แสงแดดอ่อนๆยามเช้า ถือเป็นนาฬิกาปลุกของแทฮยอง ร่างบางขยับยุกยิกภายใต้ผ้าห่มผืนหนาใหญ่
"โอ้ย!"แรงเสียดจากช่องทางรักที่เสียดสีไปมาขณะที่ร่างบางขยับตัว จึงทำให้ร่างบางนิ่วหน้าเพราะแรงเสียด
ร่างบางกวาดสายตารอบห้อง ก็ไม่พบวี่แววคนที่ขืนใจของเขาแม้แต่นิด หรือเขาอาจจะออกไปแล้ว มันต้องเป็นเรื่องที่ดีสิ
"หึ! เมื่อไหร่นายคนเดิมจะกลับมานะจองกุก"ร่างบางพรึมพรำในสิ่งที่หวังและเฝ้าขอให้มันเป็นจริงเข้าสักวัน ร่างบางนั่งปรับตัวอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะย้ายตัวไปอาบน้ำเพื่อเตรียมที่จะไปทำกิจวัตรต่างๆในวันนั้น
.
.
.
ทั้งวันร่างบางเอาแต่มองเอกสารที่ล้นโต๊ะอย่างเบื่อหน่าย ร่างบางไม่มีกระจิตกระใจจะทำงานอะไรเลยทั้งวัน กลางวันก็เอาแต่เขี่ยข้าวในจานไปมา เพื่อนร่วมวงก็ไม่มีใครแม้แต่จะห่วงเขาเลย
ร่างบางนั่งคิดเพียงแค่เรื่องๆเดียว เรื่องที่เขาไม่เคยได้รับความรักจากใคร แม้แต่เพื่อนร่วมวง ใช่ว่าจะไม่มีใครรักแทฮยอง แต่ว่าร่างบางเพียงแค่ต้องการความรักจากคนที่เขารักเพียงเท่านั้น ทำไมคนที่เขารักต้องรักเพื่อนสนิทของเขาอย่างปาร์คจีมินด้วยล่ะ เพียงแค่จีมินขออะไร จองกุกก็ถวายให้แทบถวายตัวอยู่ใต้เท้าของจีมิน แต่กลับร่างบาง การกระทำของจองกุกนั้นตรงกันข้ามหมดเลย การเกิดมาครั้งนี้อาจไม่ใช่เวลาของเขาล่ะมั้ง
"เห้ออ"รอบที่ล้านแปด ร่างบางเอาแต่ถอนหายใจพรืดยาว จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงของการเลิกงาน ร่างบางไม่ได้ขับรถมาหรือปั่นจักรยานมา ร่างบางจึงอาศัยรถโดยสารประจำทางเอา เพื่อนร่วมวงก็กลับกันหมดแล้ว เหลือเขาไว้เพียงคนเดียว
.
.
.
"กลับมาแล้วฮะ.."ร่างบางทำเช่นนี้เป็นประจำในการกล่าวทักเมื่อมาถึงหอ
YOU ARE READING
I HATE YOU •KOOKV• ft.BTS
Fanfictionคนอย่าง คิม แทฮยอง ไม่มีใครเค้าสนใจหรอก แม้แต่คนที่แอบรักเค้ายังรักคนอื่นเลย เป็นแทฮยอง มันน่าสงสารจริงๆ
