"Git burdan."
"Yeni gelmiştim bana bir kahve ısmarlamayacak mısın yoksa hiç misafirperver değilsin."

Ona tebessüm edip sandalyeyi gösterdim aptal herif oturup kahve bekliyordu Hasan amcanın yanına gidip bir tane kahve istedim. Kahveyi verince Timurun önüne kahveyi koydum.

"Al bu kahve kahveni iç ve git seni görmek istemiyorum."

Aslında uyanık birine benziyordu ama göründüğünden safmış arkamı dönüp gideceğim sırada karşımda Demokan'ı buldum. Sorgular gibi bakmıyordu aksine kim olduğunu biliyor gibi bakıyordu.

"Bu o mu"
Bir şey demedim sadece kafamı salladım. Tebessüm edip

"Hayatım derse girmemişsin bir sorun mu var?" Diye bağırması gövde gösterisi yapacağının kanıtıydı. Tekrardan yandan bir gülüş atıp

"Hayır tatlım bir sorun yok arkadaş da gidiyordu zaten"
Diyip elini tuttum ve arkama bile bakmadan Demokan ile kafeterya dan çıktım. Bizi yıkabilecek bir güç yoktu ne kadar hata yaparsak yapalım döneceğimiz yer yine birbirimizin yanıydı ağlarsak omzumuzda, gülersek gözlerimizle, seversek de kalbimizle sevecektik. Bize birbirimizden başkası yasaktı.