The Royal Vampires Academy ✔

Chapter 17

Ano daw blue? Nanigas agad ako sa sinabi niya. Imposible! I have brown eyes so how come it became blue?!

Napapikit ako ng kumirot ang mga mata ko. Hindi ko alam ang gagawin ko. Parang panaginip lang ang mga nangyayari sa akin ngayon. Hindi ko maintindihan ang sarili ko.

"Andrew, Jacob bring that four in basement." m-awtoritad na sabi ni Ace. Muntikan na ako matumba dahil sa hilo. Ako ba ang may gawa nito? Baka naman si Ace ang gumawa at hindi ako?

'Normal lang ako! Hindi ko kaya mag patay ng bampira kasi tao lang ako! Tao lang ako...'

Napatakbo ako palabas, hindi ko namalayan na tinatawagan na pala ako ng mga prinsipe. Hindi ko na sila napansin dahil sa takot na nararamdaman ko ngayon. Ano ba nangyayari sa akin?

Napahinto ako sa gubat na malapit RVA. Napaluhod ako at hinawakan ang ulo ko. Napahiyaw ako sa sakit.

"Are you alright?" rinig ko sabi ni Kevin. Hindi ko siya nilingon at nanatili lang ako nakatulala sa mga puno. Tao ako at impossible ang mga sinabi nila. I must keep that in my mind.

"Ano ginagawa mo dito?" seryoso na sabi ko. Lumapit siya sa kinaroroonan ko at umupo sa tabi ko.

"You seems bothered. Go to your dorm and take some rest." alam ko na nag aalala siya saakin. Natatakot na ako. Hindi naman ako demonyo diba? Mas lalo ako hindi bampira! Hindi ako mamamatay bampira. Tumingin ako sa kaniya at hindi na napigilan tumulo ang luha.

"Paano ko nagawa yun kanina.. D-Diba normal lang ako? B-Bakit ko nagawa yun?" sunod sunod na tanong ko. Natatakot na talaga ako.

"I have no idea what's happening to you right now but you got the signs of being..." sabi niya kaya natigilan ako bigla. Bakit hindi ituloy?

"Ano?"

Bigla siya umiling at nag buntong hininga bago tumayo.

"Nothing, Halika na bumalik na tayo sa Academy. Pupunta pa kami sa palasyo para maparusahan ang mga nag kidnap sa'yo. " sabi niya at tumayo. Bumuntong hininga ako bago tumayo. Signs? Signs ng ano? Bakit ayaw niya sabihin sa akin?

May palasyo malapit sa RVA, oo ganong kalaki ang ang kalupaan na mayroon ng Academy. Hindi pa ako nakakapasok sa palasyo. Palasyo ng mga bampira kung saan totoong tirahan ng mga prinsipe.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Gusto ko umuwi na at isipin na panaginip lang ang lahat na ito. Bumuntong hininga ako ulit ng pumunta ako sa opisina ni Ace.

Nagpaalam rin ako kay Kevin na dadaan muna ako kay Ace. Kumatok muna ako bago pumasok. Nakita ko siya nakapatong ang mga paa sa mesa. Kunot noo ko tinignan ang mesa.

'Kakalinis ko lang yan eh.'

Nagbuntong hininga ako. Nanginginig pa rin ang katawan ko dahil sa nangyari. Masyado mabigat ang araw na ito para saakin tila masisira ang ulo ko dahil dito.

"Master Ace may ipapaalam sana ako." nahihiya na sabi ko. Kinakabahan ako. At iyan nanaman ang malalim na titig niya.

I still remember his last words for me. I should stop assuming things. Kumirot nanaman ang dibdib ko dahil sa naalala ko. Ako lang ba ang nagbibigay ng dahilan sa mga inaakto niya sa akin? Masyado na ba ako assuming para isipin na baka nagkakaroon siya ng feelings sa akin? Natawa na lang ako at umiling.

Tumayo siya at umupo sa table niya. Tinitigan niya ako at parang sinasaulo ang mukha ko. Hindi ko maiwasan mailang.

"Don't call me master, Just call me Ace"

Mas lalo ako natigilan. Kumunot noo ko. Ito nabnaman siya, nagbibigay ng motibo. Gusto ko mainis dahil pinapaasa niya ako at pinaglalaruan niya ang damdamin ko. Maybe I should ignore it at isipin na normal lang ang lahat na ito.