Adsız Bölüm 8

652 12 0
                                    

           ARKADAŞLAR TELEFONDAN YAZIYORUM YAZIM HATALARI OLABİLİR ÖZÜR DİLERİM

  En sonunda beklemeye karar verdim. Saatlerce o pis yaratik bana bakti ben ona. Korkmuyordum artik, en sonunda neden benim ailemden biri lider diye sordum, kafasini çapraz sekilde oynatip, "Sen bir çamur dölüsün, asagilik yaratik." seklinde bi cevap aldim. Konusuyordu benimle. Neden en basinda ailemi taklit ettiniz deyince, "Seni burada tutmak için" dedi. O zaman asagilik olan ben degilim sizsiniz deyince de kafasini normal haline getirdi. Bir süre daha bekleyince arkami dönüp beni takip etme diyerek eve çiktim. Çaresizdim, postaci yine gelecekti ve büyülerini bozamiyordum. En sonunda aklima sabun büyüsü geldi, dedem muskalara karismiyordu ama babaannem benim tehlike saçtigimi anlamisti, sans o ki lavabo küp sabun dolu ve evin 20m yakininda kuyu var. Ve sanirsam dikis makinesinin çekmecesinde igne de bulunuyor. Önce lavaboya girip sabunu aldim, sonra da çaktirmadan igneyi. Söylenene göre öldürmek istedigimiz kisinin ismini sabuna kazimaliymisiz, onu da yaptim odamda. Saat sabahin dördüne geliyordu, postasi bu sefer yirtilmayacak bir muskayla gelecekti eminim. 15 dakika sonra ezan okunacakti, banaannemin ismini kazidiktan sonra kaç gün içinde ölmesini istiyorsak o kadar igne batirmaliymisiz ki ben 1 igne batirdim. 15 dakika sonra postaci gelecekti, kapiyi açtim ki ninem önümde belirdi. Geçmeme izin vermiyordu, pratik düsünecek vakit yoktu. Aklima ilk gelen camdan atlamakti ki yaptim, camdan atlayip kuyuya kostum. Kuyunun dibinde belirmisti. Ben hep çok kötü bi basketbolcu olmusumdur ama simdi hayatimin atisini yapmam gerekecek. Kuyuya yaklastirmazdi beni, kostuktan sonra sabunu attim, o yetisememisti, bir sansim daha yoktu, sabun defalarca kenarinda sekti, düsüyordu ki bir rüzgar vurdu. Sabun kuyuya düsmüstü, babaannem öyle agir bagiriyordu ki, sesi erkek sesine dönmüstü.
Ne yaptin sen demeye basladi, dibimde belirip bogazima yapisti. Mesele su ki büyüyü ismini yazdigimiz kisi inip alabilirdi ancak ben babaannemin ismini yazmistim, babaannemin içine giren varligin adini degil. Diger mahluklar girmeye çalistiysa da olmadi, hic biri kuyuya inmeye tesebbüs edemiyordu. O pis yaratik sabun ile ugrasirken aklima postaci geldi, ezan okunuyordu. Neyse ki ondan önce inmistim bodruma, elime balyozu aldim. Postaci tam iniyordu ki kafasina geçirdim, oldugu yere düsmüstü ancak çiglik sesleri duymaya baslamistim. Ev sallanmaya baslamisti, postacinin içindeki yaratik sinirlenmis olmaliydi. Muskalara vurmayi denemistim ancak ise yaramamisti yine. Tüm yaratiklar kapiyi tekmeliyordu, anlasilan beni öldüreceklerdi. O kafa ile kendi muskami yirtmayi unutmusum. Ben kapiyi tutarken postaci hortlamisti. Kapiyi biraksam ölücem birakmasam zombi olucam, iki ucu taklu degnek. Benim muskami her duvara çaktiginda kendime olan hakimiyetimi kaybetmeye basladim, postacinin kafasi hala ezilmis vaziyetteydi. Muskayi çaktiktan sonra da sesini duymadim, kaybolmustu. Artik bitmisti, bir yaratik benim içime giriyordu hissediyordum. Git gide bitkinlestim. Kafam allak bullak olmustu, düsünemiyordum. Halden düsmüstüm, kapiyi biraktigimda hareket kesilmisti. Onlardan biri olmustum, gerisi de karanlik. Ancak ertesi sabah tekrar görmeye, duymaya basladim. Vücudum tekrar benim oluyordu.  

DEDEMİN KÖYÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin