Zoraki Evliliğim •BİTTİ•

•ZE 14.BÖLÜM•

Arkadaşlar kitabımın finalini yapacağım sadece 15 bölümlük olacak nedeni ise aklımda güzel bir kitap var ve onu yazacağım.

Yaklaşık 2 hafta geçmişti. Batu bana karşı daha sıcak kanlıydı. Ona gerçekten aşık olduğumun farkındaydım. Zorla evlendirilmeme  rağmen ben bu adamı bir daha bırakamazdım. Batu aniden yanıma yaklaşıp "Karıcığım ne yapalım bu gün?" yanağımda öptüğünde çok hoşuma gitmişti. Hiç sesimi çıkarmadan göz kırpmıştım, aklımda hain planlar vardı. Batu kanepeye oturduğu anda arkadan gizlice dolaşıp sırtına çıkmıştım. "Deeh! Dehh!" diye bağırıyordum. Batu at gibi sesler çıkartarak kahkaha atmama sebep oluyordu. Gün boyu eğlendik tabii mutfakta bana yemek yapmada yardımcı olurken en sevdiğim kupamı kırması hariç herşey güzeldi.

Gece olmuştu..
Pijamalarımı giyerek yatağa zıpladığımda aptal aptal gülümseyerek yanıma uzandı Batu Bey. Parmağımı yanağında burnunda ağzının etrafında gezdirirken bir anda parmağımı tutup ısırmıştı ve bırakmıyordu. "Bıraksana ya Batu acıyor bırak artık parmağımı." Hala bırakmamıştı onu gıdıklamaya karar vermiştim nasıl olsa öyle bırakacaktı. Karnında parmaklarımla onu gıdıkladığımda bana sadece bakıyordu. Gıdıklanmıyordu off. Neden yaptığımı bilmiyorum ama kendimi ona teslim etmiştim. Yavaşça dudaklarına yaklaşmıştım. Yavaş öpmelerimle beraber parmağımı bırakarak pijama üstümü çıkarmıştı ve o gece tam anlamıyla onu kocam olarak görmüştüm ama bu değişik bir histi daha bir kaç ay öncesine kadar ondan nefret ediyor ondan midem bulanıyordu. Ama şuanda nefesi her tenime değdiğinde ona daha çok aşık oluyordum. "Seninim." dediğimde bana sımsıkı sarılmıştı. Sanırım Batu artık benim canımdan bir parçaydı.

4 gün geçmişti o geceden. Batu'nun yüzüne sebepsizce bakamıyordum utanıyordum ama o gayet rahattı. Ben kanepede oturup kahvemi içerken "Utanma benden." demişti. Kapı çalınca kapıya koşmuştum gelenler Tuğçe ile Selim'di. Düğünlerine bir kaç gün kalmıştı. Tuğçe elimden tutarak "Hadi Cansu, son birkaç almam gereken şeyler kaldı beraber gidelim istiyorum." Elimi kasıklarıma götürerek sızlandığımda hayvan gibi gülümsedi Tuğçe. Sanırım anlamıştı. Bu ağrı gerçekten fazlaydı. "Tamam hazırlanıp geliyorum." dediğimde "Ben mutfakta birşeyler yiyene kadar hazır ol." demişti. Tuğçe kız kardeşim gibiydi. Hazırlanmam bittikten sonra merdivenlerden aşağı indim ve bir mide bulantısıyla lavaboya koştum. Hem öksürüyor hemde midemdekileri çıkartıyordum. Batu koşarak yanıma gelmişti ve elimi yüzümü yıkamama yardımcı olmuştu. "İyi misin?" diye hep bir ağızdan konuştuklarında sadece kafamı sallamakla yetindim. Tuğçe, ne kadar gitmeyelim desede onu zorladım ve sonunda alışveriş merkezine getirdim. O eksiklerini tamamladıktan sonra bir eczanenin önünde durdu ve içeri girdi. Elinde küçük bir poşetle geldiğinde "Bunu evde yapmanı istiyorum tamam mı?" diye sormuştu poşeti aralayıp baktığımda bir hamilelik testi olduğunu fark ettim. "Sadece 1 gecede hamile kalmam sencede zor değil mi?" Tuğçe gülerek "Ama imkansız değil." demişti. Belkide hamileyim. Belkide Anne olacağım. Peki ya Batu. Bu doğruysa tepkisi ne olacaktı?

Eve geldiğimizde Tuğçe kaş göz işareti yaparak beni zorla lavaboya koydurdu. Testi yaptıktan sonra beklememiz gerekti. Yaklaşık bir kaç dakika sonra geçtikten sonra testin çubuğu pozitifte oldu. Bu ne demekti diye daha düşünemeden Tuğçe çocuklar gibi koltuklarda zıplayarak "TEYZE OLUYORUM! TEYZE OLUYORUM!" Diye bağırıyordu. Ben ise şoktaydım. Vücudumda bir kalp daha vardı. Bu inanılmazdı. Batu ile Selim, Tuğçe'nin sevinç çığlıklarını duyunca koşarak geldiler. Batu bana ve elimdeki hamilelik testine bakıyordu. Tuğçe ise Selim'in üstüne atlayarak "Teyze olacağım sonunda!" diyerek sevinç gözyaşları döküyordu. Ben gözlerimi testten kaldıramıyordum ama herkesin bana baktığını hissedebiliyordum. Batu bir anda kollarımdan tutarak bana sarılmıştı. Bir yandan da "ALLLAAAH BE!" Diyordu. Ben ağlıyordum evet anne olacaktım Anne...