I LOVE THIS GANGSTER <3 ongoing <3

Chapter Five

Si Papa Shuji po ------>

^_^ ampogi!

NO SILENT READER.

FAN | VOTE | COMMENT | LIBRARY 

---

Shuji’s POV

“Onii-chan?”

Tawag sa’kin ni Keiko, kapatid ko.

Palabas na sana ako ng bahay at pupunta nang school.

Nilingon ko siya. Still in her pajamas at yakap-yakap si Patrick (sa Spongebob).

“Hmm?”

“Will you come home early?” tanong niya.︣  _︣

Napabuntong-hininga tuloy ako. Gusto kong maawa sa kapatid ko, eight years old pa lang siya at lagi na lang mag-isa. Sa busy ng magulang namin hindi na siya magawang asikasuhin, though madami naman siyang yaya e siyempre iba pa rin ang alaga ng totoong magulang. As I expected, parang ako lang din siya dati. Ang laki-laki ng bahay namin pero puro katulong ang makikita mo..Tsss.

Nilapitan ko siya at umupo sa harap niya para magkapantay kami. 

Puno ng pag-asam ang mga mata niya.Ang higpit din ng yakap niya kay Patrick.

Tsk! May practice pa naman kami ng tropa mamaya..Pero paano naman si Keiko.

Aissh! Sige na nga. Maiintindihan naman siguro nina Ren. 

“Of course, baby. Sabay tayong magdi-dinner.”

Baka humabol na lang ako pag tulog na si Keiko.

“Talaga?!!” ^_^ biglang sumaya ang mukha niya.Napangiti naman ako tsaka tumango at bahagyang ginulo ang buhok niya.“Yehey!!” tumalon-talon pa siya.Natawa tuloy ako.

“Sige na, baby. Papasok muna si Kuya sa school.” Tumayo na ko at tinawag ang isa sa mga yaya ni Keiko.

“Yes, sir?”

“Paliguan mo na si Keiko, baka ma-late na siya sa school.” utos ko. Sumunod naman agad ang yaya ni Keiko at inakay na ang kapatid ko.

Hindi ko alam pangalan niya e. Ang dami kasi nila. Basta ang tawag ko sa kanila “Yaya.” Kung sino ang lumapit edi yun na.

“Wait, yaya. I’ll just give Kuya Shuji a kiss.” tapos lumapit ulit sa’kin si Keiko.Tumalungko naman ako para ma-kiss niya.“See you later, Kuya. Take care!” tapos patakbo ulit siyang lumapit sa yaya niya, lumingon pa ulit sa sa’kin at kumaway. Kumaway din ako.

Habang palayo sa’kin si Keiko hindi ko mapigilan maalala ang mga magulang namin. Nagdilim bigla ang mukha ko. Ang bata-bata pa ni Keiko, kailangan niya ng magulang, pero puro yaya ang kasama niya. Pag ganito ng ganito ang mararanasan niya, hindi nalalayong maging katulad ko siya. At siyempre ayokong mangyari yon kaya kung maaari sinasamahan ko siya dito sa bahay.

Nahahati tuloy ako kay Keiko at sa banda. Tsss…

“Aissshh!!!”

Nakakafrustrate ang nangyayari sa’kin! >,<

Keiko’s POV

^______________________________^

“I’m so happy, Yaya! Sabay daw kami magdi-dinner sabi ni Kuya.” 

Hindi mawala-wala ang ngiti ko. Ang saya talaga! Minsan lang kasi mangyayari yon kaya sobrang saya ko. Sina Mommy kasi sobrang dalang umuwi dito sa bahay kaya madalas sad ako. Pero unti-unti naman nasasanay na rin ako. 

“Talaga, baby?” sunod-sunod akong tumango at tumingin sa kanya, she’s also smiling. 

Sometimes I wonder kung poor lang talaga si Yaya. She’s so pretty kasi tapos ang puti-puti pa niya. Pero naiisip ko din naman, why is she working pa as my yaya kung rich siya di ba?

“Well, that’s good. Atleast hindi ka na malulungkot di ba?” tumango ulit ako. Tapos she wrap me my towel at lumabas na kami ng bathroom. ^_^

Ren’s POV

Bad mood pa rin ako. Hindi ko maitago kasi badtrip talaga. Yung mga estudyante ngang nakakasalubong ko umaalis sa dinadaanan ko.

Kulang na lang ata tubuan ako ng sungay. 3:(

Dafuq talaga!

Biglang nag-iritan yung mga babae sa hallway na dadaanan ko.

“Yow Ren!”

Ah, lumabas pala kasi ng classroom si Marco. Hindi ko siya pinansin, nang matapat naman ako sa kanya e agad na inakbayan ako at sumabay sa lakad ko.

“Ahhh! Si Ren!” irit ng kung sino sa tabi ko. Inis na tiningnan ko yung babae, natameme naman agad. Mukhang natakot.

“O pre, ba’t badtrip ka? Agang-aga e.”

Hindi ko siya sinagot. Sa sobrang badtrip ko, wala akong gustong makausap. Narinig ko na lang nag-tsk siya. Alam na niyang hindi ko siya sasagutin.

Hanggang sa makarating kami sa tambayan hindi ako nagsasalita. Nandoon na rin pala sina Shuji, Kenneth at Damian. Dirediretso ako sa isang sofa at pasalampak na umupo. Nagtatakang tumingin sila sa’kin.

“Anong nangyari, Marco?” tanong ni Kenneth.

“Dunno. Nung makita ko siya, ganyan na siya.” sagot ni Marco.

“Oy Ren, what happened to you?” tanong sa’kin ni Shuji. Tiningnan ko lang siya, masamang tingin. “Babae siguro.” 

Tsss.. Bubulong na lang rinig ko pa. Tsssss. >,<

Lalo ko tuloy naalala yung babae kanina. F*ck! Ngayon na nga lang ako nagluto para sa ibang tao tapos ga’nun pa. Ang bait ko na nga kanina! Higit sa lahat, sinampal pa ako at sinipa. Durog ang ego ko sa ginawa niya. 

Ay!!! Nakakainis talaga ang babaeng yon!

“Guys, nga pala, baka hindi ako makapag-practice mamaya.” –Shuji.

Nakalimutan ko agad yung nangyari sa’kin kanina dahil sa sinabi ni Shuji. Pati si Damian na tahimik lang sa isang sulok habang hawak ang drumstick niya e nagtaka din.

“Bakit?!” tanong ni Kenneth.

“Si Keiko e.” sabi lang niya.

Gets na namin yon.

Napabuntong-hininga na lang kami. Wala naman kaming magagawa kasi kapatid niya yon, mas kailangan niyang unahin si Keiko kesa sa’min.

“Pero, susubukan ko humabol once na natulog na siya.” sabi pa ni Shuji.

Nagkatinginan kami ni Marco. Si Kenneth naman at Damian e napakamot na lang. Iisa ang nasa isip namin sigurado.

“Sige. Pero i-text mo kami kung makaka-attend ka.”sabi ni Marco.

Yun ang sinabi ni Marco pero hindi na kami aasang makakasama sa practice si Shuji.