Evde oturmuş film seyrediyordum.Birden annem bana seslendi:
-Renesme biz avlanmaya gidiyoruz.
Iyyy.Annem bunu söylemek zorundamıydı.Kendimden iğrendim resmen.Mesela "Biz gidiyoruz" diyebilirdi.
Ben avlanmaya gitmem.Ben yarı insan yarı vampir olduğumdan hem insan gıdalarıyla ve kanla beslenenbilirim.Ama kanı zor kaldığım anlarda kullanılacak acil durum düğmesi gibi görürüm.Neyse.Bende:
-Tamam anne.
-Tatlım evde tek başına kalma.Jacob'u neden çağırmıyorsun?
Haklıydı.Hemde çok acıkmıştım yoldan bana 2 kutu pizzada alabilirdi.
-Tamam anne .Hadi hoşçakal!
-Hoşçakal tatlım.
Oh kurtuldum.Hemen telefona sarılıp Jacob'u aradım.
-Merhaba Jacop.Bize gelsene.
-Dur dur.Yavaşla Renesme.Öncelikle ailen evde mi?
-Hayır.Evde olsalardı babam seni aramama izin verirmiydi?
-Evet.Çok haklısın.
-Bide bana piza alabilirmisin?
-Tamam.Her zamanki gibi 2 tane.
-Elbette.Evde seni bekliyorum.
Telefonu kapattım ve evi toparlamaya giriştim.Tamda o sırada Jacop geldi.
-Renesme ben geldim hadi.
-Tamam.Hemen geliyorum.
Aşağıya indim.Jacob'a sarılıp pizzalara giriştim.Jacap bana hayretle bakıyordu.
-Ne oldu?
-Hiç okadar hızlı yedinki 2 paketide bitirdim.Ona şaşirdim
Gerçektende bitirmiştim.Pizzayı bu kadar çabuk mu biridim?
-O kadar acıktıysan biraz daha alayım istersen.
-Hayır,hayır teşekkür ederim.
Tam o sırada annemle babam geldi.Of biraz geç gelselerdi.Tam o sırada babamın akıl okuyucu olduğunu hatırladım.Zihnimden babamın benim zihnimi okumaması için bir seneryo düşledim.Tam o sırada babam:
-Tamam.
Tamda tahmin ettiğim gibi olmuştu.
DEVAM ETMEMİ İSTERSENİZ LÜTFEN YORUM YAZIN.BİR KİŞİ BİLE BEĞENİRSE YAZMAYA DEVAM EDERİM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alacakaranlık (Jakop,Renesme)
Fanfiction(Bu kitap Alacakaralık kitabının devamıdır.)Jakop Renesemeye bağlandığında başlayan bir hayat.Ve bu hayatın içindeki zorluklar?Peki onlar bu zorlukları aşabilecekler mi?Aşabilirlerse bile onları bekleyen bir konsey var...Aro... Bizimle alacakaranlığ...
