Ayaga kalkmamla kalkanin devreye girmesi bir oldu.Asagiya indim.İlk isim o cocugu dovmek oldu.Onu doverken Jakob:
-Renesme yeter bence.Ben:
-Hyr.O bu dunyada olmayi haketmiyor.
Sinirim artikca artiyordu.En sonunda annem bana sarildi.Sinirim azda olsa dinmisti.Birden heryer bulaniklasmaya basladi.Gercek hayata donmustum.Jakob'u bana dikdik bakarken yakalamistim.Jakop ne oldugunu anlamis olacakki:
-Yine neler gordun benim tatli belam.
-Hic onemsiz seyler.
-Bana hicte onemsiz gelmedi.
-Ne yapalim artik gosterecegiz.
Gorduklerimi gosterdim.O anda Jakop bana........
MRB.YNE BEN.CANİ YAZARİNİZ.BU BOLUMU TABLETEN YAZDİGİMDAN BOYLE OLDU.O YUZDEN OZUR.NEYSE YA.YORUMLARİ VE ONERİLERİ BEKLİYORUM.VE HEPİNİZİ OPUYORUM :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alacakaranlık (Jakop,Renesme)
Fanfiction(Bu kitap Alacakaralık kitabının devamıdır.)Jakop Renesemeye bağlandığında başlayan bir hayat.Ve bu hayatın içindeki zorluklar?Peki onlar bu zorlukları aşabilecekler mi?Aşabilirlerse bile onları bekleyen bir konsey var...Aro... Bizimle alacakaranlığ...
