Ey gecikmiş aşk,sen de bir yalnızlıksın bu yılkılık yalnızlıkta...
Sonunda zafer benim! diye çığırmak isterdim sokakta. Bu ıssızlığın içinde neden sevindiğimi hiç bilmiyorum.Adı yeterli değil onu bulmama.Onun kalbinde yaşamaya...
Park Jimin'di demekki süperkahramınım. İsmi ne kadarda egolu tıpkı onun gibi.
Eve doğru koşarak gittim.Kapı açıktı kesin şu domuz yüzlü babam ve onun yardımcısı bayan ikinci domuz evdeydi.
O domuzlardan böyle bir ceylan nasıl oldu?
Kapıdan içeri girdiğimde sanki beni görmediler. İnsan hiç mi sormaz "Nereden geldin?" diye.
Duşumu aldıktan sonra hemen yatağa doğru iniş yaptım.Canım güzel,minnoş,akıllı,pahalı telefonum.Evet beklediğim gibi dümbükcük benden bir cevap bekliyor.
(Min Ji)-Selam (19:54)
(+82***********) Selam Min cevap bekliyorum... (19:54)
(Min Ji)-Seninle o konu hakkında konuşalım. (19:55)
(+82**********) -bekliyorum.
Kızlar baya bir kısa oldu.Kendinize iyi bakın. ÇOK ÖZÜR DİLİYORUM...♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SuperHero [[ Park Jimin ]]
Fanfikce~~Başlangıç:12 Ağustos~Bitiş:7 Eylül~~ Mahvolan hayatıma bencillikle son vermek isterken kurtarıcı meleğim belimden sarılarak beni azaptan kurtardı.