ONE SUNNY SIDE UP | WANNA ONE

10: S(EGG)CRET ADMIRER

[Author]

Maingat siyang naglakad papasok sa loob ng Produce Family Dorm ng ika-6 ng umaga. Pasimple siyang tumitingin sa paligid at mukhang wala namang nakakapansin sa kaniya; walang nakakapansin na high school lang siya. Mabuti na lang at wala pang masiyadong mga tao at matangkad siya. Hindi siya halata.

Mabilis ngunit dahan-dahan siyang umakyat ng hagdan. Nang makarating niya ang pangatlong palapag, inisa-isa niya ang bawat pintuan hanggang sa makita niya ang Room 101. Tumingin-tingin muna siya sa paligid bago ilagay sa tapat ng Room 101 ang pagkain na pinapabigay ng kaibigan na nag-utos sa kaniya; kapalit ay libre na ang isang linggong almusal, tanghalihan, meryenda, gabihan at dinneryenda. Napatingin siya muli sa pintuan at huminga nang maluwag nang matapos niya rin ang misyon niya sa wakas. Akala niya walang problema. Ngunit, yun ang akala niya.

Kalmado na sana siyang naglakad paalis. Nakababa pa nga siya ng hagdan at nakalabas ng Produce Family Dorm, nang bigla namang may tumawag sa pangalan niya. "Yoo Seonho?" Bigla siyang napatigil. "Seonho, it's you right?" Wika ulit nito. Dahil tanga, lumingon pa siya kaya mas lalo siyang nakilala. "Oh. It's you nga. Oi, come here!"

"Patay." Napalunok na lamang siya at biglang natakbo, pero kawawa siya kasi mabilis tumakbo ang noona na tinakbuhan niya. Naabutan siya nito at nasakal pa. Kawawa. "A-Aray Daehyun Noona... Akkk---"

"Yah! Why are you making takas to me! I won't eat you naman Come here nga!" At kinaladkad ni Daehyun si Seonho papunta sa mga upuan sa labas ng dorm nila upang komprontahin. "Ahhhh!!!! Sabi na eh dapat hindi na ako nag-give in sa suhol ni hyung!!! Patay ako..." Ang sa isip-isip ni Seonho.

[Lee Daehyun]

Since tuwing Tuesday, may pasok is at 8 pa naman, I decided to go jogging na lang. Haha wala lang. Just to be physically fit and to balance my brain sa mga acads na making me so stressful. Bago ako umalis, napatingin ako kay Rima na really sleepy pa. Siguro she's sobrang tired talaga noh? I heard kasi na Rep siya for the school fair. Aww man. It must be hard for her... :( Anyway, inopen ko yung dorm to go jogging na, but I was stopped by something that I almost make apak the parang food na nasa paper bag in front of me. "Mcdonalds?" I said as I make upo to check more inside of it. I immediately saw a note which says,

Lee Daehyun

Good Morning, Noona. Do you like happy meal ba? There's toy din inside... I heard kasi you've always wanted to have a mcdo toy. So here. Happy eating!

--GL

Ah, knew it. It's from him again. Ahhh!! Why does he always make bigay me all these things? Hindi ba siya nauubusan ng money? Ganun ba siya ka-rich kid? Like sponsored na niya every meal ko? Sign na ba ako ng contract sa kaniya? But why doesn't he want to make pakita to me?

While holding to the paper bag, I immediately went down the stairs to look for that dude na iniwan 'tong food. Feel ko di pa siya nakakalayo cos  the pagkain's still quite hot; and I was right. I saw this high school guy that I'm so familiar with cos he's a really close friend of my brother. It was Seonho.

Kinaladkad ko siya papunta dun sa chairs and tables sa labas ng dorm to interrogate him. "Yah, Yoo Seonho. Answer me truthfully, honestly, sincerely and genuinely. Who's this secret admirer that keeps on giving me food and notes?"

"H-Hindi ko alam."

"Are you really going to keep on lying to me? I know you know."

"Endeh ko talaguh alam Noona...." Sabi niya while he can't look at me in the eyes.

"Yah, Seonho. Look. At. Me. In. The. Eyes." I said naman while making palo the table between us for everyword I said. But oh no... nagpatakot ata lalo sa kaniya yun. Here I go again making takot the children. Mas lalo siyang hindi makatingin sa mga eyes ko and napapakagat lips na lang siya. "S-Sorry... I don't mean to make takot you but, just tell me na lang Seonho." Slightly siya tumingin sa'kin tas look down again. Napasigh na lang ako and cross ng arms. "You don't want to tell me? Fine. Sh-Share ko pa naman sa'yo 'tong food. I'm on a diet this morning kaya gusto ko sana may kashare pero... oh well ayaw mo eh." I said as I leaned on the chair.