[Author]
"Hello roommate!!!---Wait. Omg! Ikaw???" Sigaw ng maingay na si Daehyun bc she's shookt guys. Yung cute hoobae pala na pinagtanungan niya ay ang kaniyang roommate.
"Uhm... hello...po?" Sabi naman ni Rima liit. Tumayo si Daehyun at pinapasok siya. O sabihin nating pinadaan siya sa isang obstacle course. Di kasi makapasok si Rima sa gulo ng room nila. Paano ba naman kasi kakarating lang ng mga gamit nitong si Daehyun. Parang landfill na nga ang buong kwarto dahil sa mga gamit ni Daehyun na nasa sahig.
"Hello~! I'm Daehyun. Lee Daehyun. 18 years old. And you are?"
"Ah... H-Hello I'm Choi Rima. 17 pero turning 18 ngayong taon." Syempre nagulat si Daehyun kasi all these hours akala niya hoobae niya si Rima. Buti di niya naisipan tanungin ito kung bat siya nandito eh bawal ang mga highschoolers sa dorm na ito. Strictly for college students only.
Binaba ni Rima ang kanyang munting backpack at nagtaka na naman si Daehyun. "Yan lang dala mo? Or pinadeliver mo dito yung gamit mo like me?" Daehyun asked.
"Ah no. Sabi ng mama ko bumili na lang daw ako ng gamit dito sa Seoul." Sagot ni Rima.
"Ohh... Oh! Can I come with you? Ako ay bored na here eh." Nagnod lang si Rima habang jinajudge si Daehyun na dalawang nagdadambuhalang maleta ang gamit + 5 sub-bags + 1 box. "Bat kaya ganon mag salita yun?" Sabi niya sa isip niya. Pagpasensyahan niyo na, judger si Rima.
"San mo gusto mag-shop? Like saang mall?" Tanong ni Daehyun sa nagtatakang Rima.
"Sa totoo lang bago lang ako sa Seoul kaya hindi ko alam kung ano bang meron dito..." Sagot ni Rima at dahil doon nasagot ang isang tanong ni Daehyun na kaya wala siyang gamit na dala.
"Taga saan ka?"
"Sa Daegu."
"Ohh so wala ka pang kakilala noh?" Nagnod naman si Rima. "Hmm okay wait lang." Kinuha agad ni Daehyun ang kanyang phone at may tinawagan. "Hey Daehwi, I'm like papunta sa mall right now with a new friend. Shopping lang kami. See you, okay? Text me pag nandun na you. Bring some friends oki??"
[Ano? Akala ko ba independent ka na baki----] Natapos ang kanilang pag uusap sa pag-end ni Daehyun ng tawag sa kapatid. Tumingin na si Dae kay Rima at sinabing "Let's go! Commute tayo~!!" Hindi maintindihan ni Rima kung bakit excited magcommute si Daehyun. Hindi niya rin maintindihan kung bakit agad-agad silang aalis. Gusto pa sana niyang magpahinga kasi pagod na siya af pero wala siyang nagawa dahil sa pagyaya ng kaniyang roommate. "E-Eh? A-Ah... O-Okay..."
Pasensya na kung medyo awkward kasi nasa awkward stage pa sila hahah.
Anywayyy...
Pumunta sila sa malapit na malaking mall na malapit sa dorm at school nila at dumiretso sa Starbucks. Oo, sa Starbucks. Star sila eh and they got bucks. Joke ano daw.
"Rima, dito muna tayo to like you know relax. Pa-meet ko sa'yo lil bro ko and friends para di lang ako knows mo dito. They'll be with us sa pagshopping. Hehe! Is it okay?"
"Ah... Sige okay lang." Sagot ni Rima. Wala rin naman siyang nagawa. Andito na sila. Isa pa, pagod na si Rima. Gusto niya rin magpahinga.
"Ano gusto mong drink? My treat hehe."
"Eh? Hala nakakahiya naman..."
"Hindi. Go na. Ako naman naghatak sa'yo dito eh."
"Uhm. Strawberries and cream lang ako. Thank you!!!" Cute noh di siya nagkakape. She likes strawberries with cream.
"Aw cute!!! Alright! Sige wait for me na lang." Dahil masunuring bata si Rima-- joke di pala daw siya bata--naghintay lang siya. Bumalik si Daehyun kasama ang mga inumin at binigay niya kay Rima yung drink niya. Hulaan niyo guys anomeron? Syempre mali yung spelling ng pangalan ni Rima, and she's not amused kasi di niya mai-instagram.
BINABASA MO ANG
ONE SUNNY SIDE UP | WANNA ONE
FanfictionWARNING❗ WARNING❗MASABAW ANG FANFIC NA TO❗⚠⚠⚠ Ang buhay ay isang itlog. Pwede 'tong hard-boiled egg, soft-boiled egg, o baked egg. At kung minsan, pwedeng scrambled egg na sobrang gulo at sobrang weird katulad ng kwentong ito. Kung kaya't samahan s...
