Zoraki Evliliğim •BİTTİ•

•ZE 9. BÖLÜM•

Felix abimiz yakıyordu yine. (Batu Multimedya)

OKUNMA SAYIMIZ AZALDI VE OYLARDA ARTIK GELMİYOR BUNDAN SONRA 10 OY GELİNCE YB ATACAĞIM.

Telefonum çalınca masanın üzerinden telefonumu aldım. Batu ile kahvaltı yapıyorduk ve gayet sakin geçiyordu. Arayan kişiye bakınca yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. "Alo, Tuğçe. Tamam biraz sakin ol. Bize gel istersen. Hadi öptüm." Batu ne oldu bakışları atınca "Tuğçe ile Selim çıkmaya başlamışlar. Selim ile Tuğçe kahvaltı yapmaya gitmişler ordada Selim'in eskilerinden bir kız gelmiş. Kız birşeyler söyleyince Tuğçe'de gitmiş. Buraya gelicek çok ağlıyordu telefonda." Batu bir salatalık ağzına attıktan sonra "Ah be Selim." Ben sinsice Batu'ya bakıp "Senin eskilerin çıkarsa YO-LA-RIM!" Ayağa kalkıp yanıma geldi ve yanağıma bir buse kondurdu. "Bugün Tuğçe geldikten sonra valizlerimizi topla. Bir yere gideceğiz." 'Nereye' der gibi bakış attım "Sürpriz."

Kahvaltımızı bitirdikten sonra kapı zilinin çalmasıyla kapıya yöneldim. Kapıyı açınca Tuğçe boynuma sarılarak ağlamaya başladı. Kolundan tutarak onu koltuğa oturtturdum. Mutfaktan bir bardak su getirince içti ve bana baktı. "Cansu, pisliğin teki o canım yanıyor." Sözleri benide acıtarak ağlamaya başladım.

Kapının çalmasıyla kapıya koştum. Gelen Selim'di "Hoşgeldin. Tuğçe içeride." "Tamam Sağol Yenge." Ben Batu'ya bakarak gel işareti yaptım ve evden çıktık. Bahçedeki çimlere uzandım. Batu'da yanıma gelerek uzanmıştı. "Cansu, ne zaman tam olarak benim olup soyadımı taşımaya başlayacaksın?" Dediğini anlamıştım. Batu'yu seviyordum ama beni kullanır diye korkuyordum. İntihar etmeyi beklerken mutluluğa konmuştum ama ona daha alışamamışken kendimi sunamazdım. "Belki sonra Batu. Ben kendimi hazır hissetmiyorum." Konuyu kapatmaya çalışıyordum. Neyseki Tuğçe ve Selim el ele tutuşarak yan yana geldiler. Gülümseyerek oturdum çimlerde. Batu gözlerini kapatınca karnına vurdum fısıldayarak "Kalksana geldiler, ayıp olucak şimdi." Batu karnını tutarak "Tamam ya ne vuruyorsun." Gülümseyerek ona baktım. Selim bize bakarak "Biz gidiyoruz aşk kumruları." Ben utanarak kafamı indirdim." Tuğçe yanıma gelerek yanağımı öptü. Gülerek kafamı kaldırdım. Onlar uzaklaşırken Batu elimden tuttu ve yatak odasına çıkardı. "Batu, istemiyorum lütfen." Geri geri giderken tökezledim ve kapıya çarptım. Batu ile kahkahalara boğulurken odadan yavaşça çıktım. Tam kurtuldum derken belimden tuttu ve yatağa uzattı. "Uykum yok." "Bana sarıl, gelir uykun." Gülümseyerek pijamalarımı giyindim ve Batu'ya sarılarak uyudum.

"Ne demek Balayı için Paris'e gidiyoruz?" Heyecanla Batu'ya sarıldım. Beni intihardan vazgeçirmişti resmen. Paris... Resimlerini çizdiğim ama asla görmediğim Eyfel Kulesi...
Yukarı çıkarak valizleri doldurmaya başladım. Valizler bitince mutfağa indim fakat Batu yoktu. "Cansu." Çığlık atarak arkamı döndüm. "Sakin ol güzelim. Hazırsan çıkalım hemen biletler yanmasın." "Peki." Diyerek valizleri eline tutuşturdum.

Uçaktaydık ve kendimi sıkıyordum. "Sakin ol. Yanındayım ben." Batu'nun sesiyle gözlerimi açtım. Batu elimi tutmuştu ama ellerini kanatmıştım. "B-bunu ben mi yaptım. Çok çok özür dilerim. Elini alarak öpmeye başladım." Bana öyle bakıyorduki uçakta üstüne atlayıp sonsuza kadar onunla sarılabilirdim. Masum bakışlarımı ona diktim. "İyi yolculuklar Efendim." Hostesin sesiyle ona döndüm. Sarışın Mavi gözlü. Güzeldi ama gözlerini kocama takmıştı! Hostes Batu'ya bakınca Batu'ya baktım ve içimdeki sürtüğü ortaya çıkardım. Biranda Batu'nun dudaklarına yapışmıştım. Evet gerçekten bu saçma şeyi yapmıştım. Utanarak geri çekildim. Hostese baktığımda kıvıra kıvıra yürüyordu. Arkasını dönüp Batu'ya baktığında sinirlerim bozulmuştu. Batu ise şoktaydı. "Ben lavaboya gideceğim." Diyerek hızlıca hostesin arkasından gittim. Sinirden uçağa olan korkumuda yenmiştim. Hızlıca ayağını ayağıma doladığında yere yapışmıştı. Ben gülümseyerek yerime doğru ilerlerken Batu bana sinsi bakışlar atmıştı. Yerime oturduğumda derin bir nefes vererek başımı Batu'nun omzuna koydum...

Bayramınız mübarek olsun...