DoKyungsoo618 itahfen yazılmıştır.Türkiye'den Kore'ye kaynaştırma öğrencisi olarak gelmiştin ve yaklaşık 2 yıldır da burada okuyordun. Seviyordun burayı. Bazen seni anlattığını düşünüyordun. Kore senin için çok başka bir ülke idi.
Bu sabah sevdiğin ülkenin sevmediğin okuluna gitmek için berbat bir sabaha uyanmıştın. Okul müdürü Do kyungsoo ile aranızda bir şeyler vardı. Sana okula geldiğin ilk sene aşık olduğunu itiraf etmişti aslında sevimli penguen müdürüne sende boş deildin. Kabul etmiştin.
Aslında okula gitmek o günden sonra sana biraz daha güzel gelmişti.
Penguen: birazdan seni evden alırım miniğim.
Miniğim: bekliyorum penguenim.
Penguene benziyordu yapacak bir şey yok sende penguen diye kaydetmiştin.
Do ile haftalar önce bir yakınlığınız olmuştu ve sen hamile kalmıştın. Bunu bu gün penguenine söyleyecektin.
Kalkıp hazırlandın ve arabanın korna sesi ile D.O'nun yanına indin. Birlikte okula gidiyordunuz.
Bu ne kadar sıkıcı olsada okula gitmek zorunda idin. Hem nasıl stilist olacaktın ki sen. Okumak şart.
Okula geldiniz ve sende hemen sınıfına gittin. Okulun bitmesine son 3 ders vardı ama sen fazla mide bulantısı yüzünden o derse girmek yerine okuldaki tuvalet ile yakın ilişki kurmuştun.
********
Sonunda okul bitmiş ve D.O seni dışarıda bekliyor idi. Sende hemen onu yanına gidip
" Bir kafeye otursak nasıl olur kanuşmamız gereken bir konu var."
" Nasıl istersen."
Okul etrafındaki bir kafeye gidemzdiniz çünkü öğrenciler görebilirdi bu yüzden daha farklı bir yere gittiniz ve sende uygun zaman olduğunu anladığında konuya girdin.
" Ben hamileyim"
" NE!!! Ne demek hamileyim. Bak (Y/n) ya o karnındakinden kurtulursun yada beni unutursun."
" Ne diyorsun sen. Bu seni de çocuğun."
" Bak ben hazır değilim. Üzgünüm."
Dedi ve gitti. Nasıl olmuştu neden gitti ki onu da çocuğu idi. Hani seni çok seviyordu. Sensiz yapamazdı. Sen bu sözlere nasıl inandın.
Bunları düşünürken yolda yürüyor idin. Düşündükçe batıyordun. Daha fazla dayanamadın. Aileni trafik kazasında kaybettiğin yola gelmiştin. Burası eskiden korkutucu gelsede şu an sana çok yakın geliyordu.
Yolun kenarı uçurumdu ve arabanın frenleri patlamıştı araba kontrolden çıktığı için annen seni kapıyı açıp arabandan atlaman konusu da ısrar etmiş ve sende atlamıştın. Araba aşşağı yuvarlanıp paramparça oluyordu.
Sen ise yerden baygın bir şekilde yatıyordun her şey düzeldiğinde sen tekrar Türkiye'ye dönüp orada okudun. Ama sen hala Kore'yi çok seviyor olduğun için tekrar döndün buraya ama yine kötü bitmişti uçurum kenarında sakinca düşündün elin karnına gitti ve
" Belkide benim hikayem de burada bitiyordur. Özür dilerim anne. Beni uzak tuttuğun uçurumda ölüyorum bende. Bebeğimde..."
Son sözlerindi bunlar her şey bitmişti. Arkanı döndün ve kollarını açtın ardından boşluğa bıraktın kendini. Ayakların yerden kesilmişti hızla düşüyordun aşşağı. Bu kadardı. Sabah mutluydun oysaki kurduğun hayaller güzeldi.
Neden mutlu olamadın. Neden sevmedi seni. Neden istemedi bebeğinizi. Neden gitti senden. Neden hayallerini süsleyen adam yok oldu bir anda.
Neden...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
EXO İLE HAYALLER
Fanfictionsen şanssız deilsin sadece hayallerin gerçekleşmeyecek kadar güzel. -EXO