"Niemand is menselijk,
We zijn allemaal monsters op
onze eigen manier,"
☾ 𝐌𝐮𝐬𝐭 𝐛𝐞 𝐜𝐢𝐭𝐲 𝐥𝐨𝐯𝐞 - 𝑏𝑜𝑒𝑘 𝟷
Wanneer Jane met haar klas laatstejaars naar Parijs trekt, lijkt alles te glijden als een droom.
Een nieuwe stad om te ontdekke...
"Wat?" Vroeg ik en hij sprong op. "Ik weet ook niet hoe het kan, maar mijn wolf zegt dat jij mijn zielsverwant bent," zei hij en vloog energiek in de lucht. Ik grinnikte," de meeste mensen die stemmen in hun hoofd horen, steken ze in een gesticht". Hij bleef stil staan," de meeste mensen die zich op weerwolfterrein bevinden worden in ons gesticht gestoken". Ik rolde met mijn ogen en stond recht tegenover hem. "Maar hoe ben je zo zeker?" Vroeg ik en hij trok zijn wenkbrauwen op. "Het is gewoon zo, wanneer je dichtbij genoeg bent bij je zielsverwant waardoor de wolvengeesten contact kunnen maken weet je het, ik was zo overdondert dat ik zo een beetje op je in reed," zei hij en zijn stem werd stiller tegen het einde van zijn zin. Ik grinnikte kort," maar hoe kan dat wolvending contact maken, ik heb er toch geen?". Hij legt zijn hand in zijn nek, "dat is het juist, ik weet het niet. Maar ik ga het uitvogelen," zei hij overenthousiast. Dan klonk er een geluidje van mijn achterzak.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Had Anne gestuurd. Ik toonde mijn gsm aan Max. "Jane, dit mag niemand weten, echt niemand. Dit is al lang een zwaar bewaakt geheim en je bent een van de weinige mensen die het mag weten," zei hij en ik knikte. "Stuur maar dat we op de Champs zijn, we rijden wel snel naar een van de zijstraten en dan zien we ze daar. Ik vraag of Finn en de rest hun kan ophalen aan het hotel," zei hij en ik wachtte even om te typen. "Zijn zij ook...weerwolven?" Vroeg ik voorzichtig en hij knikte. Ik stuurde terug naar Anne en hij keek rustig mee. "Wacht, jij hebt een auto?" Vroeg ik in de war. Hij grijnsde en knikte, "nogmaals, we zijn een van de grootste roedels van Europa". Ik zuchtte," dus daarom kan jij hier alles betalen". Hij knikte met hetzelfde gezicht. "Man, daarom ben je zo een dikke nek," grapte ik en hij kijkt me geforceerd kwaad aan. "Ik heb je er nochtans niet over horen klagen," zei hij en sloeg een arm over me heen terwijl we een een pad lang het gebouw namen.
Onderweg legde hij me nog enorm veel uit. Sinds ik wist van hem leek hij in een paar minuten verandert te zijn. Niet op een negatieve manier, maar hij kon maar niet ophouden met praten. "Dus jij wilt zeggen dat je als een weerwolf iemands hartslag kan horen?" Herhaalde ik hem ongelovig en hij knikte terwijl hij zijn handen rustig op zijn stuur liet rusten. "Dat is nou onzin," mompelde ik en leunde met mijn arm tegen het raam. Hij lachtte," geloof me, het is het beste middel om wolven te vangen in een leugen". Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan," hoe in de wereld kan dat dan vertellen of je aan het liegen bent". Hij stopte voor een rood licht en draaide zijn hoofd naar me," als je liegt, begint je hart sneller te slaan, of zal een slag sneller komen als het normale ritme". "Hoevaak heb je dan al naar die van mij geluisterd?" Vroeg ik al lachende en hij schudde zijn hoofd met een grijns," dat wil je niet weten".
Het licht sprong terug op groen en hij duwde het gaspedaal terug in. Tot mijn grote verbazing reed hij niet met één of andere chique wagen die als een snurkende oma klonk als deze snelheid maakte. Blijkbaar mogen ze zelfs op die manier niet opvallen, en moet hij het maar stellen met een Fiat 500.
"Sinds je alles hier kan vertellen," zei ik terwijl een nevelregen op de voorruit begon te tikken," heb je dan ook een uitleg voor die gasten bij ons ontbijt?". Ik zag hoe hij kort zijn grip op het stuur verstevigde maar daarna liet hij zijn hoofd tegen de hoofdsteun rusten terwijl hij de auto langs een weg stopte. Hij draaide de auto uit waardoor het geluid van de motor direct werd vervangen door het geluid van de regenval die steeds erger en erger werd. "Ik weet niet of ik wel wil dat je dat weet," zei hij en ik slikte. "Ik kan er tegen, ik ben er ook toch net achtergekomen dat je een harige pluizenbal wordt bij volle maan en ik zit nu nog altijd met je in 1 auto," antwoorde ik en hij grinnikte voor hij me terug met een neutraal gezicht aankeek. "Het heeft allemaal te maken met gisteren," begon hij en ik draaide me op de stoel zodat ook mijn torso naar hem gericht was.
"Onder de weerwolfbeschaving worden de leiders van de roedel en hun familie als bekenden gezien, vooral die van grote roedels. Niet alleen mensen roddelen graag of willen meer weten over anderen hun privélevens. Sinds roedels meestal niet veel in contact komen met anderen is een krant het beste middel waarop iedereen op de hoogte kan blijven," zei hij en ik trok mijn wenkbrauw op. "Het is 2017," zei ik met een grijns. "Wel, sinds weerwolven zo oud worden en er eerder meer volwassen wolven zijn als jongeren zoals mijn leeftijd grijpt de tijd van online lezen niet in," zei hij met een lach en ik schudde mijn hoofd. "Maar op die kranten te vullen heb je ook berichten nodig, en daarom houden paparazzi zich vooral bezig met het achtervolgen van de familieleden van de 'leider'. Ik ben meestal niet een bepaald groot doelwit, sinds ik het niet gewoon ben om normaal de Champs-Élysées op te gaan buiten op een skateboard, maar sinds ik met jou in contact ben gekomen heb ik dat veel meer gedaan," legde hij uit en hij werd even afgeleid van het water dat nu af de voorruit gleed.
"Gisteren, toen we rustig op het terras van dat café zaten," begon hij en haalde zijn hand door zijn haar," heeft een paparazzo ons gezien". Ik slikte, maar kon geen woord uitbrengen. "Als een weerwolf zijn zielsverwant vindt, zeker een leider is dat groot nieuws sinds dan een nieuwe leider van een roedel aan de macht kan komen. En sinds onze groep letterlijk heel de grondgebied van Parijs in handen heeft en een grootse rol in Europa speelt, is het blijkbaar wereldnieuws geworden dat ik jou gevonden heb, zeker sinds het nu nog een gerucht is dat je een mens bent". Ik zuchtte," ik heb je in zoveel problemen gebracht". Ik voelde me zo schuldig, dit had ik nooit kunnen verwachten van zo een simpele onschuldige schooltrip. Eerst zorg ik ervoor dat hij op ons inrijd en dan maak ik prettig gezien zijn leven kapot, wat voor iemand ben ik toch. Maar hij stopt al snel mijn gedachtentrein. "Jane," zei hij en nam me bij mijn beide schouders vast," je hebt me in geen enkel probleem gebracht. Van mij mag heel het universum weten dat jij bij mij hoort. Je bent mijn zielsverwant, dat betekend meer als dat je als een mens zou kunnen denken. Het lijkt maar een klein woord voor jou maar voor mij is dit iets waar elke kleine wolf naaruit kijkt". Ik voel tranen achter mijn ogen branden," je kent me maar 3 dagen of iets in die buurt, wat als ik toch niet geschikt voor je ben sinds ik niet eens een wolf ben?". Ik zag hoe mijn pijn reflecteerde in zijn ogen, hij trok me over de zetelleuningen tegen zich aan en gaf me een gevoel dat ik nooit zou vergeten. Het was die sensatie die ik had aan mijn handen, dat ging nu door mijn lichaam heen.
Ik voelde zijn warmte, die nu ook een deel van mij leek te worden. Hij liet me terug los, juist genoeg zodat ik in zijn ogen kon kijken. "Drie dagen zijn genoeg om te weten dat jij van mij hoort te zijn, Jane, en ik weet dat je dat gevoel ook voelt," wat hij zei zou vreemd klinken als het niet de waarheid was. Maar toch was het de realiteit, drie dagen voelden alsof ik hem al meer als drie jaar kende. Het was een buitenaards gevoel, maar één die ik voor geen geld zou willen negeren. Dit was de eerste keer dat deze gedachte in mijn hoofd kwam, maar het was er één die ik met zekerheid wilde geloven,
Ik heb echt gevoelens voor hem.
-- Kan het nog cliché-er? I know, I know, alles gaat enorm traag maar het is belangrijk dat je alle info krijgt.
Ik heb altijd gewild dat iedereen het verhaal uit Janes ogen ziet, je weet niets meer dan haar buiten misschien wat hints van het genre.
Daarom is er ook geen POV wissel, dit is Janes verhaal en jij neemt haar plaats ❤️
Nogmaals, C L I C H E E E E E
School was dodelijk goddam it -- maar ik heb grotendeels van de tijd Arrow gekeken :D
