Ahh!Kafam acıyo.Ne oldu bana?Kalkmama lazımdı.Kalkmaya çalıştım.Kalktım ama burasıda neresiydi?Annemle babam nerdeydi?Bi anda kendimi gördüm.Zengindim.Nerden farkettim.Pahalı bir mağazaya girmiştim.Sonra bir saat kulesinin içine girdim.Beş tane taht olduğunu gördüm.Ortada kocaman bir tanesi vardı.Onun yanına geçtim.Birden Votüri ve ekibi geldi.Hepside tahtlarına oturdular.Birisi elimi tutuyordu.Ne oluyordu?Birden oraya annemle teyzem geldi.Ne oluyordu?Annem:
-Renesme beni unutmuş olamazsın!
-Votüri bunlar kim,dedim
Ne dedim ben?Annemi tanımadımmı?Bu zamana gelmeden önce birşeyler olmuş olmalıydı.Geriye gittim.Orda o ilk rüyada gördüğüm adamdı.Demekki beni hipnotize etmişti.Bu yüzden hiçbirşey hatırlamamıştım.Adamın yüzüne baktım.O yüzü unutmamalıydım.Zten nasıl unutabilirdimki?Çok yakışıklıydı.Belki Jacop'tan bile yakışıklı.Ya ben ne diyordum.Birden hayaller duman olup gitti.Bulanık kişiler görüyordum.Bulanıklık gidince başıma kılç gibi bir ağrı saplandı.Off!Kafam acıyordu.Birden acı hafiflemeye başladı.Bulanıklıkta gitmeye.Bense hep o adamın yüzünü unutmamak için çabalıyordum.O sırada yine babam.Hay ben senin....Yine zihnimi okudu.Aklımdada o adamın yüzü olunca babam:
-Renesme kim bu adam?
O surada Jacop'ta yanımdaydı.Napalım başka çare kalmadı.Babama gördüklerimi gösterdim.Ne düşündüğümüde.O sırada:
-Peki sen nasıl dışarıya gidebilirsin ki?
-Bilmiyorum.Fakat gördüklerim gerçek olmalı.
-Ne oluyor.Biri banada anlatırsa çok sevineceğim.
Annemin ayanına gittim ve olanları gösterdim.Annm:
-Ne sen v...t...u...r..i.nin yanına mı gittin?
-Anne gördünmü orda beş koltuktan bir tanesine ben oturdum.
-O zaman o grubun bir üyesisindir
-Canım oraya öylece oturamazsın.Onun için kendini kanıtlaman lazım.Unutma benide katmak istemişlerdi.Fakat ben redetmiştim.
-Demekki ben redetmemişim.Birde o anı bende hatırlıyorum.
-Çabuk bildiklerin hayal kur.(Oha ne çabu söyledi)
Aslında ben bunu kitapta okumuştum.Birde hayallerin birinde görmüştüm.Babamla annem voltürinin önüne çıktılar.Falanda filanda.Yazsam roman olacağı için .D.Neyse ya.Hayali babama gösterdim.Ağzı beş karış açık kaldı.ben:
-Ben demiştim deyilmi
-Kızm sen nerden biliyorsun?
Kalktım ve günlüğü gösterdim.Annemde anlamış olacakki çok sinirlendi.Kitapları aldı ve odadan fırlayarak gitti.Okadar hızlı gidiyordu ki babamda yakalayamadı.Sonra ormandan duman geldiğini gördük.Hemen oraya gittik.Annem ateş yakmıştı ve içinde kitaplar yanıyordu.Vee annem annem ağlıyordu.Aağlıyordu....Orda yüreyimden bir parça gitmiş gibi oldu.Benimde içim acıyordu.Babam anneme sarıldı annem bağırmaya başladı:
-Nden o lanet günlüğü yazdımki.Neden?Sonra yine hıçkırıklara boğuldu.Babam annemi kaldırmaya çalıştı.O sırada yine başım döndü.Yav bu özel güç güzelde en beklenmedik zamanda geliyo.Şu volturi rüyasından devam ediyordu.Annem hatırlamam için yalvarıyordu.Yanımdaki kız ona acı vermaye çalıştı(babamay yaptığı gibi)Fakat annemin özel gücü onu yorudu.Fakat Alice teyzem için aynısı geçerli değildi.O sırada birşey oldu.Sanırım ordaki ben birşeyler oluyoru.Sonra:
-Hatırladım!diye bağırdım.O sırada gidip beni hipnotize edenin kafasını koparttım.Voltüri ve ekibi bana doğru gelmeye başladılar.Bende o sırada küçüklükteki olayı hatırladım ve dahada sinirlendim.Gözlerimi onlara çevirdim.O sırda havaya kalktılar.Vay canına yeni bir yetenek daha.Zihnimden dileyerek istediğim herşey gerçek oluyordu.O sırada salona ailemin hepsi girdi.Hepsi bana şaşkın bir şekilde bakıyordu.Fakat ben aldırmıyordum.Zihnimden onların boyunlarının sıkıldağını diledim.Aslında benim derdim beni hipnotize edenleyli.Hepsini yere indirdim.O pislik hariç.O geberip gidecekti.Dahada sıkmasını diledim.O sırada geri dünyaya döndüm.Ya buda en heyacanlı yerinde gidiyo ha.
~~~~~~~~~Edwer'dan (Renesme'nin babası)~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bellanın yanına gittim.Ağlıyordu.Ona sarıldım.İnsan halindeyken hiç böyle ağlamamıştı.O sırada Renesme ye yine bişey oldu.Yine birşeyler görmüştü.Oh olamaz Renesme eğer bunları yaparsa cezalandırılır.Neyse ona sonra dönerim.Şu anda en önemli şey Bella.Hala daha ağlıyordu fakat daha iyiydi.Ben:
-İyimisin?
-İyiyim canım
-Ne oldu sana?
-Canım bu bir sır.Günlüğüme yazdığım bir sır.Renesmeyi üzecek kadar kötü bir sır.Çok kötü
Yine ağlamaya başladı.Ben:
-Cnım sır ne?
-Söyleyemem söylersem şey...
-Şey?
-Jakob'a yemin ettim tamam mı?O yüzden söyleyemem
~~~~~~~~~~~~~~~~~Bella (Renesme'nin annesi)~~~~~~~ü~~~~
-Jkob'a yemin ettim tamam mı?O yüzden söyleyemem
Jacop ismini duymasıyla bana dövücü bakışlar atması bir oldu.Biliyordum böyle olacağını biliyordum.Etrafıma baktım.Dur birdakika Renesme nerde?Ben:
-Renesme nerde?
-Renesmede kim,ne,napıyo,ne zaman?
Öküz işte ya.Jeton 1-2 dakika sonra düşüyo.Ya ben bunu nasıl sevmişiya :D
-Renesme nerde gerçekten?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Renesmee~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arkada ağaçların arkasında Jacopla konuşuyordum.Eh yani babamın gözünün önünde konuşacak halim yoktuya.
-Renesme artık ben gideyim.Baksana seni arıyorlar
-Evet gerçektende arıyorlar.Ozaman görüşürüz
Jacoba sarılıp ayrıldım.Aslında babamda salak zihnimi okuyup burda olup olmadığımı öğrene bilir.Neyse.Yanlarına gittim.Anneme gidip sesizce
-Jacoplaydım anne
-Tmm talım.Bişey çaktırma.
Of çok yorulmuştum.Eve gittik.İçerde bişeyler oldu ama takmadım.Yatağıma geçtim tam yatacaktım ki......
EH ARTIK BU SİZİ Bİ İKİ GÜN İDARE EDER DEYİLMİ.ÇÜNKÜ ÇALIŞMAM GEREKEN SINAVLAR VARDA.ASLINDA DAHA 1 HAFTA VAR SINAVLARA AMA YİNEDE ÇALIŞMAM LAZIM.NEYSE.HEPİNİZİ ÖPTÜM :*
CANİ RUHLU KIZDAN SİZE BB
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alacakaranlık (Jakop,Renesme)
Fiksi Penggemar(Bu kitap Alacakaralık kitabının devamıdır.)Jakop Renesemeye bağlandığında başlayan bir hayat.Ve bu hayatın içindeki zorluklar?Peki onlar bu zorlukları aşabilecekler mi?Aşabilirlerse bile onları bekleyen bir konsey var...Aro... Bizimle alacakaranlığ...