The Written Pieces Of A Broken Girl.

niets is wat het lijkt- deel 10

Perspectief saif aka saiffedinne.

We zijn nu samen in een cafeetje bij het strand.
Daar zit ze dan tegenover mij.
Selena el *******, 17 jaar oud, broer genaamd adam die ik maar al te goed ken, 2 broertjes en 2 zusjes.
Hoe ik zo veel over haar weet?
Tja haar broer is namelijk niet zo een lieve, onschuldige jongen.
Hij zit in dezelfde business als mij.
Het is niet goed dat weet ik, maar toen mijn vader 2 jaar geleden dood ging kon ik niet anders.
Mijn vader zat er namelijk ook in.
Ik wist dat die wereld Duitser was em wilde er daarom nooit in, maarjah kijk wat het lot mij heeft gegeven.
Zijn dood heeft een groot litteken bij mij achter gelaten, omdat hij is vermoord.
Ik weet het nog zo goed, alsof het gister was.

Flashback
"Baba wat gebeurt er?" Zei ik terwijl ik om me heen keek.
"Jongen, vertrouw niemand in dit leven.
Ik wil dat jij vanaf nu voor je familie gaat zorgen als een echte man.
Ik hou van je mijn zoon, maak me trots" zei mijn vader met tranen in zijn ogen.
Opeens kwamen er allemaal jongens de kamer in en 1 richtte zijn pistool op mijn vader.
"BABA" schreeuwde ik woedend.
Ik sloeg jongens op de grond neer, maar net toen ik bij mijn vader was zag ik hoe hij werd geraakt, de kogel in zijn huid scheurde en zich een weg baande Door zijn vlees.
Hij viel direct neer.
"BABAA" schreeuwde ik terwijl de tranen over mijn wangen liepen.
Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik heb gehuild, maar het kon me niets schelen.
Ik was hem kwijt, de persoon naar wie ik opkeek, mijn vader.
Ik stond woedend op en sloeg de jongen die net had geschoten in elkaar.
Plotseling voelde ik bloed langs mijn buik stromen.
Ik keek naar beneden en zag dat die flikker mij in mijn buik heeft geraakt.
"Ik kom terug voor jou, homo" Fluisterde ik met mijn laatste beetje adem.
Ik viel neer op de grond en sloot mijn ogen terwijl ik de shahada uitsprak.
Het laatste wat ik nog kon horen was "die mohammed (vader) moest dood, goed gedaan adam".

Einde flashback

Alhamdullilah ben ik daarna wakker geworden in het ziekenhuis.
Ik heb sinds die dag gezworen dat ik die "adam" kapot zou maken.
Ik heb zo lang naar die adam gezocht, maar ik gaf nooit op.
Ik heb ook gehoord dat hij de baas van de gang Badr nog geld schuldig, wat gunstig voor mij was, want zo konden wij weer samenwerken😈.
Nu willen we dus samen adam kapotmaken.
Hij zal geen kant meer op kunnen.
Als je adam wilt zien lijden moet je aan zijn zusje zitten.
En dat is precies wat ik nu aan het doen ben.
Deze hoer gelooft alles wat ik tegen haar zeg, nog even en ik krijg haar mijn bed in vriend.
Maarjah, al deze wijven van tegenwoordig zijn zo.
Dit plan zal slagen en adam el ******* zal kapotgaan.
Ik krijg een duivelse glimlach op mijn gezicht.
Niemand fuckt met mijn familie.
Zijn tijd is voorbij.

What goes around comes back adam

Perspectief selena

Ik zie dat saif diep in gedachten is.
Zijn blik.
Zo koel.
Zo donker.
Zo..... eenzaam.
Ik zie geen enkele emotie in zijn ogen.
Alsof hij terugdenkt aan iets.
Iets wat hem zo te zien heeft geraakt, want hij is hele tijd stil.
Hij verbergt iets voor mij, ik voel het.
Alsof hij zoveel heeft meegemaakt.
Ik moet er voor hem zijn.
Selena hou op!, liefde wordt je dood weet je nog? Fluisterde een stem in mijn hoofd.
Ik kan het niet laten en pak zijn hand vast.
Ik kijk naar een random klok en zie dat het bijna 5 uur is.
Lain 3ar shitan, de kinderen.
"Saif?" Zeg ik onzeker.
"Jah" zegt hij best droog zonder mij aan te kijken.
"Uhm ik vond het heel erg leuk enzo, maar ik moet nu naar huis toe gaan".
"Oh uhh tuurlijk, moet ik anders rijden?" Zegt hij snel.
"Ik kan zelf toch ook rijden" zeg ik lachend.
"Ja maar het is laat en op dit soort tijden doen ze controles" zegt hij terwijl hij mijn neus aantikt.
"Uhm oké?, maar jij dan? " zeg ik verward.
"Ik pak de bus vanaf jou huis" zegt hij terwijl hij mij een knipoog geeft.
Hij wilt me een kus op mijn wang geven.
Ik heb het niet Door en draai mijn hoofd om tas te pakken.
Hierdoor komen zijn lippen op die van mij terecht.
MIJN ONDERBUIK, Allaaaah, bhel dierentuin.
Ik trek gelijk mijn hoofd terug en kijk beschaamd weg.
"Uhh,  ik ga alvast naar de auto" zeg ik en ik kan voelen dat jet bloed naar mijn wangen stijgt.
Ik hoorde hem nog lachen terwijl ik weg liep.
Nadat hij had betaalt kwam hij ook de auto in.
Hij glimlachte en pakte mijn hand vast.
Het voelde zowel goed als fout aan.
Eigenlijk meer fout, maar waarom weet ik niet.
Nou eigenlijk weet ik wel waarom.
Ik bedoel ik hou dit verborgen voor mijn broer en dat voelt niet goed.
Ik zal het hem vertellen.
Of toch niet?
Oefff.
Ik wordt uit mijn gedachten gehaald Door saif die meerapt met de tekst van het liedje.
Ik schud lachend mijn hoofd.

-
We zijn thuis aangekomen.
we stappen allebei uit de auto en lopen dan de garage uit.
Waneer ik voor de deur komt saif aanrennen, pakt hij mijn gezocht vast en kust hij me vol op mijn lippen.
Zo belanden we in een zoenpartij totdat de deur opeens opengaat.
Daar zie ik wafa staan en met wiebelende wenkbrauwen kijkt ze me aan.
"En dit is?" Zegt ze terwijl ze hem aankijkt.
"Ik moet maar eens gaan, ik spreek je nog wel" zegt hij terwijl hij me een knuffel geeft.
"Is goed" zeg ik terwijl ik het huis instap.
Op naar de drama