SuperHero [[ Park Jimin ]]

Gel;Hatırlamayalım Hic Bir Şeyi

En sonunda kavgalarını ayıran benim sesim oldu. Ikisinin gözünde de yaşlar ve benim nasıl bir karar verebileceğim hakkında bir bilgim yoktu. Hiç derdim yokmuş gibi bir karar vermek zorundaydım.

Asıl önemli olan şey benim hiç bir şeyi hatırlamam.

Jimin yanıma gelip ellerimi tuttu.

-Min Ji , bunun söylenmesi güç sen bu kazayı geçirmeden önce bir intihara kalkıştın.Şu Jungkook yüzünden.Sen Han Nehrin'den atlayacakken ben belinden tutup kurtardım.Sonra sen hastahanedeyken ben hep başında bekledim.Sen uyurken telefonundan numaranı aldım.Seninle hep konuştuk ve sen bana aşık olduğunu
söyledin.Ve ben seni 3 ay boyunca hep bekledim.Hep buradaydım.Şuan senin uyanman benimle evlenmenle
eşit.O kadar mutluyum ki bunları anlatmam yakışıksız kalır...

Anlattıkları karşısında ikimizde gözyaşlarımızı tutamadık.Ve sarıldık sadece sarıldık kim olduğum hiç önemli değilmiş, sadece onu istiyorum.

-Jimin seni seviyorum.

-Ben de Min Ji ben de seni seviyorum.

-Lütfen beni bırakma.Hep yanımda ol.

-Saçmalama spastik tırtılım.Ben hep burada,yanı başında olacağım.

Gözyaşları durmuyordu.Gözlerime bakarak sanki bana bir şeyler hatırla diyordu.Jungkook ışık hızıyla dışarı çıktı. Onuda çaresiz bırakmak istemiyordum.

Tanrım lütfen yardım et bana lütfen.

-Jimin ben buradan çıkınca seninle yaşamak istiyorum.

-Ama Min Ji nasıl olur? Annen ve baban burada.

-Ben reşitmiyim?

-Evet.Senin doğum gününü burada sen yatarken kutladık.Sen sadece hareketsiz yatıyordun.Yaklaşık 2 ay önce sen 19 yaşında bir genç kız oldun.Min Ji lütfen beni bir daha bırakma lütfen...

-Lütfen ağlama, ben de dayanamıyorum.

O bana sarılınca sanki her şey durdu.
Kalbimizin ritimlerini dinliyorduk.
Gerçekten kalp ritimleri huzur verici.

-Boşver ailemi ben seni istiyorum.

-Bakıcaz Min Ji.Durumlara bağlı.

-O zaman kaçalım.

-Min Ji sen iyi misin? Ateşin falan mı var?

-Bak bakalım var mı? Bir sorun olmaz.

-Ailemede duygu sömürüsü yapar hallederim. Ha olmadı kaçarız bizde ikimizde reşitiz sonuçta.

-Şimdilik söz veremiyorum. Ama şimdilik.

-Peki.Yanıma gelsene.

-Yatağa mı?

-Evet bir sorun mu var?

-Yok hayır bir sorun yok.

-Gel o zaman.

Yanıma geldi.Yanıma uzandı. Birbirimize baktık. Onunla ben her şeyi hatırlamaya varım.O güzel gözleri.Her daim tebessüm eden dudakları.Ben onu önceden de seviyordum. O güzel huzur veren kalbinin sesi.Minicik elleri... Asıl önemli olan o güzel kokusu...
Ellerimden tutup kalbine götürdü.
Yüzümü okşadı...Bana masal anlattı.

Umarım rüya değildir.
Eğer rüyaysa ben uyanmak istemiyorum...

Merhabalarr💜 Diğer üyeler hakkindada bir kitap yazicam.Umarim bölümü  beğenmişsizindir. SIZI COK SEVIYORUM💜