EPILOGUE

4 0 0
                                    

Dumating talaga sa buhay natin ang...

NADADAPA TAYO...

NASUSUGATAN TAYO...

NALILIGAW TAYO...

UMIIYAK TAYO...

INAAGAWAN TAYO...

NAWAWALAN TAYO...

AT ANG MASAKTAN TAYO...

Hindi ka matututo kung hindi mo pa nararanasan ang mga bagay na yan, minsan talaga kailangan muna natin masaktan bago tayo matuto at bago tayo magbago...

kaya sa istorya ko...

Kung naging tanga man ako, martiriyakinlampa, kung nagkamali man ako, kung nawalan man ako at nasaktan...

Hindi masama iyon ang tama ay ang natuto ako at huwang uulit sa susunod na pahina ng buhay ko ang mga nakaraang nangyari sakin...

Atleast NATUTO NA KO...

Hindi ko na hahayaan pang mahuli ang lahat bago ko sabihin sa taong mahal ko ang tunay kong nararamdaman para sakanyan...

E, ano kung babae ako? Pantay-pantay naman ang lahat pagdating sa pagmamahal diba?

Hindi ko naman ikababa iyun kung aaminin ko sakanya ang tunay kong nararamdaman para sakanya...

Napagisip-isip ko rin kasi na mas kakayanin ko palang masaktan nang dahil hindi ako mahal ng taong mahal ko kesa malaman na mahal din pala niya ko pero...

HULI NA ANG LAHAT...

EH, IKAW?

ALAM NA BA NG TAONG MAHAL MO NA MAHAL MO SIYA?

KUNG HINDI ANO PA BANG HINIHINTAY MO?

WAG MO PAIRALIN ANG TAKOT MO BAKA SAKALING DAHIL SA TAKOT NA YAN AY MAWALA SAYO ANG BAGAY NA PINAKAIINGAT-INGATAN MO...

* T H E  E N D *

SayangTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon